H ικανοποιητική αντιμετώπιση του φαινομένου του σιφονισμού και του αυτοσιφονισμού είναι τα βασικά στοιχεία για την επιτυχημένη λειτουργία τους. Eπίσης είναι πολύ σημαντικός ο αυτοκαθαρισμός. Oι οσμοπαγίδες που είναι λείες εσωτερικά και έχουν περιορισμένες διαστάσεις εξασφαλίζουν τις μεγαλύτερες ταχύτητες και τον πιο επιτυχή αυτοκαθαρισμό. H απόσταση της οσμοπαγίδας από τον υδραυλικό υποδοχέα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 60 cm. Αυτή η απόσταση  πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο περιορισμένη για να λειτουργεί καλά η οσμοπαγίδα. Σε εγκαταστάσεις αποχέτευσης απαγορεύεται η αποχέτευση λυμάτων από λουτήρα ή άλλο υδραυλικό υποδοχέα σε οσμοπαγίδα αποχωρητηρίου. Aκόμη απαγορεύεται η τοποθέτηση οσμοπαγίδων στους πόδες κατακόρυφων αγωγών ακαθάρτων. Σε περίπτωση ομαδικής σύνδεσης υδραυλικών υποδοχέων η χρήση κοινής οσμοπαγίδας περιορίζεται σε τρεις υποδοχείς και με την προϋπόθεση ότι αυτοί δεν απέχουν περισσότερο των 75 cm.
Διαστάσεις οσμοπαγίδων
Σύμφωνα με την T.O.T.E.E. 2412/86, για οσμοπαγίδες που συνδέονται με σωληνώσεις σύνδεσης μέχρι 50 mm το ελάχιστο ύψος απομόνωσης είναι 70 mm, ενώ για οσμοπαγίδες που συνδέονται με σωληνώσεις σύνδεσης μεγαλύτερες από 50 mm το βύθισμα είναι 50 mm. Για παγίδες βρόχινων νερών το βύθισμα είναι 100 mm. H εξωτερική διάμετρος της εξόδου οσμοπαγίδας σωληνωτού τύπου συνιστάται να είναι ίση με τη διάμετρο της αντίστοιχης σωλήνωσης σύνδεσης. Oι ελάχιστες εσωτερικές διάμετροι των σωληνοειδών οσμοπαγίδων ανάλογα με τη χρήση τους καθορίζονται ως εξής:
• Nιπτήρες, πυγολουτήρες, πίδακες πόσιμου νερού: 32 mm.
• Λουτήρες καταιονητήρες, νεροχύτες, αναρτημένα ουρητήρια: 40 mm.
• Oυρητήρια επίτοιχα ή αύλακες ουρητηρίων μέχρι και έξι θέσεων με απόσταση 60 cm ανά θέση: 70 mm.
• Oσμοπαγίδα σε λεκάνη αποχωρητηρίου: 100 mm. H διάμετρος της γενικής οσμοπαγίδας πρέπει να είναι ίση με τη διάμετρο του κεντρικού συλλεκτήριου αγωγού και όχι μικρότερη από 120 mm.

MOLD architects are founded in 2011 by Iliana Kerestetzi ( M.Sc in Advanced Architectural Design, Columbia University, NY 2009) Their practice integrates research, architecture, landscape, advanced computational design, parametric design, graphic design, interior design, construction, visual arts. Their work has been included in group exhibitions and received various awards and distinctions including the: SADAS-PEA 2014 Award - Best Residential Project for 2009-2013, DOMES 2014 Award - Best first project of a young architect for the years 2009-2013, Nomination for the Mies van Der Rohe Award 2015, Nomination for the Piranesi Award 2015, 100% HOTEL DESIGN AWARD 2016, Finalist for the East Centric Architecture Triennale Award 2016, 100% HOTEL DESIGN AWARD 2019, 2020 Europe 40under40, Big See Architecture Award 2021, IDA (International Design Award) Silver Award 2021, Big See Interior Architecture Award 2021 .

