Εκπρόσωποι σχεδόν 200 χωρών στην κλιματική σύνοδο COP28 στο Ντουμπάι κατέληξαν σε συμφωνία - ορόσημο, που καλεί για πρώτη φορά σε μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων, χωρίς όμως να κάνει το μεγάλο βήμα και να ζητά την πλήρη κατάργησή τους. Το κείμενο της συμφωνίας καλεί σε μετάβαση προς την απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα στα ενεργειακά συστήματα, επιταχύνοντας τη δράση σ' αυτήν την κρίσιμη δεκαετία, προκειμένου να επιτευχθεί η ουδετερότητα άνθρακα το 2050 σύμφωνα με τις επιστημονικές συστάσεις. Αρκετοί είναι εκείνοι που χαρακτηρίζουν τη συμφωνία για τα ορυκτά καύσιμα "ιστορική"· ωστόσο πολλοί επιστήμονες εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους, καθώς υποστηρίζουν ότι το τελικό κείμενο περιέχει αρκετά ασαφείς διατυπώσεις.
Η COP28 ολοκληρώθηκε με μια έκθεση για την υλοποίηση των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού, η οποία προτρέπει για άμεση μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στην καθαρή ενέργεια και συνιστά μια πολυμερή συμφωνία για ταχύτερες μειώσεις των εκπομπών, με στόχο το καθαρό μηδέν έως το 2050 και με ενδιάμεσο στόχο τη μείωση των εκπομπών κατά 43% έως το 2030.
Η συμφωνία της COP28 σηματοδοτεί μια σταθερή δέσμευση για βιώσιμη μετάβαση, καταργώντας σταδιακά τις αναποτελεσματικές επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων. Ωστόσο, υπολείπεται της ρητής δέσμευσης για τη σταδιακή κατάργηση όλων των ορυκτών καυσί-μων και στερείται σαφούς χρονοδιαγράμματος για τη μείωση της χρήσης τους.
Όπως επισημαίνουν μέλη της επιστημονικής κοινότητας, τα αποτελέσματα της 28ης διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή σηματοδοτούν πρόοδο στον παγκόσμιο διάλογο για το κλίμα, αλλά υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα της επίτευξης συναίνεσης, ειδικά δεδομένης της αντίθεσης από μεγάλους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων, όπως οι χώρες του Οργανισμού Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (Ο.Π.Ε.Κ.).

Το "Europa", το νέο κεντρικό κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου στο Βέλγιο, άνοιξε τις πόρτες του το 2017. Το κτίριο που βρίσκεται στην οδό Rue de la Loi στην ευρωπαϊκή συνοικία των Βρυξελλών, στεγάζεται στο πρώην οικιστικό συγκρότημα "Residence Palace" και αποτελεί ένα εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό έργο, που συνδυάζει την ιστορικότητα του κτιρίου με τη μετά - μοντέρνα προσέγγιση του αρχιτέκτονα Philippe Samyn και των συνεργατών του.
Το κτίριο αποτελεί από τις αρχές του 2017 τη νέα έδρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου της Ε.Ε., ενώ φιλοξενεί ένα πολύ μεγάλο αριθμό συνόδων, πολυμερών διασκέψεων και υπουργικών συναντήσεων. Παράλληλα, στεγάζει τα γραφεία των εθνικών αντιπροσωπιών και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά και άλλες διοικητικές υπηρεσίες.

