Κατοικία διακοπών στη Λαγόμανδρα Σιθωνίας

Σε ένα ακρωτήρι 6.000 m² στην περιοχή της Σιθωνίας, σε έναν αρχαίο ελαιώνα, ξεπροβάλλει μια κατοικία διακοπών γεμάτη εμπειρίες και ατμόσφαιρες. Πρόκειται για ένα σπίτι διακοπών που μπορεί κανείς μέσα από τις οπτικές φυγές, τα κάδρα, την υλικότητα, τα χρώματα, τα αρώματα που συνθέτουν το δομημένο και αδόμητο τοπίο να εκτιμήσει την πραγματική ομορφιά της φύσης.
Η ιδέα της σύνθεσης γεννήθηκε με το πρώτο άγγιγμα του βραχώδους εδάφους και αναπτύχθηκε μέσα από τα χαρακτηριστικά του ίδιου του γηπέδου. Σε κάθε στάδιο της σύνθεσης μελετήθηκαν σε όλο τους το φάσμα τα φυσικά στοιχεία του τόπου, έτσι ώστε η θέση του κτιρίου, η μορφολογία των όγκων και η υλικότητά τους να επικοινωνήσουν δυναμικά με το τοπίο. Δεν αποτέλεσε ποτέ στόχο το κτίριο να χαθεί στο τοπίο, ούτε να επιβληθεί σε αυτό, αλλά να βρεθούν μαζί σε μια συνδιαλλαγή ποιοτήτων όπου το κτίριο θα υπάρχει στο περιβάλλον και θα μεταλλάσσεται διαρκώς, επιτρέποντας τα φυσικά στοιχεία να εισχωρήσουν μέσα του, να επέμβουν στις όψεις του, να αγκαλιάσουν τους χώρους του, να ολοκληρώσουν την ατμόσφαιρα της κάθε γωνιάς του με τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε να γίνουν αντιληπτά από τον σημαντικότερο κριτή, το χρήστη.
Η κατοικία αποτελείται από δύο όγκους, έναν διώροφο κι έναν ισόγειο, που ακολουθούν τη μορφολογία του λόφου. Δύο καμπύλοι τοίχοι πλαισιώνουν την είσοδο του κτιρίου, εισάγοντας το χρήστη σε μια εσωτερική αυλή με μοναδική οπτική φυγή το σημείο δύσης του ήλιου κατά το θέρος. Στόχος ήταν, κατά την είσοδο του επισκέπτη στην κατοικία, να απομονωθούν όλες οι οπτικές του ορίζοντα και του θαλάσσιου μετώπου, ώστε να του αποδοθούν πλήρως κατά την είσοδό του στην κατοικία, όπου ένα υαλοπέτασμα μήκους 10 μέτρων καδράρει όλη τη θέα του Τορωναίου κόλπου. Έτσι, ο εσωτερικός χώρος μοιάζει να επεκτείνεται προς τα έξω καταλήγοντας σε μια πισίνα μήκους 22 μέτρων μετατρέποντας, οπτικά, τη θάλασσα σε στοιχείο της κατοικίας.
Στο ισόγειο του διώροφου όγκου, φιλοξενούνται όλες οι κοινόχρηστες λειτουργίες, ενώ χώροι spa και κι ένα cinema τοποθετούνται στο υπόγειο. Στον όροφο βρίσκεται ένα ευρύχωρο υπνοδωμάτιο, στο οποίο μεταφέρεται κανείς μέσω μιας μεταλλικής σκάλας, που μοιάζει να χάνεται πίσω από ένα γλυπτικό σύστημα κατακόρυφων και οριζόντιων επιφανειών. Δύο ακόμη υπνοδωμάτια βρίσκονται στον διπλανό ισόγειο όγκο, διατηρώντας την ιδιωτικότητά τους, ενώ στρέφονται προς το απέραντο του θαλάσσιου μετώπου.
Η κατοικία, σε κάθε της σημείο επικοινωνεί με έναν μεσογειακό κήπο, όπου τα άναρχα τοποθετημένα ελαιόδεντρα και η μορφή των φυτεύσεων μεταλλάσσουν διαρκώς τις όψεις των δομών.
Η όλη ιδέα της σύνθεσης καταλήγει στην επιδίωξη να διαμορφωθεί ένα πλέγμα εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, που στο επίπεδο του εδάφους θα διατηρεί, μέσω της υλικότητας, το ύφος και τη σκληρότητα του βράχου, ενώ στο επίπεδο του ορόφου θα αφήνεται μέσω της διαφάνειας και των αντανακλάσεων να χαθεί στον ορίζοντα.