H συγκέντρωση και διοχέτευση των αποβλήτων γίνεται μέσω των υποδοχέων και του συστήματος σωληνώσεων, που στο σύνολό τους αποτελούν το αποχετευτικό δίκτυο του κτιρίου. Εφόσον υπάρχει αυτό, καταλήγει στο δημόσιο αποχετευτικό δίκτυο, ενώ διαφορετικά καταλήγει σε βόθρο. Tο αποχετευτικό σύστημα του κτιρίου διαιρείται σε δύο μεγάλες ενότητες, στην αποχέτευση των όμβριων και στην αποχέτευση των λυμάτων. Οι κανονισμοί θέτουν κάποιους βασικούς κανόνες οι οποίοι είναι γενικοί για τις εγκαταστάσεις αποχέτευσης. Oι βασικότεροι εξ αυτών είναι η ελεύθερη αποχέτευση των όμβριων υδάτων, η στεγανότητα και η ανθεκτικότητα των εγκαταστάσεων, η ελάχιστη πίεση των αγωγών να είναι 0,5 bar, η χρήση των κατάλληλων εξαρτημάτων σύνδεσης, η εύκολη πρόσβαση για καθαρισμό των σωληνώσεων, η αποχέτευση των λυμάτων χωρίς κίνδυνο εμφράξεως, η κατά το δυνατόν αθόρυβη λειτουργία του δικτύου, ο περιορισμός στο ελάχιστο δυνατό των οριζόντιων τμημάτων του δικτύου, η αποφυγή δημιουργίας υπερπιέσεων και υποπιέσεων, ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά τα σιφόνια. Tο σύστημα αποχέτευσης του κτιρίου αποτελείται από δίκτυο οριζόντιων και κατακόρυφων σωλήνων, από τα σιφόνια του δαπέδου, του δώματος και των υδραυλικών υποδοχέων, τα φρεάτια επιθεώρησης και το δίκτυο σωληνώσεων αερισμού του δικτύου. Tα τμήματα των αγωγών διαιρούνται σε γενικούς, κύριους και δευτερεύοντες.
Γενικός αγωγός
Συγκεντρώνει τα λύματα των σωληνώσεων του δικτύου και τα οδηγεί στον υπόνομο ή στο βόθρο. Διακρίνεται στον εσωτερικό γενικό αγωγό (εντός του κτιρίου) και στον εξωτερικό αγωγό (εκτός του κτιρίου). O εσωτερικός αγωγός καταλήγει στο κεντρικό φρεάτιο, το οποίο χρησιμεύει για την επιθεώρηση της λειτουργίας του γενικού αγωγού. O εξωτερικός γενικός αγωγός συνδέει τα απόβλητα που συγκεντρώνονται στο κεντρικό φρεάτιο και τα οδηγεί στο δημόσιο αποχετευτικό δίκτυο ή στο βόθρο.
Kύριοι αγωγοί
Είναι οι οριζόντιοι και κατακόρυφοι σωλήνες που συγκεντρώνουν τα λύματα από τους δευτερεύοντες αγωγούς και τα μεταφέρουν στο γενικό εσωτερικό αγωγό.
Δευτερεύοντες αγωγοί
Είναι οι σωλήνες που μεταφέρουν τα λύματα από τους υδραυλικούς υποδοχείς στους κύριους αγωγούς. Iδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις συνδέσεις, μέσα στις οποίες το νερό πρέπει να κινείται απρόσκοπτα, ενώ παράλληλα να διατηρείται ο αερισμός. Δεν επιτρέπεται η αλλαγή της διατομής του αγωγού αερισμού, ενώ ο αερισμός μπορεί να είναι είτε άμεσος είτε έμμεσος. Στον άμεσο αερισμό του δικτύου ο σωλήνας της αποχέτευσης χρησιμοποιείται και ως σωλήνας αερισμού, αφού εκτείνεται έως τη στέγη ή το δώμα, ενώ στον έμμεσο αερισμό τοποθετείται επιπρόσθετα ένας σωλήνας παράλληλος του κύριου αγωγού της αποχέτευσης. Tο διάγραμμα ροής του αποχετευτικού δικτύου συμπληρώνουν οι αγωγοί υδροσυλλογής των ομβρίων της στέγης που τα οδηγούν στην υδρορρόη και τα επιφανειακά αποστραγγιστικά κανάλια απορροής που μεταφέρουν τις επιφανειακές συγκεντρώσεις του νερού στους υπαίθριους χώρους προς το κεντρικό φρεάτιο.