Ιστορική αναδρομή
Το συγκρότημα "Residence Palace", εξαίρετο δείγμα αρχιτεκτονικής Art Deco, οικοδομήθηκε μεταξύ του 1922 και του 1927 από τον επιχειρηματία Lucien Kaisin σε συνεργασία με τον Ελβετό αρχιτέκτονα Michel Polak, προκειμένου να επιλύσει το πρόβλημα της στέγασης των ανώτερων κοινωνικών τάξεων μετά τις καταστροφές του 1ου Παγκοσμίου πολέμου. Το συγκρότημα, που ανεγέρθηκε πλησίον του κέντρου της πόλης, αποτελούνταν από πέντε κτίρια (Α - Ε), που περιλάμβαναν εκτός από πολυτελείς κατοικίες, εμπορικά καταστήματα, πισίνα και θέατρο. Το έργο είχε σύντομη εμπορική επιτυχία, μιας και το 1940 επιτάχθηκε λόγω του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, αποτελώντας αρχικά στρατηγείο των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων και εν συνεχεία των συμμαχικών δυνάμεων. Το 1947, μετά το πέρας του πολέμου, το συγκρότημα αγοράστηκε από τη βελγική κυβέρνηση για να στεγάσει διοικητικά γραφεία, ενώ το 1988 με την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής συνοικίας στις Βρυξέλλες το ανατολικό τμήμα του (κτίρια D και E) κατεδαφίστηκε για να ανεγερθεί το κτίριο "Justus Lipsius", που αποτελούσε έως προσφάτως την έδρα του Συμβουλίου.
Ύστερα από τη διεύρυνση της Ε.Ε. και την απόφαση να πραγματοποιούνται όλες οι σύνοδοι κορυφής στις Βρυξέλλες, αποφασίστηκε το 2004, η ανέγερση ενός νέου κτιρίου που να μπορεί να υποστηρίξει υλικοτεχνικά επάνω από 6.000 συναντήσεις, ομάδες εργασίας και συνόδους κορυφής ετησίως. Προκειμένου να ανταποκριθεί στις νέες στεγαστικές ανάγκες της Ε.Ε., η βελγική κυβέρνηση παραχώρησε στο Συμβούλιο το κτίριο Α από το συγκρότημα "Residence Palace" έναντι του συμβολικού αντιτίμου του 1€ για να προβεί στις απαραίτητες εργασίες ανακαίνισης.

Η μετατροπή του κτιρίου A
Το κτίριο A, που βρίσκεται στα βορειανατολικά του συγκροτήματος και συνορεύει με το κτίριο "Justus Lipsius" στέγαζε έως το 2004 υπουργικά γραφεία. Μετά την παραχώρηση έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές προκειμένου το κτίριο να ανταποκριθεί στο νέο του ρόλο. Σ’ αυτό το πλαίσιο, το Συμβούλιο προκήρυξε το 2004 έναν πανευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, νικήτρια του οποίου αναδείχθηκε η ομάδα του Philippe SAMYN σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Studio Valle Progettazioni και την τεχνική εταιρεία Buro Happold. Προϋπόθεση του διαγωνισμού ήταν η πρόταση να σεβαστεί την ιστορικότητα του κτιρίου, καθώς οι αρχικές προσόψεις, οι είσοδοι και ο κεντρικός διάδρομος του ισογείου είχαν κηρυχθεί διατηρητέα.
Οι βελγικές αρχές, μέσω του Οργανισμού Δημόσιων Κτιρίων, ανέλαβαν το ρόλο του κύριου αναδόχου για τις οικοδομικές εργασίες και η κατασκευή ξεκίνησε το 2007. Αν και αρχικός στόχος ήταν να παραδοθεί το κτίριο το 2012, λόγω διαφόρων καθυστερήσεων και συνεχών τροποποιήσεων των αρχικών σχεδίων, οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το Δεκέμβριο του 2016 και η πρώτη συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2017.

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός
Η πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας ενσωμάτωσε στο σχεδιασμό όλα τα ιστορικά στοιχεία του κτιρίου, ενώ αφαίρεσε τις προσθήκες που είχαν γίνει με το πέρασμα του χρόνου, όπως τη πρόσοψη αλουμινίου που τοποθετήθηκε το 1960 και κάλυψε την αρχική μορφή σε σχήμα L του οικοδομήματος. Λόγω πολεοδομικών περιορισμών που επέβαλαν τη κυβική μορφή του κτίσματος, κατασκευάστηκε ένα γυάλινο αίθριο που επιτρέπει να διαφαίνεται το αρχικό σχήμα του κτιρίου, ενώ παράλληλα προστατεύει την κατασκευή, καλύπτει την κύρια είσοδο και συνδέει τις δύο ανακαινισμένες πτέρυγες.
Βασικό αρχιτεκτονικό στοιχείο της σύνθεσης αποτελεί η εντυπωσιακή πολυώροφη κατασκευή σε σχήμα φανού, που κατασκευάστηκε εντός του αίθριου και φιλοξενεί τις κύριες αίθουσες συνεδριάσεων αλλά και άλλες λειτουργίες. Κάθε επίπεδο έχει διαφορετικό ελλειπτικό σχήμα και μέγεθος, ανάλογα με τη χρήση του, αλλά όλοι οι όροφοι έχουν το ίδιο κέντρο και τον ίδιο κύριο άξονα, με αποτέλεσμα η δομή της κατασκευής να είναι αυστηρά συμμετρική, χωρίς αυτό να είναι εμφανές.
Όσον αφορά στις εγκαταστάσεις, το κτίριο διαθέτει τρείς μεγάλες αίθουσες διασκέψεων με τουλάχιστον 32 καμπίνες διερμηνείας σε καθεμία, δέκα επιπλέον αίθουσες συνεδριάσεων, πρόσθετες εγκαταστάσεις για τον τύπο, περίπου 250 γραφεία, συμπεριλαμβανομένου του γραφείου του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, χώρους δεξιώσεων, εστιατόρια κτλ. Επιπροσθέτως, το κτίριο συνδέεται με το γειτονικό "Justus Lipsius", που προσφέρει επιπλέον χώρους γραφείων, αίθουσες συνεδριάσεων και εγκαταστάσεις τύπου.

