Οι προκατασκευασμένες πισίνες κατασκευάζονται εργοστασιακά και μεταφέρονται στο εργοτάξιο ολόσωμες ή σε τμήματα, τα οποία συναρμολογούνται επί τόπου. Σε γενικές γραμμές, οι ολόσωμες προκατασκευασμένες πισίνες κρίνονται κατάλληλες για διαστάσεις έως 12,0 x 5,5 (m), με σχετικά περιορισμένο βάθος.
Οι μεταλλικές πισίνες κατασκευάζονται από αλουμίνιο ή γαλβανισμένο χάλυβα. Οι πισίνες αλουμινίου αποτελούνται κατά κανόνα από ένα φύλλο και διατίθενται ολόσωμες. Μετά την εκσκαφή, διαμορφώνεται ο πυθμένας με χρήση οπλισμένου σκυροδέματος. Ο οπλισμός του σκυροδέματος επιλέγεται σύμφωνα με τις διαστάσεις και το βάθος της δεξαμενής και έχει συνήθως τη μορφή πλέγματος. Κατά κανόνα η εκσκαφή και η διάστρωση του πυθμένα γίνονται σε διαστάσεις οι οποίες εξέχουν κατά ένα μέτρο περιμετρικά από το σημείο έδρασης των τοιχωμάτων της δεξαμενής. Σε ορισμένες εφαρμογές διαμορφώνονται πέδιλα διαστάσεων 70 x 30 (cm), επάνω στα οποία εδράζονται και σταθεροποιούνται οι αντηρίδες αντιστήριξης των πλευρικών τοιχωμάτων. Ακολουθεί η έγχυση σκυροδέματος περιμετρικά της κατασκευής με σκοπό την σταθεροποίηση του φέροντος οργανισμού. Κατόπιν συναρμολογείται ο μεταλλικός σκελετός της πισίνας, ενώ παράλληλα εκτελείται η εγκατάσταση του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού.
Ακολουθεί η πλήρωση του σκάμματος της εκσκαφής με σκυρόδεμα. Σ' αυτό το στάδιο γίνεται και η διαμόρφωση των σκαλοπατιών εισόδου. Ακολουθεί η τοποθέτηση της μεμβράνης επένδυσης, η τοποθέτηση των επιχείλιων στέψης και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Οι συνθετικές πισίνες κατασκευάζονται κυρίως από  πολυεστέρα, ενισχυμένο με ίνες υάλου (fiberglass). Οι συνθετικές πισίνες δεν απαιτούν εσωτερική επένδυση, σε αντίθεση με τις μεταλλικές. Η τοποθέτηση των συνθετικών δεξαμενών ακολουθεί την εκσκαφή του εδάφους και την κατάλληλη προετοιμασία του πυθμένα, στον οποίο διαστρώνεται λεπτή άμμος σε πάχος 15 cm ή δημιουργείται υπόστρωμα από ελαφρώς οπλισμένο σκυρόδεμα. Στις δεξαμενές μεγάλων διαστάσεων απαιτείται συνήθως η κατασκευή ισχυρής βάσης οπλισμένου σκυροδέματος. Μετά την τοποθέτηση της πισίνας, τα κενά μεταξύ των πρανών της εκσκαφής και της δεξαμενής συμπληρώνονται με άμμο ή αραιό σκυρόδεμα. Κατά τη διαδικασία αυτή η άνω ακμή της πισίνας σταθεροποιείται με τη χρήση πρόσκαιρων δοκίδων προς αποφυγή ενδεχόμενης μετακίνησης από την πίεση του νωπού σκυροδέματος.
Ακολουθεί η πλήρωση της πισίνας με νερό, με στόχο τη συμπύκνωση του εδάφους έδρασης, η οποία κρίνεται απαραίτητη λόγω του περιορισμένου βάρους των συνθετικών υλικών.

