Το NIDI Apartment είναι ένα έργο ανακαίνισης, που περιλαμβάνει την ενοποίηση δύο υπαρχόντων διαμερισμάτων στην περιοχή Καϊμακλί Λευκωσίας. Λόγω της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο, αντί να χτίσουν νέο σπίτι, οι πελάτες αποφάσισαν να ενοποιήσουν και να επεκτείνουν δύο διαμερίσματα στον τελευταίο όροφο ενός κτιρίου στη Λευκωσία, δημιουργώντας έτσι ένα μεγάλο Loft.
Το κτίριο είναι της δεκαετίας του 1980. Για να ενοποιηθεί ο χώρος, δημιουργήθηκε μια ενιαία είσοδοςπου εισάγει σε έναν κοινό χώρο, που οι ιδιοκτήτες μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως βιβλιοθήκη, αίθουσα χαλάρωσης, τραπεζαρία, αίθουσα παιχνιδιών, αίθουσα κινηματογράφου, αίθουσα μπιλιάρδου ή οτιδήποτε άλλο ταιριάζει στις ανάγκες τους ανά πάσα στιγμή.
Η βασική ιδέα ήταν η δημιουργία δύο κύριων χώρων, ο ένας στα αριστερό και ο άλλος στο δεξί μέρος του διαμερίσματος. Αυτοί οι χώροι συνδέονται με μια γραμμική περιοχή, η οποία φιλοξενεί όλες τις δευτερεύουσες εγκαταστάσεις όπως w.c., αποθήκη και πλυντήριο. Με αυτήν την ιδέα όλες οι δευτερεύουσες εγκαταστάσεις συγκεντρώθηκαν στη μέση του διαμερίσματος, όπου δεν υπήρχε φυσικό φως και εξαερισμός επιτρέποντας τη μέγιστη χρήση φυσικού φωτισμού και αερισμού από τους κύριους χώρους.
Η γραμμική περιοχή σύνδεσης είναι ελάχιστη, με τη χρήση λευκού χρώματος, ανοιχτού γκρι εποξειδικού δαπέδου και καθρέφτη για να κάνει το χώρο να φαίνεται ευρύτερος και με γραμμικά έπιπλα που παρέχουν επιπλέον χώρο αποθήκευσης. Αυτό το σημείο σύνδεσης καταλήγει σε έναν γκρίζο σύγχρονο χώρο κουζίνας.
Το επίπεδο του σαλονιού και της τραπεζαρίας τοποθετήθηκε λίγο χαμηλότερα. Στα καθιστικά και στην τραπεζαρία χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα γήινα υλικά δημιουργώντας έτσι μια πιο άνετη και οικεία ατμόσφαιρα. Ξύλο, λευκή πέτρα και θερμός φωτισμός έχουν χρησιμοποιηθεί για τους δύο κύριους χώρους.
Η δημιουργία δύο εντελώς διαφορετικών χώρων, του λευκού σύγχρονου γραμμικού χώρου σύνδεσης και των πιο άνετων και οικείων κεντρικών χώρων ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν μια μοναδική εμπειρία περπατώντας μέσα από το διαμέρισμα, με κάθε βήμα να κρύβει μια νέα έκπληξη.
Οι ιδιωτικοί χώροι είναι καλά κρυμμένοι και όσο το δυνατόν περισσότερο από τους κοινόχρηστους χώρους. Το διαμέρισμα διαθέτει τρία υπνοδωμάτια, με το master να δικό του μπάνιο, ενώ υπάρχει ένα κοινό μπάνιο για τα άλλα δύο υπνοδωμάτια.
Οι πολλές μικρές βεράντες των παλαιών διαμερισμάτων ακυρώθηκαν και δημιουργήθηκε μια μεγάλη κοινή βεράντα που συνδέει την κουζίνα με το σαλόνι για να δώσει μια ισχυρότερη σχέση μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου.
Το έργο «τοπιο_ροές» πρόκειται για το Β΄ Βραβείο στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό για το Πάρκο Σαλίνα στη Λάρνακα Κύπρου. Η κεντρική ιδέα της πρότασης απορρέει από την ανάγκη δημιουργίας μίας καλά οργανωμένης περιοχής αστικής φύσης σε αμφίδρομη σχέση με τον αστικό ιστό. Πρόθεση του σχεδιασμού υπήρξε η ιδέα της αποκάλυψης μια ενδοχώρας φυσικού τοπίου, που ο επισκέπτης ανακαλύπτει σταδιακά. Προτείνεται ένα πεδίο τοπιακών ροών, ένα δυναμικό τοπίο, μια διαπερατή πράσινη μεμβράνη διελεύσεων στην οποία δύνανται να αναπτυχθούν σχέσεις ώσμωσης από την πόλη στο εσωτερικό του νέου πάρκου, σε έναν εσωστρεφή πυρήνα πρασίνου και αστικότητας, στον οποίο κεντρικό ρόλο θα παίξει η περιοδικότητα της φύσης και η εναλλαγή των ειδών στις τέσσερις εποχές.
