Παραδοσιακό κατάλυμα στα Σφακιά

Η θέση του καταλύματος στην καρδιά της Χώρας Σφακίων έδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωση της κεντρικής ιδέας και του σχεδιασμού του. Μέσα στο εσωστρεφές οικόπεδο δημιουργείται ένα "χωριό μέσα στο χωριό" με κτίρια που αναβιώνουν παραδοσιακές μορφές και όψεις των σφακιανών σπιτιών. Μια πλατεία-αυλή με κρήνη βρίσκεται στο κέντρο της σύνθεσης, στην οποία συναντώνται λιθόστρωτα καλντερίμια που ακολουθούν το ανάγλυφο του εδάφους και οδηγούν στην κεντρική είσοδο και στα δωμάτια. Στόχος είναι οι διαμένοντες να βιώσουν μια εμπειρία που θα τους δίνει μια εικόνα του οικισμού όπως ήταν πριν την αλλοίωση του ύφους του στα νεότερα χρόνια.

Για την κατασκευή του συγκροτήματος χρησιμοποιήθηκε διαζωματική τοιχοποιία με τοπική γκρίζα λίθο, η οποία εμφανίζεται κυρίως στους εσωτερικούς χώρους. Εξωτερικά εφαρμόζεται σύστημα θερμοπρόσοψης το οποίο εξασφαλίζει την προστασία των δωματίων από το έντονα θερμό κλίμα των Σφακίων, ενώ ταυτόχρονα η αδρή τεχνοτροπία και το χρώμα του επιχρίσματος αναπαράγουν το ύφος των παραδοσιακών όψεων της περιοχής. Εσωτερικά, τα χωρίσματα κατασκευάζονται με σύστημα ξηράς δόμησης (απλή και άνθυγρη γυψοσανίδα).
Έντονη είναι η παρουσία φυσικών υλικών στους εξωτερικούς χώρους. Τοποθετήθηκαν κουφώματα από ξύλο (dark red meranti), βάσει του προτύπου του οικισμού. Ξύλινοι είναι επίσης οι εξώστες και οι πέργκολες (καστανιά) καθώς και τα σκιάδια τους και τα διαχωριστικά των βεραντών (λυγαριά). Τα σκληρά εξωτερικά δάπεδα αποτελούνται κυρίως από λιθόστρωτα καλντερίμια και πλατώματα. Χρησιμοποιείται και πάλι η πέτρα της περιοχής σε ακανόνιστο σχήμα, αλλά και σε ένα ιδιαίτερο μοτίβο στην κεντρική αυλή του συγκροτήματος. Στοιχεία τριπτού σκυροδέματος συμπληρώνουν τον εξωτερικό χώρο σε σημεία-κλειδιά όπως η κρήνη και το ρυάκι της αυλής, οι εξωτερικές κλίμακες και τοιχία παρτεριών που οδηγούν τον επισκέπτη από την είσοδο στους κοινόχρηστους χώρους και στον χώρο υποδοχής. Περιορισμένη χρήση γίνεται σε μεταλλικές επιφάνειες, σε ιδιαίτερα σημεία όπως η κρήνη και οι διαμορφώσεις της, αλλά και στα λιτά και διακριτικά κιγκλιδώματα των εξωστών.
Οι εσωτερικοί χώροι μελετήθηκαν ώστε να φαίνονται ταυτόχρονα λιτοί και φιλόξενοι στους διαμένοντες. Για τον λόγο αυτό, οι κάθετες επιφάνειες χρωματίστηκαν σε ανοικτό υπόλευκο τόνο και τα κτιστά έπιπλα επιχρίστηκαν με όμοιου χρώματος πατητή τσιμεντοκονία, ώστε να διαβάζονται ως ενιαίο φόντο για τα υπόλοιπα στοιχεία. Οι λευκές ψευδοροφές με τα κρυφά σποτ και τα διακριτικά στόμια κλιματισμού συμβάλλουν επίσης σε αυτό το αποτέλεσμα. Τα εσωτερικά δάπεδα και αυτά των βεραντών στρώθηκαν με συμπαγές πλακάκι τσιμέντου μεγάλου μεγέθους και ελάχιστου αρμού σε ένα διακριτικό γκρι τόνο. Σε αντίστιξη με το μίνιμαλ φόντο, εμφανίζεται κατά τόπους η λιθοδομή ενώ για τα έπιπλα χρησιμοποιούνται πρωτογενή υλικά συνταιριάζοντας παραδοσιακά και πιο σύγχρονα στοιχεία. Κρεβάτια, κεφαλάρια, ντουλάπια, έπιπλα mini-bar, γραφεία και καθρέπτες κατασκευάζονται από μασίφ δρυ με ρόζους στο φυσικό της τόνο, με λιτές γραμμές αλλά και παραδοσιακές γλυφές, και πληρώνονται με ψάθινες επιφάνειες σε δύο διαφορετικά μοτίβα. Το σύνολο συμπληρώνεται από λεπτομέρειες ορείχαλκου στα φωτιστικά σώματα και στις εξωτερικές χειρολαβές και μαύρα στοιχεία στις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και τις εσωτερικές χειρολαβές. Τα λουτρά είναι επίσης υπενδεδυμένα με το ίδιο γκρι πλακάκι που λειτουργεί ως φόντο για τα είδη υγιεινής και τις μπαταρίες των παροχών νερού.