Κατά τη διαδικασία τοποθέτησής της, η οποία είναι όμοια με εκείνη της κοινής γυψοσανίδας, τα ακόλουθα σημεία χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Όσον αφορά στην κατασκευή του σκελετού στήριξης:
• Απαιτείται η τοποθέτηση επαρκών στοιχείων ενίσχυσης του σκελετού στα σημεία στήριξης της μπανιέρας, των υδραυλικών εγκαταστάσεων, καθώς και λοιπών στοιχείων όπως χειρολαβές, κρεμάστρες κτλ.
• Μεταξύ του σκελετού και των διαφόρων εξαρτημάτων πρέπει να αφήνονται αποστάσεις ίσες με το πάχος της γυψοσανίδας.
• Η εγκατάσταση της μπανιέρας ή της ντουζιέρας οφείλει να προηγείται της τοποθέτησης της γυψοσανίδας.
Κατά την τοποθέτηση των γυψοσανίδων:
• Οι αποστάσεις μεταξύ των βιδών δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 20 cm, ενώ στους αρμούς μεταξύ των πετασμάτων πρέπει να εφαρμόζεται υδρόφοβο υλικό συγκόλλησης, κατάλληλο για κεραμικά πλακίδια.
• Μεταξύ του κατώτερου άκρου της γυψοσανίδας και του χείλους της μπανιέρας ή ντουζιέρας πρέπει να διαμορφώνεται κενό 7 mm.
Πριν από την τοποθέτηση των κεραμικών πλακιδίων:
• Στους αρμούς γύρω από τη μπανιέρα ή τη ντουζιέρα, καθώς και στις κεφαλές των στοιχείων συγκράτησης της γυψοσανίδας εφαρμόζεται υδρόφοβο υλικό συγκόλλησης, κατάλληλο για κεραμικά πλακίδια.
Σε επιφάνειες γυψοσανίδας που δεν πρόκειται να επενδυθούν με πλακίδια εφαρμόζονται κατά κανόνα βαφές ελαστικού γαλακτώματος (λάτεξ) σε δύο στρώσεις. Επιπρόσθετα μέτρα λαμβάνονται σε περιπτώσεις που απαιτείται η εξασφάλιση ηχομόνωσης ή πυροπροστασίας.
Η χρήση των ανθυγρών γυψοσανίδων δεν συνιστάται για επιφάνειες που πρόκειται να υποστούν άμεση και συνεχή έκθεση στο νερό ή σε ιδιαίτερα υψηλή υγρασία, όπως σε σάουνες, σιντριβάνια, πισίνες κτλ. Σε ανάλογες περιπτώσεις προτιμάται η χρήση τσιμεντοσανίδων. Δεν συνιστάται επίσης για τη διαμόρφωση εξωτερικών τοίχων και για την επένδυση εσωτερικών οροφών δίχως τη διαμόρφωση κατάλληλου σκελετού στερέωσης.

Ο Βασίλης Αδαμίδης , γεννηθείς στη Σέρρες και απόφοιτος της  Ecole Speciale d’ Architecture, στο Παρίσι – Γαλλίας, δραστηριοποιείται από το 1987 στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Πολλά έργα του έχουν δημοσιευθεί σε αρχιτεκτονικά βιβλία και περιοδικά, από εσωτερικές διαρυθμίσεις, συγκροτήματα κατοικιών, μονοκατοικίες, βιομηχανικά  κτίρια, τουριστικά καταλύματα και εκθεσιακούς  χώρους.
Είναι ιδρυτής της εταιρίας Adamidis Architecture, η οποία  πλαισιόνεται από αρχιτέκτονες, πολιτικούς μηχανικούς και interior designers.
Η έδρα του γραφείου βρίσκεται στην Αλ. Παπαναστασίου 3, Θεσσαλονίκη.

Κατηγορίες ρωγμών στο επίχρισμα
Οι λεπτές ρωγμές προκαλούνται από κακή εφαρμογή κάποιας στρώσης επιχρίσματος, όπως διαφορές πάχους διαδοχικών περιοχών του ή παχιές στρώσεις, καθώς και κακή σύνθεσή του, όπως χρήση πολύ ψιλής άμμου, ύπαρξη αλάτων στην άμμο κ.ά. Αυτό το πρόβλημα είναι συνήθως αμελητέο.