Η πρόταση προκειμένου να δημιουργήσει έναν πόλο έλξης χρήσεων τοπικής και υπερτοπικής εμβέλειας, προσεγγίζει το χώρο με μια ολιστική τοπιακή στρατηγική, ώστε να «ανοίξει» ο χώρος στην πόλη. Βασικοί στόχοι είναι: (α) να δημιουργηθεί ένα αστικό πάρκο που με ήπιους οικολογικούς χειρισμούς, βιοκλιματικό χαρακτήρα και εμπλουτισμό φυτεύσεων, θα παρέχει ένα αισθητικά βελτιωμένο περιβάλλον που θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, (β) να τονιστεί η κοινωνική διάσταση του έργου ως υπαίθριου χώρου της πόλης με ποικιλία νέων χρήσεων και αστικών δράσεων, με εναλλασσόμενες κοινωνικές εκδηλώσεις σε έναν τόπο δημιουργικότητας και έκφρασης, (γ) να ενσωματώσει στη λειτουργία του πάρκου τις νέες τεχνολογίες πληροφόρησης, ενημέρωσης και διαχείρισης, δημιουργώντας ένα χώρο για ευαισθητοποιημένους πολίτες σε θέματα ενέργειας και αυτάρκειας, ενεργούς σε θέματα ανακύκλωσης και αστικής ανθεκτικότητας, συνειδητοποιημένους σε ζητήματα κλιματικής αλλαγής και περιβαλλοντικής κρίσης.
Το διαμέρισμα, 252 m², το οποίο βρίσκεται σε μια ιστορική περιοχή στο Κίεβο, ανακαινίστηκε με την αρχή "less is more". Οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν ένα καθαρό εσωτερικό, σύγχρονες λεπτομέρειες στα τελειώματα, φυσικά υλικά και έπιπλα κατασκευασμένα κατά παραγγελία. Αυτό το διαμέρισμα δημιουργήθηκε για έναν νεαρό άνδρα, συλλέκτη ουκρανικής τέχνης. Η σχεδιαστική ιδέα του διαμερίσματος συνδυάζει φυσικές αποχρώσεις, με γυάλινα χωρίσματα σκούρου χρώματος, φυσική πέτρα με ορείχαλκο, ξύλινα δάπεδα και προσαρμοσμένα στοιχεία, που έγιναν σε ένα μόνο αντίγραφο ειδικά για το χώρο.
Το νέο κτίριο εργαστηρίων του STEM του Κολλεγίου Ανατόλια αρθρώνεται από δύο καθαρά γεωμετρικά πρίσματα, ένα παραλληλεπίπεδο και έναν κύβο, που αλληλοτέμνονται, διατηρώντας μια εντατική σχέση μεταξύ τους
Η κεκλιμένη οροφή του κύβου είναι μερικώς καλυμμένη με ημιδιαφανή φωτοβολταϊκά πετάσματα (BIPV), ορατά και από το εσωτερικό του κτιρίου, που συμβάλλουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και στην παροχή φυσικού φωτός στο εσωτερικό. Προκειμένου να αποφευχθεί η αύξηση της θερμοκρασίας, ειδικά κατά τη θερινή περίοδο, προτείνεται μια ειδική μονάδα υαλοπινάκων BIPV, η εσωτερική υάλωση της οποίας είναι εφοδιασμένη με ανακλαστική αλλά πρακτικά αόρατη μεμβράνη, η οποία αντανακλά τη θερμότητα, που απελευθερώνεται από τη φωτοβολταϊκή μονάδα προς το εξωτερικό. Επιπλέον, οι περσίδες κάτω από την οροφή της δομής ενεργούν ως ένα εσωτερικό σύστημα σκίασης, το οποίο διαχέει το ηλιακό φως μέσα στο χώρο και οργανώνει τη διάταξη των γραμμικών φωτιστικών.
Στο παραλληλεπίπεδο, το φυτεμένο δώμα εκτατικού τύπου συμβάλλει στη βελτίωση της θερμικής συμπεριφοράς των υποκείμενων χώρων.
Φωτογραφίες: STUDIOVD.GR / CHRISTOS DIMITRIOU
Η μονοκατοικία Hill House κτισμένη σε επικλινές οικόπεδο στο Σιάτλ, διαθέτει περιμετρική βεράντα και απροσδόκητη ιδιωτικότητα για μια αστική κατοικία, όπως επίσης καταπληκτική θέα στην πόλη και στο δάσος. Είναι σύμμεικτη κατασκευή, την οποία οι αρχιτέκτονες οραματίστηκαν σαν πλοίο. Έτσι διαμορφώθηκε και το κλιμακοστάσιο, μεταλλικό, βαμμένο λευκό, στο κέντρο ενώ τα ξύλινα δάπεδα θυμίζουν καταστρώματα.