Περιβαλλοντική προσέγγιση
Το κτίριο "Europa" κατασκευάστηκε σύμφωνα με τα πρότυπα της βιώσιμης ανάπτυξης, κάτι που είναι εμφανές σε πολλά αρχιτεκτονικά και τεχνικά χαρακτηριστικά του. Η διατήρηση και η αποκατάσταση όσο το δυνατόν περισσότερων τμημάτων του ιστορικού κτιρίου αποτελεί το πρώτο βήμα υπέρ της βιώσιμης αρχιτεκτονικής. Ακόμη, οι νέες γυάλινες προσόψεις απαρτίζονται από ένα αρμονικό μωσαϊκό επισκευασμένων ξύλινων πλαισίων παραθύρων που προέρχονται από εργοτάξια ανακαινίσεων ή κατεδαφίσεων κτιρίων από ολόκληρη την Ευρώπη. Ο σκοπός τους είναι διττός: προάγουν τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ανακύκλωση υλικών και μαρτυρούν το βιοτεχνικό πλούτο και την πολιτισμική πολυμορφία της Ε.Ε. Παράλληλα, δημιουργούν ένα ηχητικό φράγμα προστασίας του εσωτερικού ενώ η δικέλυφη μορφή της πρόσοψης βελτιώνει αισθητά τη θερμομόνωση του κτιρίου.
Η αρχιτεκτονική προσέγγιση συνδυάζεται και με τη χρήση τεχνολογίας προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποδοτική λειτουργία της κατασκευής· ολόκληρη η στέγη καλύπτεται με ηλιακούς συλλέκτες, οι εγκαταστάσεις υγιεινής τροφοδοτούνται από ένα σύστημα συλλογής και αποθήκευσης βρόχινου νερού, ο φωτισμός, η υγρασία και η θερμοκρασία ρυθμίζονται από τεχνικό εξοπλισμό που εξασφαλίζει υψηλή απόδοση και εξοικονόμηση ενέργειας και η μορφολογία της δομής της πρόσοψης έχει βελτιστοποιηθεί, με αποτέλεσμα τη μείωση της ποσότητας χάλυβα κατά 30% σε σύγκριση με τις παραδοσιακές λύσεις.

Η πλαγιοκάλυψη των βιομηχανικών κτιρίων μπορεί να γίνει με σύνθετα θερμομονωτικά πετάσματα, που παράγονται με τη θερμοκόλληση δύο εξωτερικών μεταλλικών ελασμάτων μικρού πάχους (0,6 - 1,25 mm) με έναν πυρήνα από θερμομονωτικό υλικό. Τα πετάσματα έχουν μικρό βάρος, ενώ σχεδιάζονται με συγκεκριμένες απαιτήσεις ως προς την αντοχή, τη θερμομόνωση, την ηχομόνωση, την υδατοστεγανότητα και την πυροπροστασία. Η μεταφορά, η αποθήκευση και η εγκατάστασή τους πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή, ώστε να μην προκληθούν τοπικές φθορές κατά την κατασκευή. Οι λεπτομέρειες σύνδεσης και οι τοπικές διαμορφώσεις των πετασμάτων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο στάδιο του σχεδιασμού και να είναι σύμφωνες με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή.
Πριν από την εγκατάσταση των πετασμάτων πρέπει να ελέγχεται ο μεταλλικός φορέας, ώστε να μην προεξέχουν κοχλίες ή ελάσματα στην επιφάνεια τοποθέτησης, για να εξασφαλιστεί η επίπεδη και σωστή εφαρμογή τους. Αρχικά τοποθετούνται τα ειδικά εξαρτήματα στήριξης και εφαρμόζεται βουτυλικό κορδόνι για υδατοστεγανότητα σε όλα τα στηρίζοντα μεταλλικά στοιχεία.
Κατόπιν αφαιρείται η προστατευτική μεμβράνη πολυαιθυλενίου από τα πετάσματα, ολοκληρώνονται οι διαδικασίες κοπής και, αν υπάρχουν ίχνη κόλλας, καθαρίζονται με τη χρήση μείγματος νερού - απορρυπαντικού. Τα πετάσματα τοποθετούνται με συγκεκριμένη σταθερή φορά, ενώ πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική σύσφιξη των μεταλλικών συνδετήρων στερέωσης στο μεταλλικό σκελετό, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή των πετασμάτων και αποκόλληση των υλικών.

ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΕΡΑΥΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Σκοπός της εγκατάστασης του συστήματος αντικεραυνικής προστασίας είναι να προστατεύει σε περίπτωση κεραυνοπληξίας τόσο τις κατασκευές, όσο και τον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό που βρίσκεται στο εσωτερικό τους από πυρκαγιά ή μηχανική καταστροφή και να αποτρέπει τον τραυματισμό ή ακόμη και τον θάνατο ατόμων που βρίσκονται εντός των κατασκευών.
Ένα συνολικό σύστημα αντικεραυνικής προστασίας αποτελείται από το σύστημα εξωτερικής αντικεραυνικής προστασίας (συλλεκτήριο σύστημα, σύστημα αγωγών καθόδου, σύστημα γείωσης) και το σύστημα εσωτερικής αντικεραυνικής προστασίας (απαγωγοί υπερτάσεων ή SPD).

Ο βασικός σχεδιαστικός χειρισμός στο έργο ανακαίνισης ''Malm-aki'' είχε ως στόχο την προστασία της υπάρχουσας τοπικής πέτρας, αλλά και την εκμετάλλευσή της ως κύριο εικαστικό στοιχείο. Τα σημεία, τα οποία είχαν διατηρηθεί, χαρτογραφήθηκαν και ακαθόριστα οργανικά σχήματα σχεδιάστηκαν, ώστε να πλαισιώνουν τα πέτρινα στοιχεία, που είχαν αντέξει στον χρόνο. Λόγω της απουσίας κάθε ψηφιακού μέσου κατασκευής, υιοθετήθηκε μία ιδιαίτερη γλυπτική διαδικασία παραγωγής και σμίλευσης αυτών των οργανικών σχημάτων του χώρου, δίνοντας στα σχήματα έναν χειροποίητο χαρακτήρα.
Φωτογραφίες: Νίκος Κουκλάκης

Ιδιαίτερη έμφαση στην διώροφη κατοικία ''Frame House'' δόθηκε στη δημιουργία του αίθριου στο ανώτερο επίπεδο. Ο στρογγυλός φεγγίτης επιτρέπει την είσοδο του φωτός στον ημιυπαίθριο χώρο, δημιουργώντας διαφορετικά ''σκηνικά'' με την κίνηση του ήλιου στη διάρκεια της ημέρας. Το περίκλειστο του χώρου, με μόνη οπτική εκτόνωση προς τα επάνω στον ουρανό, δημιουργεί στους κατοίκους μια ιδιαίτερη εμπειρία και αίσθηση κατά την παραμονή τους εκεί.
Φωτογραφίες: Μαριάνα Μπίστη

As architects we believe in design process and continuous development. Each project is treated as a design experimentation opportunity. The design methodology combines thorough analysis of the brief, interpretation of existing site conditions and minimal design intervention. Sustainability and pragmatism of spaces characterise the design hierarchy.
Over the years, the practice has undertaken a variety of projects. The team has engaged with different scale projects ranging from residential to commercial and industrial. Our clientele includes individuals as well as companies. As a team we are able to deal with high and low budget projects. We aim to present our work through friendly and attractive display means. However the practice’s objectives and subsequent approach towards architecture remain the focal principles.