Οι βαθύτερες ρωγμές. Συνηθισμένα αίτια δημιουργίας βαθύτερων ρωγμών στα επιχρίσματα μπορεί να είναι η κακή εφαρμογή του επιχρίσματος σε συνδυασμό με υπόβαθρο από διαφορετικά υλικά ή υπόβαθρο με χαμηλή απορροφητικότητα.
Οι ρωγμές του υπόβαθρου που εμφανίζονται στο επίχρισμα. Η ρηγμάτωση ενός επιχρίσματος μπορεί να γίνει κατά μήκος των αρμών των διαδοχικών δομικών στοιχείων του υπόβαθρου, αν το συνδετικό υλικό μεταξύ τους δεν είναι αρκετά ανθεκτικό σε σχέση με τις περιβαλλοντικές και μηχανικές καταπονήσεις που υφίσταται η όψη. Οι πλατιές ρωγμές που ακολουθούν τεθλασμένη ή κλιμακωτή γραμμή οφείλονται συνήθως σε αντίστοιχες ρωγμές του υπόβαθρου, που μπορεί να προήλθαν από μηχανικές καταπονήσεις του λόγω σεισμών, προβλημάτων στη θεμελίωση ή ανθρωπογενών αιτίων.
Οι αποκολλήσεις επιχρισμάτων οφείλονται συνήθως σε κακή πρόσφυσή τους στην επιφάνεια εφαρμογής, σε συνδυασμό με την παρουσία ρωγμών. Η ανώμαλη επιφάνεια του υπόβαθρου και το επίχρισμα ανομοιόμορφου πάχους ευνοούν επίσης τις αποκολλήσεις, αφού τα λεπτότερα τμήματα επιχρίσματος ωριμάζουν νωρίτερα από τα παχύτερα.
Αποκατάσταση των ρωγμών
Οι λεπτές ρωγμές που περιορίζονται στο επίχρισμα αποτελούν ένα αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο και βλάπτουν τη στεγανότητα και την αισθητική της επιφάνειας. Μπορούν να καλυφθούν με νέα στρώση συμβατού στεγανοποιητικού επιχρίσματος, που θα επιλεγεί και θα εφαρμοστεί κατάλληλα, ώστε να μην παρουσιάσει το ίδιο πρόβλημα ή με πολυμερή επάλειψη. Αν η ρηγμάτωση του επιχρίσματος παρουσιάζεται σε έντονο βαθμό και μπορεί να υπάρχουν αποκολλήσεις τεμαχίων, τότε το επίχρισμα αφαιρείται τοπικά ή συνολικά, ανάλογα με την έκταση του προβλήματος και γίνεται εφαρμογή νέου επιχρίσματος. Η περιοχή καθαρίζεται πλήρως, διαβρέχεται και καλύπτεται με επίχρισμα όμοιο με το αρχικό, με την ενσωμάτωση λεπτού πλέγματος, αν χρειάζεται. Το επίχρισμα εφαρμόζεται σε δύο στρώσεις και μεταξύ τους πρέπει να μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να στεγνώσει η πρώτη.
Οι λεπτές σταθεροποιημένες ρωγμές στεγανοποιούνται με εποξεικές ή ακρυλικές ρητίνες ή ειδικά κονιάματα ή πάστες. Αρχικά γίνεται μια επάλειψη ολόκληρης της επιφάνειας είτε με το στεγανοποιητικό υλικό αραιωμένο είτε με κάποιο ειδικό αστάρι. Κατόπιν η περιοχή κάθε ρωγμής επαλείφεται με το στεγανοποιητικό υλικό σε πολύ πυκνή μορφή και τελικά ακολουθούν δύο ή τρεις στρώσεις του υλικού στην κανονική του πυκνότητα. Μεταξύ των διαδοχικών επαλείψεων πρέπει να μεσολαβούν χρονικά διαστήματα.
