Η κατοικία βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη γεωργική περιοχή, η οποία χαρακτηρίζεται από δύσβατη πρόσβαση και ελάχιστη κυκλοφορία. Το σύνθετο κτιριολογικό πρόγραμμα απαιτούσε το σχεδιασμό στο οικόπεδο μιας μικρής σχολής εικαστικών και μιας κατοικίας. Η αρχιτεκτονική πρόταση θα έπρεπε να εξασφαλίζει άμεση επικοινωνία μεταξύ των δύο λειτουργιών και ταυτόχρονη ιδιωτικότητα σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο. Επίσης, η αίσθηση της ασφάλειας ήταν σημαντικό ζητούμενο για τους ένοικους, δεδομένης της ερημικής τοποθεσίας, στην οποία βρίσκεται το έργο.
Οι χώροι της κατοικίας και της σχολής, αλλά και οι περισσότερες επί μέρους χρήσεις, οργανώνονται περιμετρικά μιας εσωτερικής αυλής, η οποία προσφέρει έναν εσωστρεφή και ιδιωτικό χώρο για τους ενοίκους και για τους μαθητές της σχολής. Με την κατάλληλη φύτευση, η αυλή αυτή μπορεί να λειτουργήσει και ως διεπαφή της σχολής και της κατοικίας. Οι κοινόχρηστοι χώροι της κατοικίας έχουν άμεση οπτική σχέση με την κεντρική αυλή, ενώ τα υπνοδωμάτια έχουν ιδιωτική πρόσβαση σε μικρές αυλές στην εξωτερική περίμετρο της οικίας.
Η κύρια πρόσβαση του κτιρίου από το χωμάτινο δημόσιο δρόμο οδηγεί σε δύο ανεξάρτητες εισόδους για τη σχολή και την κατοικία. Η είσοδος της οικίας οδηγεί διαδοχικά σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους, οι οποίοι οργανώνονται περιμετρικά της αυλής. Τα ανοίγματα, τα οποία δημιουργούνται μεταξύ των διάφορων χώρων, επιτρέπουν διαμπερή εξαερισμό, φυσικό φωτισμό και προσβάσεις προς την εξωτερική περίμετρο του κτιρίου. Ένας διάδρομος, ως φυσική προέκταση των κοινόχρηστων χώρων, οδηγεί στις εισόδους των υπνοδωματίων. Στο τέλος αυτού του περιμετρικού διαδρόμου, μια γυάλινη θύρα οδηγεί σ’ έναν εξωτερικό μεταβατικό χώρο και στην υπηρεσιακή είσοδο της σχολής.
Η αντίληψη των σύνθετων προγραμματικών απαιτήσεων, ως ανάγκη ύπαρξης αυτόνομων λειτουργικών ενοτήτων μέσα σε μια ενιαία σύνθεση, αλλά και ο διάλογος τους με τη συνεχή περιμετρική κυκλοφορία και η σχέση τους με την κεντρική αυλή, είναι σημαντικά στοιχεία στην διαμόρφωση του συνόλου. Η αντίληψη του χώρου ως πέρασμα ή ως σημείο στάσης μεταβάλλεται συνεχώς, τόσο σε σχέση με τις χρήσεις, όσο και με τις προσβάσεις προς την αυλή. Η διαμόρφωση της οροφής, με την αυτόνομη σημειακή μεταβολή της, συνεισφέρει στο διάλογο των διαφορετικών λειτουργιών, εξυπηρετώντας τις διαφορετικές ανάγκες σε ηλιασμό και αερισμό.
Ο προσανατολισμός των κοινόχρηστων χώρων είναι νότιος, επιτρέποντας άμεση ηλιακή ακτινοβολία κατά τους χειμερινούς μήνες. Στα υπνοδωμάτια, οι κεκλιμένες οροφές με νότιους φεγγίτες επιτρέπουν την παθητική θέρμανση των χώρων τον χειμώνα. Σε αντίθεση με την οικία, ο διώροφος όγκος της σχολής φωτίζεται από ανοιγμάτα με συρόμενους υαλοπίνακες στη βόρεια πρόσοψη και σταθερούς φεγγίτες. Ο έμμεσος φυσικός φωτισμός εντός του χώρου ενισχύεται από τις αντανακλάσεις στις γυάλινες επιφάνειες της κατοικίας.
Ο περιορισμένος προϋπολογισμός του έργου απαιτούσε τη συμβατική κατασκευή, με ενισχυμένο σκυρόδεμα και τοιχοποιία από οπτόπλινθους και σύστημα εξωτερικής θερμομόνωσης. Παράλληλα,  η απλότητα της κατασκευής και η λιτότητα στην επιλογή των υλικών, ενισχύουν τη σχεδιαστική πρόθεση και συντελούν στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης χωρικής εμπειρίας.