Το κτίριο κατοικιών με γραφείο ''Urban Garden'' αντλεί το όνομά του από τη δημιουργία ενός ιδιωτικού κατακόρυφου κήπου, ο οποίος επιδιώκει να προσφέρει τα αντίστοιχα οφέλη με ενός δημοσίου. Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του έργου είναι το κέλυφος από συρματόσχοινα, ανοξείδωτου ατσαλιού 6 χιλιοστών. Η κατασκευή με τα συρματόσχοινα και τα φυτά δημιουργεί ένα πράσινο κέλυφος περιμετρικά του κτιρίου.
Φωτογραφίες: Μαρία Ευθυμίου

Πρόκειται για μια νεόδμητη κατοικία σε ένα οικόπεδο με έντονη κλίση, στο Άνω Δάσος Χαϊδαρίου. Τόσο η έντονη υψομετρική διαφορά όσο και η απεριόριστη θέα στο αστικό τοπίο επιβάλλουν την τοποθέτηση των περισσότερων χώρων στην κύρια όψη του κτιρίου. Ο νοτιοανατολικός δε προσανατολισμός επιτρέπει την τοποθέτηση μεγάλων ανοιγμάτων χωρίς να επηρεάζεται ενεργειακά το κτίριο, εφόσον στόχος είναι η εξασφάλιση ενεργειακής κλάσης Α+.
Η κατοικία, η οποία εξελίσσεται σε τέσσερα συνολικά επίπεδα: υπόγειο, ισόγειο, όροφο και πατάρι, έχει μία ανορθόδοξη διάταξη των χώρων μιας και αποφασίστηκε τα δωμάτια να τοποθετηθούν στο ισόγειο και οι χώροι διημέρευσης στον όροφο. Σκοπός είναι τα υπνοδωμάτια να έχουν άμεση επαφή με το έδαφος και τη φύτευση, προσφέροντας στα μικρά παιδιά της οικογένειας ένα ασφαλές παιχνίδι. Συγχρόνως, οι χώροι διημέρευσης στοχευμένα τοποθετούνται στον όροφο. Το καθιστικό με τις μεγάλες τζαμαρίες εκατέρωθεν λειτουργεί σαν ένα παρατηρητήριο τόσο στο αστικό τοπίο (μπροστινή όψη), όσο και στο φυσικό τοπίο - δάσος στην πίσω όψη. Για να τονιστεί αυτή η χρήση δημιουργείται ένα ενδιαφέρον παιχνίδι γεωμετρίας, προβάλλοντας τον όγκο του καθιστικού σχεδόν στα όρια της οικοδομικής γραμμής, δίνοντας έτσι την αίσθηση ενός τηλεσκόπιου. Συγχρόνως, στην πίσω όψη του κτιρίου γίνεται η επιλογή να φυτευτεί το δώμα του ισογείου που προεξέχει, ώστε να υπάρχει απόλυτη εναρμόνιση με το φυσικό περιβάλλον.
Λόγω αυτής της ανορθόδοξης διάταξης των χώρων, που επέβαλε η υψομετρική διαφορά του οικοπέδου, γεννήθηκε η ανάγκη να τοποθετηθεί η κύρια είσοδος της κατοικίας στο υπόγειο.
Για να γίνει η υπόγεια διαδρομή ενδιαφέρουσα δημιουργείται ένας στεγασμένος εξωτερικός χώρος διπλού ύψους στην αγκαλιά του κτιρίου. Φυτεύεται και περιβάλλεται από ένα διακοσμητικό πέτασμα, το οποίο δημιουργεί ένα ευχάριστο παιχνίδι με το φως, ενώ συγχρόνως προστατεύει την ιδιωτικότητα των χώρων που βλέπουν σε αυτόν. Σκοπός, λοιπόν, είναι να παραλαμβάνεται ο επισκέπτης από μία "φυτεμένη αγκαλιά" στα έγκατα του κτιρίου και να εκτίθεται στο αστικό τοπίο που προβάλλεται από το καθιστικό.
Το κτίριο στο σύνολό του διαμορφώνεται με λιτές γραμμές, ενώ στο εσωτερικό του επιλέγεται ως βασικό υλικό το ξύλο με μαύρες λεπτομέρειες, που έρχεται σε αντίθεση με το ολόλευκο περίβλημά του.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο MAD Architects ολοκλήρωσε τον σιδηροδρομικό σταθμό Jiaxing, το πρώτο έργο ανακατασκευής και επέκτασης υποδομών μεταφορών της εταιρείας, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του Jiaxing, μιας ιστορικής πόλης 100 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σαγκάης. Το έργο αντικαθιστά τον δυσλειτουργικό σιδηροδρομικό σταθμό που βρισκόταν στην τοποθεσία από το 1995 έως και το 2019.
Ακολουθώντας την ραγδαία αστικοποίηση της Κίνας τα τελευταία χρόνια, η ανάπτυξη υλικών και τεχνολογίας που σχετίζεται με τις υποδομές μεταφορών ακολουθεί τους ίδιους ρυθμούς. Τα αντίστοιχα κτίρια συγκοινωνιακών έργων, όπως οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και τα νέα αεροδρόμια, ωστόσο, δεν έχουν βελτιώσει με τον ίδιο ρυθμό τις χωροταξικές και αρχιτεκτονικές τους ιδιότητες. Αντιθέτως, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί έχουν μεγαλώσει πολύ πέρα από την ανθρώπινη κλίμακα και στέκονται σαν επιβλητικά παλάτια στα κέντρα των κινεζικών πόλεων, ενώ περιβάλλονται από μεγάλους κεντρικούς δρόμους, οδογέφυρες και τεράστιες κενές πλατείες.
Σε απάντηση αυτής της κοινής τάσης, το ιδρυτικό μέλος της MAD Ma Yansong θεώρησε ότι είναι σημαντικό να επανεξεταστούν και να επαναπροσδιοριστούν τα χωρικά πρότυπα τέτοιων κτιρίων υποδομών μεταφορών στην Κίνα, ξεφεύγοντας από την επιδίωξη των μεγαλεπήβολων μνημειακών κτιρίων. Στόχος είναι η δημιουργία αστικών δημόσιων χώρων με λειτουργίες μεταφοράς, οικολογική συνείδηση και πολιτιστική ζωή.