Οι μεγαλύτερες σταθεροποιημένες ρωγμές πρέπει να διευρυνθούν σε κωνική μορφή, να καθαριστούν, να διαβραχούν και να πληρωθούν με επισκευαστικό τσιμεντοκονίαμα ή ειδικό ρητινοκονίαμα υπό πίεση. Κατόπιν η περιοχή επικαλύπτεται με λεπτό πλαστικό πλέγμα και ακολουθεί η εφαρμογή επιχρίσματος όμοιου με το αρχικό σε δύο ή τρεις στρώσεις.
Ενεργές ρωγμές διευρύνονται, καθαρίζονται, περνιούνται με ειδικό αστάρι και πληρώνονται με ελαστικό κονίαμα ελαστικότητας τέτοιας, ώστε να μπορεί να παραλάβει τις αναμενόμενες παραμορφώσεις.

H VECHRO, Νο1 σε συνολικές Πωλήσεις και Πιστοποιήσεις Οικολογικών χρωμάτων από το 2003 έως και σήμερα, είναι μία από τις κορυφαίες βιομηχανίες στην Ελλάδα. Δραστηριοποιείται, από το 1948, στον κλάδο των χρωμάτων, και σήμερα έχει πάνω από 110 προϊόντα πιστοποιημένα με το Ευρωπαϊκό Οικολογικό σήμα, τη «Μαργαρίτα». Η εταιρεία, με όραμα «ένα περιβάλλον με αξία για την ανθρώπινη ζωή στον πλανήτη», παράγει βερνίκια, χρώματα και συναφή δομικά υλικά, με τις πλέον αυστηρές προδιαγραφές πρώτων υλών, παραγωγής, ποιοτικού ελέγχου και διακίνησης. Οι εγκαταστάσεις της εταιρείας βρίσκονται στην Πέτρα Βοιωτίας, σε ιδιόκτητο οικόπεδο έκτασης 36 στρεμμάτων, ενώ τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας βρίσκονται στην Αθήνα.
H VECHRO ακολουθεί σταθερά ανοδική πορεία, διευρύνοντας κάθε χρόνο το μερίδιο της στην Ελληνική & παγκόσμια αγορά. Το 2012, αναλαμβάνει και την παραγωγή των OwnBrand της Praktiker Hellas καθώς γίνεται συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας με τον Νο1 retailer στην Ελληνική DIY αγορά. Έχοντας ήδη σημαντικό portfolio οικολογικών χρωμάτων για εσωτερική χρήση, η VECHRO πρωτοπορεί πιστοποιώντας 1η στην Ευρώπη οικολογικό χρώμα για εξωτερικούς χώρους, το Smaltoplast 100% Acrylic. Έπειτα, ακολούθησαν τα Smaltoplast Silicone, Smaltoplast Elastic, και Smaltoplast Τσιμεντόχρωμα πλαισιώνοντας έτσι όλη την οικογένεια της premium κατηγορίας Smaltoplast τόσο για εσωτερική όσο και εξωτερική χρήση.
Οι επόμενες χρονιές, είναι χρονιές βράβευσης για την εταιρεία! Το Smaltoplast Silk, ψηφίζεται σαν DIY προϊόν της χρονιάς για το 2013, ένα χρώμα πιστοποιημένο οικολογικό, υποαλλεργικό με αντιμικροβιακές ιδιότητες και αντιμυκητιακό που εξασφαλίζει πιο καθαρούς και υγιεινούς χώρους (Α+ ποιότητα εσωτερικού αέρα) έχοντας ισχυρές πιστοποιήσεις κι έγκριτους δοκιμαστικούς ελέγχους από την Ευρωπαϊκή ένωση, το Βρετανικό Ίδρυμα Αλλεργιών (Allergy UK) και το Paint Research Association της Μεγάλης Βρετανίας. Η εταιρεία το 2016 ψηφίζεται ανάμεσα στα κορυφαία Ελληνικά brands έχοντας ήδη 84 πιστοποιημένα προϊόντα.