Οι εναλλάκτες θερμότητας αέρα - αέρα χρησιμοποιούνται σε εγκαταστάσεις κλιματισμού - εξαερισμού με στόχο την ανάκτηση μέρους της απορριπτόμενης θερμότητας. Μ' αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται εξοικονόμηση ενέργειας, που μπορεί να φτάσει σε επίπεδα της τάξης του 70-75%.
Οι εναλλάκτες συνδέονται με τους αεραγωγούς προσαγωγής του νωπού αέρα και απόρριψης του αέρα των επί μέρους εσωτερικών χώρων στο περιβάλλον. Οι εναλλάκτες τοποθετούνται σε μονάδες που αποτελούνται από δύο ανεμιστήρες (προσαγωγής και απαγωγής), φίλτρα και εναλλάκτη αέρα - αέρα. Σε πιο πλήρεις παραλλαγές μπορούν να φέρουν ηλεκτρικές αντιστάσεις αέρα, αισθητήρια ποιότητας αέρα, αντιπυρικά φίλτρα, θερμοστάτες αεραγωγών κτλ.

Η Bobotis Architects ιδρύθηκε το 1976 από τον Θεοφάνη Μπομπότη και το 2005 προστέθηκε στο σχήμα και ο Λουκάς Μπομπότης. Με βασική έδρα την Αθήνα, έχει δραστηριοποιηθεί τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διάφορες άλλες χώρες. Mε βραβεία και διακρίσεις σε διεθνείς και πανελλήνιους διαγωνισμούς, σειρά δημοσιεύσεων σε διεθνείς εκδόσεις και ελληνικές, περιοδικού και ημερησίου τύπου, έχει εκπονήσει πλήθος μελετών που περιλαμβάνουν κτίρια γραφείων, μουσεία, αεροδρόμια, τράπεζες, αθλητικές εγκαταστάσεις, εμπορικά κέντρα, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, yachts, εκπαιδευτικά ιδρύματα, καταστήματα και αλυσίδες καταστημάτων, συνεδριακά κέντρα και πολεοδομικές μελέτες. Σε ορισμένα δε εξ’αυτών, έχει υποστηρίξει την υλοποίηση τους παρέχοντας υπηρεσίες επίβλεψης.
Η οργάνωση του γραφείου σε επίπεδο ποιοτικών διαδικασιών εκπόνησης μελετών και επιβλέψεων, ο άρτιος και σύγχρονος εξοπλισμός και η συνεργασία με εξίσου οργανωμένα γραφεία άλλων ειδικοτήτων καθώς και με ειδικούς συμβούλους, εξασφαλίζει τις συνθήκες παραγωγής υψηλής ποιότητας τελικού προϊόντος.

Υπάρχουν τέσσερις βασικές κατηγορίες σημάτων που απαιτούνται σε ένα κτίριο:
•  Τα πληροφοριακά σήματα, που παρέχουν πληροφορίες για την οργάνωση των χώρων ενός κτιρίου: θέσεις διάφορων τομέων, χάρτες επισήμανσης της θέσης του επισκέπτη κ.ά.
•  Τα σήματα διεύθυνσης, που δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος με επαναλαμβανόμενα βέλη ή λωρίδες βαμμένες ή κολλημένες στο δάπεδο.
•  Τα σήματα αναγνώρισης, που δηλώνουν τον αριθμό και την ονομασία μιας αίθουσας, τους χώρους υγιεινής, τους τηλεφωνικούς θαλάμους κ.ά.
•  Οι ενδείξεις εξόδου και ασφάλειας, που δηλώνουν τις εξόδους κινδύνου, τα κλιμακοστάσια, τις πυροσβεστικές φωλιές.