Φωτογραφίες: Lara Swimmer, Spencer Radford
ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
Στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, στην οποία οι μεταλλικές και γυάλινες επενδύσεις στις όψεις βρίσκουν συχνά εφαρμογή, η αναπροσαρμογή των ιδιοτήτων του τούβλου ως εξωτερικού, εμφανούς υλικού είναι αναγκαία, με σκοπό όχι να αναπαραγάγει τεχνικές του παρελθόντος, αλλά να προαγάγει την αρχιτεκτονική του μέλλοντος. Πλέον, οι βιομηχανίες τούβλου, δίνουν τη δυνατότητα επιλογής σε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων.
Ο Mιχάλης Kαραγιαννάκης γεννήθηκε στην Πτολεμαϊδα - Kοζάνης, στις 22 Iανουαρίου 1956. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων AΠΘ.
1976-79 θεωρητικές μελέτες και έρευνα στην «Αποκατάσταση της Άνω Πόλεως Θεσσαλονίκης» με την ομάδα των καθηγητών Γ. Kονταξάκη και N. Mουτσόπουλου.
1978 εργασία με θέμα «Aποκατάσταση Oικοδομικών Tετραγώνων στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης»
1977-79 συνεργασία με το γραφείο μελετών των Β. Παπά – Δ. Tεντοκάλη με αρμοδιότητα την «Aποτύπωση και Tουριστική Aξιοποίηση των Πρεσπών».
1984-85 συνεργασία με την κατασκευαστική εταιρεία AIOΛIKH οε με αρμοδιότητα την επίβλεψη των οικοδομικών εργασιών.
Aπό το 1981 μέχρι σήμερα διατηρώ «Τεχνικό Γραφείο Μελετών και Κατασκευών». Το γραφείο απασχολεί 4 άτομα και η δραστηριότητα του καλύπτει την παροχή υπηρεσιών μελέτης - επίβλεψης και κατασκευής σε πολλούς τομείς και κλίμακες αρχιτεκτονικών και τεχνικών έργων.
Μέλος :
Τεχνικού Επιμελητηρίου Eλλάδος - α.μ. TEE 32707 8, από το 1981.
Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ΣΑΘ & ΣAΔAΣ.
Αρχιτεκτονικής Επιτροπής – Α’ EΠAE από το 1990 & Β’ ΕΠΑΕ από το 2002.
Ο Αλέξανδρος Κιτρινιάρης είναι διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (9,54/10,00). Έχει ολοκληρώσει ως υπότροφος τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο ίδιο πανεπιστήμιο (9,94/10,00). Επιτελεί επικουρικό διδακτικό έργο στη Σχολή Αρχιτεκτόνων, είναι υπότροφος ΕΛΚΕ και υποψήφιος Διδάκτωρ ΕΜΠ, διερευνώντας την αρχιτεκτονική, την οικολογία και την φυσιολογία μέσω καινοτόμων βίο-τεχνολογικών εφαρμογών, με σκοπό να εξασφαλίσει την θετική επίδραση της αρχιτεκτονικής προς όφελος της κοινωνίας, της οικονομίας και του περιβάλλοντος.
Κατά την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα έχει τιμηθεί με δέκα βραβεία και υποτροφίες, εκ των οποίων και το ασημένιο μετάλλιο που φέρει το έμβλημα του Προμηθέα Πυρφόρου. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και σε διεθνή αρχιτεκτονικά εργαστήρια (Architecture Association Λονδίνο, ETH Ζυρίχη) ενώ παράλληλα έχει εισηγηθεί σε πανευρωπαϊκά επιστημονικά συνέδρια (Πανεπιστήμιο Βιέννης-Αυστρία, Πανεπιστήμιο Adeit-Ισπανία, Πανεπιστήμιο Leibniz-Γερμανία, Πανεπιστήμιο Σιένας και Νάπολης-Ιταλία).
Το έργο του έχει βραβευθεί σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχει δημοσιευθεί σε έγκυρα διεθνή αρχιτεκτονικά περιοδικά ενώ έχει εκτεθεί μεταξύ άλλων στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στην 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, στην 7η, 8η, 9η και 10η Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων στην Αθήνα, στην 1η Πανελλήνια Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου Δωδεκανήσων στη Ρόδο, στην 8η Πανελλήνια Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου στη Πάτρα, καθώς και σε διεθνείς εκθέσεις και εκδηλώσεις στην Ιταλία, την Νέα Υόρκη, την Κίνα, την Γερμανία, την Μόσχα καθώς και στο 25ο Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) στο Durban της Νoτίου Αφρικής.
Το 2018, έλαβε από το Ευρωπαϊκό κέντρο Αρχιτεκτονικής το βραβείο «Europe 40under40 Award» και διακρίθηκε ανάμεσα στους 40 ανερχόμενους αρχιτέκτονες κάτω των 40 ετών στην Ευρώπη για το διάστημα 2017-2018.