Χρονιά σταθμός το 2018 για τη VECHRO, η οποία γιορτάζει 70 χρόνια λειτουργίας και σηματοδοτεί το μέλλον περνώντας στη νέα εποχή! Η επιλογή του νέου λογοτύπου προκύπτει σαν φυσικό επακόλουθο της «πράσινης» φιλοσοφίας της εταιρείας, που εδώ και 19 χρόνια αντιπροσωπεύει η εταιρεία. Το νέο λογότυπο, ένα πινέλο-λουλούδι, γίνεται σύμβολο δημιουργίας και αλλαγής του τρόπου σκέψης-οικολογικά και υπεύθυνα. Το νέο λογότυπο της εταιρείας βραβεύεται με το Bronze Award στα Ermis Awards. Το 2019 ακολουθεί ακόμη μία βράβευση για το Smaltoplast Silk, με το χρυσό βραβείο στα "Made in Greece" ως καινοτόμο και καταναλωτικό προϊόν. Η VECHRO με 110+ πιστοποιημένα προϊόντα γίνεται EU ECOLABEL AMBASSADOR το 2020 καθώς δεν σταματά να καινοτομεί και να εξελίσσεται. Ένα χρόνο αργότερα, μέσω της νέας και ολοκληρωμένης καμπάνιας #ToXromaExeiDinami, η εταιρεία, μας επικοινωνεί με έναν διαφορετικό και ιδιαίτερο τρόπο τα υψηλής ποιότητας, ανθεκτικά, οικολογικά & άοσμα προϊόντα.
Φτάνοντας στο 2023, με 75 χρόνια ιστορία και πάνω από 110 πιστοποιημένα οικολογικά προϊόντα, η VECHRO δεσμεύεται να συνεχίσει τη δράση της παράγοντας προϊόντα συμμορφωμένα με τα αυστηρότερα περιβαλλοντικά κριτήρια. Η ανοδική πορεία της VECHRO δείχνει τη συνεχή διάθεση της ομάδας της για αναζήτηση καινούργιων, υψηλών προδιαγραφών, ποιοτικών και καινοτόμων ιδεών που θα σταθούν σύμμαχος στο πλευρό του κάθε επαγγελματία και καταναλωτή, καλύπτοντας κάθε του ανάγκη.

Tα ελαφρά χωρίσματα πρέπει να εξασφαλίζουν ηχομόνωση, πυρασφάλεια, θερμομόνωση και αντοχή στα χτυπήματα. Kατά την επιλογή τους πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η φέρουσα ικανότητα του δαπέδου, το ύψος του χώρου, η ευκαμψία του δαπέδου, η διάταξη των δοκών, τα φορτία που μπορεί να αναρτηθούν στο μέλλον στο χώρισμα και η εύκολη προσαρμογή τους στο συγκεκριμένο χώρο. Oι σκελετοί των χωρισμάτων κατασκευάζονται από ξύλινες ή μεταλλικές δοκίδες με διαστάσεις διατομής συνήθως 5 έως 7,5 cm. Aν υπάρχουν δύο σκελετοί, αυτοί τοποθετούνται έτσι, ώστε οι εξωτερικές ακμές τους να απέχουν τουλάχιστον 20 cm. Oι ορθοστάτες των σκελετών μπορεί να απέχουν μεταξύ τους 45 έως 60 cm, αναλόγως του υλικού και των διαστάσεων των πετασμάτων πλήρωσης. Πάντως οι αρμοί των διαδοχικών πετασμάτων πρέπει να συμπίπτουν με τους ορθοστάτες, ενώ είναι προτιμότερο να μη συμπίπτουν μεταξύ τους οι αρμοί των παράλληλων πετασμάτων. Tα οριζόντια στοιχεία του σκελετού (τραβέρσες) βρίσκονται προς το εσωτερικό του διακένου του χωρίσματος.