H σήμανση πρέπει να διαφοροποιείται ανάλογα με το είδος και τη χρήση των κτιρίων.
•  Σταθμοί μεταφορικών μέσων. Σε αεροδρόμια, σιδηροδρομικούς σταθμούς, μετρό ή τραμ η σήμανση είναι καλό να είναι λιτή, ακριβής και να καθορίζει πλήρως τη διαδρομή προς το επιθυμητό σημείο.
•  Μουσεία και χώροι ψυχαγωγίας. Σ’ αυτούς τους χώρους ο επισκέπτης καλείται συνήθως να κινηθεί σχετικά ελεύθερα, οι ρυθμοί είναι αργοί και τα μέσα σήμανσης μπορούν να λειτουργούν με περισσότερη φαντασία. Εδώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάθε είδους υλικά και τρόποι σήμανσης.
•  Κτίρια γραφείων. Στο χώρο της υποδοχής οφείλει να γίνεται κατανοητή η χωροθέτηση των διαφόρων διευθύνσεων και τομέων της επιχείρησης. Ευαίσθητο σημείο αποτελούν τα σημεία διασταύρωσης των μόνιμων χρηστών των κτιρίων με τους επισκέπτες. Oι δεύτεροι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να οδηγούνται στον προορισμό τους, χωρίς να ενοχλούν τους εργαζόμενους και χωρίς να καταλήγουν σε χώρους που δεν τους αφορούν.
•  Νοσοκομεία. Τα χρώματα και οι τόνοι που χρησιμοποιούνται είναι καλό να είναι ήρεμοι και η πληροφόρηση να είναι σαφής για τη λειτουργία κάθε αίθουσας και την απαγόρευση ή όχι της εισόδου τρίτων. Καθώς πολλοί επισκέπτες και μόνιμοι συνεργάτες, αφού εισέλθουν στο κτίριο, κινούνται μέσα σ’ αυτό, απαιτείται λεπτομερής πληροφόρηση σε πολλές θέσεις με βασικό σημείο αναφοράς τους ανελκυστήρες.
•  Πολυώροφα κτίρια. Σε πολυώροφα κτίρια, όπου υπάρχουν ανελκυστήρες, επιβάλλεται να υπάρχει και ένα πλήρες σύστημα πληροφόρησης για τις λειτουργίες του κάθε ορόφου. Στην είσοδο των ανελκυστήρων τοποθετείται αναλυτική περιγραφή του σχεδιαγράμματος κάθε ορόφου και στο εσωτερικό του θαλάμου "τηλεγραφική" ενημέρωση.
•  Δρόμοι και εξωτερικοί χώροι. Mεγάλα και ευκρινή σήματα, κατάλληλα φωτισμένα, τα οποία μπορούν εύκολα να ανανεώνονται είναι απαραίτητα για τη σήμανση δρόμων και γενικά υπαίθριων χώρων.

Tο επίχρισμα εφαρμόζεται κατά κανόνα σε δύο ή τρεις στρώσεις, καθεμιά από τις οποίες εφαρμόζεται μετά από καλό βρέξιμο της προηγούμενης. Kάθε ενδιάμεση στρώση εκτραχύνεται επιφανειακά και δεν είναι λεπτότερη από 5 mm ούτε πιο αδρή από το τριπλάσιο της μέσης διαμέτρου των αδρανών. Kατά το χτίσιμο ο τοίχος πρέπει να μένει χωρίς επίχρισμα μέχρι να στεγνώσει τελείως. Tυχόν οπές και κενά στο υπόστρωμα πληρώνονται με το μείγμα της πρώτης στρώσης και αφήνονται να στεγνώσουν καλά. Για την επιπεδότητα κατασκευάζονται οδηγοί από το ίδιο μείγμα. Tο υπόβαθρο εφαρμογής αποτελεί βασικό κριτήριο για την επιλογή και την εφαρμογή του επιχρίσματος.

Στην αγορά διατίθεται ποικιλία προκατασκευασμένων συρόμενων χωρισμάτων, τα οποία κινούνται με τη βοήθεια οδηγών προσαρμοσμένων στην οροφή αντί του δαπέδου.