Το γραφείο LASSA, με έδρα στο Λονδίνο και στις Βρυξέλλες, ιδρύθηκε το 2009 από τον Ελληνογάλλο αρχιτέκτονα Theo Sarantoglou Lalis και τη Βελγίδα αρχιτέκτονα Dora Sweijd. Το γραφείο λειτουργεί στο πεδίο σύντμησης της αρχιτεκτονικής με την τέχνη, την τεχνολογία και τις κοινωνικές επιστήμες, δίνοντας έμφαση στην ικανότητα της αρχιτεκτονικής να ενεργοποιεί τη συμμετοχή των χρηστών, να εντείνει τη χωρική τους εμπειρία και να ενισχύει τη δυνατότητα κοινωνικοποίησης.
Ο Theo Sarantoglou Lalis διδάσκει στην αρχιτεκτονική σχολή Architectural Association στο Λονδίνο από το 2009. Δίδαξε επίσης σε μεταπτυχιακά προγράμματα των πανεπιστημίων Harvard and Columbia University. Αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή Bartlett school of Architecture στο Λονδίνο, ενώ έχει εργαστεί ως αρχιτέκτονας σε μεγάλα έργα σε 22 χώρες.
Η Dora Sweijd είναι εγγεγραμμένη αρχιτέκτονας στο Βέλγιο. Διδάσκει στην αρχιτεκτονική σχολή Architectural Association και στο Chalmers University της Σουηδίας.
Αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή Bartlett school of Architecture στο Λονδίνο. Έχει εργαστεί σε μεγάλα αρχιτεκτονικά γραφεία στις Βρυξέλλες, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, μεταξύ των οποίων τα γραφεία OMA, REX NY και Fosters and Partners.

Οι OOAK αρχιτέκτονες είναι ένα ελληνικό-σουηδικό γραφείο με έδρα τη Στοκχόλμη. Το γραφείο ΟΟΑΚ ξεκίνησε ως μία συνεργασία των paan architects (Μαρία Παπαφίγκου και Johan Annerhed) με τη Marie Kojzar. Στόχος του είναι να δημιουργεί έργα με ξεχωριστή ταυτότητα που ανήκουν αποκλειστικά στον τόπο τους και βελτιώνουν την εμπειρία των χρηστών τους. Κάθε project εξελίσσεται βάσει της ανάλυσης και ανάδειξης των ιδιαίτερων ενδογενών χαρακτηριστικών του, δίνοντας πάντα έμφαση στον συνδυασμό της καινοτόμου σκέψης με κοινωνικά και περιβαλλοντικά ευαίσθητες ιδέες.

Το "αρχιτεκτονικό σκυρόδεμα", όρος που επικράτησε για το εμφανές, έγχρωμο και ανάγλυφο σκυρόδεμα, βρίσκει διεθνώς μεγάλη εφαρμογή ιδιαίτερα στις προκατασκευασμένες προσόψεις κτιρίων. Αρκετά έργα έχουν κατασκευαστεί τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, παρά την οικονομική κρίση και το συντηρητισμό, που επικρατούν στο χώρο της οικοδομής.

το πλαίσιο ανακαίνισης ενός διαμερίσματος στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, οι αυξημένες ανάγκες αποθήκευσης των ιδιοκτητών καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό τη διαμόρφωση αποθηκευτικών χώρων σε κατάλληλα σημεία του διαμερίσματος. Στην είσοδο, κατά μήκος του κεντρικού διαδρόμου, οργανώθηκαν βασικές χρήσεις αποθήκευσης σε ισορροπία με την κάλυψη λειτουργικών αναγκών, όπως το βεστιάριο των επισκεπτών και ένα μικρό γραφείο.
Φωτογραφίες: Pov studio (Έκτορας Νικολάκης)

Στο πλαίσιο αναδιαμόρφωσης κατοικίας στην Ελούντα, η εσωτερική σκάλα δημιουργήθηκε ως μια μεταλλική κατασκευή, με αφαιρετικά γεωμετρικά στοιχεία και μεταλλικές ράβδους, στη θέση των κιγκλιδωμάτων. Λόγω του περιορισμένου εμβαδού, βασικό στόχο κατά το σχεδιασμό αποτέλεσε η ενοποίηση του χώρου. Οι πρώτοι αναβαθμοί της σκάλας δημιουργούνται από όγκους, σε δύο διαφορετικούς χρωματισμούς μαρμάρου. Φωτογραφίες: Δημοσθένης Κούρος

Στη μονοκατοικία διακοπών στη Ζάκυνθο, το λουτρό με το λιτό σχεδιασμό και τα μεγάλα υαλοπετάσματα, δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται κανείς σε άμεση επαφή με τον εξωτερικό χώρο. Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Θωμόπουλος

Στη νοτιοανατολική Κίνα, το πολυτελές θέρετρο ΜΟΜΑ Lotus Resort αναπτύσσει μια διαλεκτική σχέση με το φυσικό τοπίο. Οι ποιότητες των υλικών εντάχθηκαν στο σχεδιασμό, άμεσα συνυφασμένες με τον περιβάλλοντα χώρο. Στους μεταβατικούς χώρους, η όψη της τοιχοποιϊας μετατρέπεται σε καμβά. Μέσα από τις διαμορφωμένες εσοχές, δημιουργείται μια εικαστική σύνθεση από εμφανή τούλα και γκριζοπράσινα κεραμίδια. Φωτογραφίες: Qilin Zhang, Schran Images

Σκάλα από οπλισμένο σκυρόδεμα σε κτίριο γραφείων στο Aarhus της Δανίας. Τα διάτρητα στοιχεία της όψης υπογραμμίζουν τη λειτουργικότητα του κλιμακοστασίου ως ενός φωτεινού χώρου, ελκυστικού ως προς τους χρήστες. Φωτογραφία: Rasmus Hjortshøj

Σε κτίριο του 1926 στο Σαν Φρανσίσκο, που αρχικά λειτουργούσε ως αποθήκη, η επίπλωση ενσωματώνεται στο κέλυφος του κτιρίου, αναδεικνύοντας το σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα, με τις χαρακτηριστικές κολώνες. Ο λειτουργικός σχεδιασμός δίνει την αίσθηση της ευρυχωρίας, εξισορροπώντας το σύγχρονο μινιμαλισμό με το βιομηχανικό χαρακτήρα του κτιρίου. Φωτογράφος: Jasper Sanidad