Η Στέλλα Παντελιά είναι αρχιτέκτων μηχανικός με σπουδές αρχιτεκτονικής στο Ε.Μ.Π. (2005) και Master in Landscape Architecture, GSD, Harvard University (2007). Έχει εργαστεί σε γραφεία στην Αθήνα και τη Βοστόνη. Έχει συμμετάσχει σε workshops, εκθέσεις και αρχιτεκτονικά συνέδρια και έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διδάσκει αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αστικό σχεδιασμό και αρχιτεκτονική τοπίου στο τμήμα αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών (2010-2014). Από το 2009 διατηρεί γραφείο στην Αθήνα και εκπονεί μελέτες αρχιτεκτονικής τοπίου και άλλων αρχιτεκτονικών έργων. Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά και το διαδίκτυο.
Η Ζωή Μπαλαμπάνη σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. (1976). Διαθέτει πολυετή εμπειρία σε σχεδιασμό κατοικιών, αναπλάσεις υπαίθριων χώρων και πλατειών, επίβλεψη μικρών και μεγάλων κτιριακών έργων και ειδική εμπειρία σε βιοκλιματικό σχεδιασμό και κατασκευή πράσινων κτιρίων. Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά. 

Το αρχιτεκτονικό γραφείο ΒΕΤΑPLAN ιδρύθηκε από τους Ιωάννη Βεντουράκη και Τάκη Ταβανιώτη το 1987, ως συνέχεια της αρχικής τους συνεργασία που ξεκίνησε το 1972.
Η εταιρεία είναι εγγεγραμμένη ως εταιρεία συμβούλων με το Ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων, του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Η ΒΕΤΑΠΛΑΝ έχει αναλάβει το σχεδιασμό, τη μελέτη και την επίβλεψη κατασκευής ενός μεγάλου φάσματος αναπτυξιακών έργων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Επιπλέον, έχει σημαντική εμπειρία στη συνεργασία με διεθνή αρχιτεκτονικά γραφεία για το σχεδιασμό μεγάλων έργων στην Ελλάδα. (Συνεργασία με το γραφείο Σαντιάγκο Καλατράβα για το Ολυμπιακό Συγκρότημα της Αθήνας το 2004 και σήμερα με το γραφείο του Renzo Piano για τον σχεδιασμό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας).
Οι κύριοι τομείς δραστηριότητας και εμπειρογνωμοσύνης του γαρφείου να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
• Υγειονομική περίθαλψη
• Εκπαίδευση
• Κληρονομιάς
• Πολιτισμός και Τέχνες
• Αθλητισμός
• Γραφείο και Κυβερνητικά κτήρια
• Εμπορική και Βιομηχανική
• Κατοικίες
• Περιβάλλοντος και Χωροταξίας
• Μεταφορές
• Τουρισμός
• Συμβουλευτικές υπηρεσίες σε ένα ευρύ φάσμα τομέων εμπειρογνωμοσύνης

Oι ενδοδαπέδιοι θερμοπομποί είναι σχεδιασμένοι έτσι, ώστε να λειτουργούν είτε ως κύριο σύστημα θέρμανσης είτε ως δευτερεύον (επιπρόσθετης θέρμανσης),  εξαλείφοντας προβλήματα θερμικής ανισοκατανομής που αυτά δημιουργούν. Ο συνδυασμός τους ειδικά με συστήματα επιδαπέδιας θέρμανσης μπορεί να προσφέρει βέλτιστα αποτελέσματα, δρώντας ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε περιόδους με έντονες θερμικές διακυμάνσεις (φθινόπωρο και άνοιξη). Η άμεση απόκριση του συστήματος θέρμανσης με ενδοδαπέδια σώματα σε τέτοιου είδους συνθήκες καθίσταται ιδανική λύση για να εξισορροπήσει αυτό το μεγάλο εύρος θερμικών ακρότατων. Σε οριακές, λοιπόν, καταστάσεις προσφέρουν καλύτερη θερμική αίσθηση από τα κοινά επιδαπέδια συστήματα με χαμηλότερη ενεργειακή κατανάλωση. Χρησιμοποιούνται κυρίως μπροστά από μπαλκονόπορτες ή παράθυρα, προκειμένου να καλύψουν τις αυξημένες θερμικές απώλειες των ανοιγμάτων.