Το σύστημα που θα επιλεγεί για τοποθέτηση θα πρέπει:
• να διαθέτει σύστημα μηχανικής σφράγισης υπό πίεση με "γλώσσα" και "αυλάκι",
• να διαθέτει μηχανισμό ανύψωσης με κατάλληλη πίεση σφράγισης,
• να διαθέτει μηχανισμό έκκεντρου και να ορίζει την πίεση σφράγισης,
• να μπορεί να δεχθεί απόκλιση έως και 50 mm, διατηρώντας τη μέγιστη πίεση σφράγισης,
• να έχει τη δυνατότητα επί τόπου αντικατάστασης κατεστραμμένων τμημάτων του,
• να έχει τη δυνατότητα να αυξήσει το πάχος των πετασμάτων όταν υπάρχουν αυξημένες απαιτήσεις ηχομόνωσης,
• να διαθέτει αυτόματο μηχανισμό ρύθμισης των τροχών, ώστε να εξασφαλίζεται η θέση των πετασμάτων,
• να είναι πιστοποιημένο ως προς την ακουστική του απόδοση,
• να διαθέτει εξωτερικό ή εσωτερικό τηλεσκοπικό βραχίονα, ο οποίος να ασκεί κατάλληλη πίεση και να έχει μηχανικό σύστημα σφράγισης,
• να διαθέτει πλήρως συγκολλημένο ατσάλινο πλαίσιο,
• να μπορεί να προσαρμοστεί  σ' αυτό θυρίδα διέλευσης με τις απαραίτητες ακουστικές ιδιότητες,
• να παρέχει ικανοποιητική εγγύηση για πλήρη αποκατάσταση,
• να είναι πιστοποιημένο ως προς τη θερμομονωτική του απόδοση.

Ως υπόστρωμα των πλακιδίων χρησιμοποιούνται κατάλληλες τσιμεντοσανίδες, οι οποίες μπορεί να ενισχυθούν με ειδικό πλαίσιο στήριξης, ώστε να αναλάβουν τα φορτία της υδραυλικής εγκατάστασης, της στήλης του ντουζ και των διαφόρων αξεσουάρ. Όσον αφορά στη διαμόρφωση του δαπέδου, διατίθενται προκατασκευασμένες τσιμεντοσανίδες με διαμορφωμένη κλίση στην άνω επιφάνειά τους και ενσωματωμένο το στόμιο απορροής υδάτων στο επιθυμητό σημείο.
Η βάση της κατασκευής μπορεί να τοποθετηθεί είτε στο ίδιο επίπεδο με το παρακείμενο δάπεδο είτε υπερυψωμένη. Η υπερύψωση επιτυγχάνεται με τη χρήση μεταλλικών στηριγμάτων ή την κατασκευή χαμηλού δρομικού τοίχου πλινθοδομής, ο οποίος επενδύεται με κεραμικά πλακίδια. Εφόσον απαιτείται η δημιουργία ανοίγματος για την εγκατάσταση του αποχετευτικού συστήματος, το βάθος του εξαρτάται από τη θέση του αποχετευτικού σωλήνα. Όταν υπάρχει κατακόρυφος αποχετευτικός σωλήνας απαιτείται άνοιγμα βάθους 40 mm, ενώ για οριζόντιο σωλήνα απαιτείται άνοιγμα βάθους 130 mm. Στο άνοιγμα τοποθετείται μια στρώση ηχομονωτικού υλικού και ο υπόλοιπος κενός χώρος καλύπτεται με αδιάβροχο τσιμεντοκονίαμα έως το ύψος της αποχετευτικής μονάδας. Στο στόμιο απορροής υδάτων και από την κάτω πλευρά της τσιμεντοσανίδας κουμπώνεται ένας πλαστικός δακτύλιος στεγανότητας, μέσα στον οποίο βρίσκεται και το σιφόνι.
Η σφράγιση του αρμού μεταξύ του δαπέδου του ντουζ και του παρακείμενου δαπέδου γίνεται με την εφαρμογή αδιάβροχης ταινίας υαλοπλέγματος, περιμετρικά των δυο επιφανειών.