Ένα επιπλέον πλεονέκτημά τους εντοπίζεται στο γεγονός ότι αποτρέπουν το σχηματισμό συμπυκνωμάτων στα τζάμια. Επιπρόσθετοι ενδοδαπέδιοι θερμοπομποί με ανεμιστήρα εμποδίζουν την εισροή ψυχρού εξωτερικού αέρα, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα φράγμα θερμού αέρα.
Για τους παραπάνω λόγους οι συνηθέστερες εφαρμογές τους απαντώνται σε εστιατόρια, εκθεσιακούς χώρους αυτοκινήτων, κολυμβητήρια, εμπορικά κέντρα, εσωτερικά αίθρια αλλά και σε δωμάτια κατοικιών, όπως το καθιστικό ή γενικά σε δωμάτια με μεγάλα ανοίγματα, για να ικανοποιήσουν ειδικές αρχιτεκτονικές ανάγκες λόγω εύκολου εναρμονισμού στο χώρο, ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις απαιτήσεις του σε θερμικά φορτία.
Τα βασικά συστατικά τους μέρη είναι το κέλυφος (λεκάνη) με το περσιδωτό κάλυμμά του και ο εναλλάκτης θερμότητας. Κατά περίπτωση και ανάλογα με την εφαρμογή τους, μπορούν να φέρουν ή όχι ανεμιστήρα. Με βάση αυτό το στοιχείο κατηγοριοποιούνται σε θερμοπομπούς χωρίς ανεμιστήρα και σε θερμοπομπούς με ανεμιστήρα.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο «Νίκος Σγουρός και Συνεργάτες Αρχιτέκτονες» ιδρύθηκε από τον Νίκο Σγουρό το 1991 και εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Το γραφείο στελεχώνεται από αρχιτέκτονες μηχανικούς και interior designers και έχει ως κύρια δραστηριότητα τη μελέτη και επίβλεψη κτιριακών έργων μεγάλης και μικρής κλίμακας όπως μονοκατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία σε πολλά μέρη της Ελλάδος καθώς και στο εξωτερικό. Προσφέρεται λοιπόν η δυνατότητα μιας ολοκληρωμένης αρχιτεκτονικής πρότασης καθώς επίσης και της πλήρους αποπεράτωσης του έργου.

Ο Νίκος Σγουρός γεννήθηκε στις Σέρρες και αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής το 1987. Κατά την διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο Τζώνος-Χόιπελ-Χόιπελ, όπου συμμετέχοντας στην ομάδα του γραφείου, διακρίθηκε σε ποικίλους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι και πήρε με έπαινο της επιτροπής (felicitatione de jury) το « Δίπλωμα εμπεριστατωμένων σπουδών Αρχιτεκτονικής» (C.E.A.A.) στη Μεσογειακή Αρχιτεκτονική.
Ως ενεργό μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης, ο Νίκος Σγουρός έχει επιλεγεί για να εκπροσωπήσει τους παραπάνω οργανισμούς σε επιτροπές ενασκήσεως ελέγχου (ΕΠΑΕ) κατά τη διάρκεια των τελευταίων 9 ετών.
Το 2004 εκδόθηκε ένα λεύκωμα 165 σελίδων με έργα του Νίκου Σγουρού και των συνεργατών του, με τίτλο « 40+1 επιλογές αρχιτεκτονικού έργου: Νίκος Σγουρός», στο οποίο παρουσιάζονται κατοικίες και συγκροτήματα στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, στην Μύκονο, στο Πήλιο, στις Σέρρες κ.α.