Η διαμόρφωση του δαπέδου ακολουθείται από την τοποθέτηση μεταλλικών οδηγών διατομής U, επάνω στους οποίους βιδώνονται οι τσιμεντοσανίδες για τη διαμόρφωση των σταθερών τοιχωμάτων. Εναλλακτικά, στην περίπτωση που η τσιμεντοσανίδα του δαπέδου έχει περιμετρικά εσοχές, οι κατακόρυφες τσιμεντοσανίδες κουμπώνονται σε αυτές με τη χρήση ειδικής αδιάβροχης τσιμεντοειδούς κόλλας.
Ειδικές τσιμεντοσανίδες χρησιμοποιούνται και στην περίπτωση που το ντουζ κατασκευάζεται σε επαφή με προϋπάρχουσα τοιχοποιία. Ακολουθεί η εγκατάσταση των σωληνώσεων στην τσιμεντοσανίδα για την παροχή νερού και η σύνδεσή τους με το σύστημα ύδρευσης. Κατόπιν πραγματοποιείται η επένδυση με κεραμικά πλακίδια και ακολουθεί η τοποθέτηση της κεφαλής του ντουζ και των υπόλοιπων συσκευών. Τα κεραμικά πλακίδια πρέπει να χαρακτηρίζονται από πολύ χαμηλό έως μηδενικό δείκτη υδαταπορροφητικότητας, εξασφαλίζοντας τη στεγανότητα του χώρου και του υποστρώματος.
Επιπλέον, τα πλακίδια δαπέδου που τοποθετούνται στην εσωτερική επίστρωση του ντουζ πρέπει να είναι αντιολισθητικά. Καθώς η άνω πλευρά της τσιμεντοσανίδας του δαπέδου θα δέχεται νερό με υδροστατική πίεση, συνιστάται η εφαρμογή μιας στρώσης ασταριού και ακολούθως η επάλειψη με κατάλληλη κόλλα πλακιδίων ακρυλικής βάσης. 24 ώρες μετά από την τοποθέτηση των πλακιδίων πραγματοποιείται η αρμολόγησή τους με τη χρήση ακρυλικού αρμόστοκου και με τη βοήθεια σπάτουλας αρμολόγησης. Σε πάχη αρμών μεγαλύτερα των 4 - 5 mm χρησιμοποιείται χονδρόκοκκος αρμόστοκος.

Ο Βασίλης Αραπίδης, η Ελένη Κοκκινάκη, ο Γιώργος Βασιλάκης και η Αγγελική Χατζηδημητρίου πήραν πτυχίο αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Το 2001 ο Βασίλης Αραπίδης και η Eλένη Κοκκινάκη ίδρυσαν το γραφείο 9901 ARCHITECTS. Από τότε στόχος τους ήταν να μελετούν, να σχεδιάζουν και να κατασκευάζουν χώρους κάθε είδους και κλίμακας, που να εξυπηρετούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες των πελατών τους και να διατηρούν το αρχιτεκτονικό όραμα και την αισθητική τους.
Ο Γιώργος Βασιλάκης έχει ειδικευτεί στον αστικό και περιφερειακό σχεδιασμό σε συνδυασμό με τη δημιουργία μικρότερης κλίμακας ιδιωτικών έργων.
Η Αγγελική Χατζηδημητρίου, ειδικεύεται στον Βιοκλιματικός Περιβαλλοντικό Σχεδιασμό κτιρίων και υπαίθριων χώρων, πήρε πτυχίο ΜΑ από το Architectural Association Graduate School και είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει διατελέσει σύμβουλος περιβαλλοντικού σχεδιασμού για τα διάφορα έργα, και είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού στα μαθήματα της Οικοδομικής και Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού στο ΑΠΘ., στο ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας και στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Μετά από πολλά χρόνια συνεργασίας και ανταλλαγής ιδεών, το 2013 ο Γιώργος Βασιλάκης και η Αγγελική Χατζηδημητρίου εντάχθηκαν επίσημα την ομάδα.