Ένας νέος ''βυθισμένος'' σιδηροδρομικός σταθμός σχεδιασμένος με ανθρώπινη κλίμακα
Ο σιδηροδρομικός σταθμός Jiaxing κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1907 και καταστράφηκε πριν από μισό αιώνα. Ο σταθμός που κατασκευάστηκε το 1995 για να αντικαταστήσει τον αρχικό σταθμό είχε έκταση μόλις 4.000 m2 και ήταν εξοπλισμένος με απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις επιβατών ακατάλληλες για μια ταχέως αναπτυσσόμενη πόλη.
Η MAD προχώρησε σε μια πλήρη αναδημιουργία του αρχικού σταθμού του 1907, καθώς και στη δημιουργία μιας ''πλωτής'' μεταλλικής στέγης, εξοπλισμένη με ηλιακά πετάσματα που τροφοδοτούν τον σταθμό. Για να αποτίσουν φόρο τιμής στην ιστορία της πόλης, αρχιτέκτονες εμπειρογνώμονες και μελετητές ανέλυσαν μεγάλο αριθμό ιστορικών δεδομένων (μεγάλο μέρος των οποίων εντοπίστηκε στα αρχεία της πόλης Jiaxing) για να ανακατασκευάσει με ακρίβεια το παλαιό κτίριο του σταθμού. Τα περίπου 210.000 κόκκινα και πράσινα τούβλα είναι από λάσπη που προέρχεται από την κοντινή λίμνη και άλλα τοπικά υλικά. Ο συνολικός σχεδιασμός του εσωτερικού είναι σε ανοιχτό διάλογο με τον ανασχεδιασμένο σταθμό του 1907 μέσω μιας γυάλινης πρόσοψης που εκφράζει ξεκάθαρα τη διαφορά ύψους των δύο κατασκευών από την είσοδο. Το μινιμαλιστικό εσωτερικό είναι επενδυμένο με πετάσματα από ανοδιωμένο αλουμίνιο στην αίθουσα αναμονής, στην οροφή και στους τοίχους της σήραγγας, που απορροφούν τον υπερβολικό θόρυβο, ενώ φωτίζεται επαρκώς με διάχυτο φως μέσω προβολέων, αντί για τον συνηθισμένο άμεσο επάνω φωτισμό. Οι αεραγωγοί της εξάτμισης, το σύστημα μετάδοσης και οι λωρίδες φωτισμού υπόγειας διάβασης είναι όλα ενσωματωμένα διακριτικά στους τοίχους.
Οι πύλες εισόδου και εξόδου του νέου κτιρίου του σταθμού και οι αίθουσες αναμονής είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υπόγειες, γεννώντας σταδιακά το σχέδιο ''σιδηροδρομικός σταθμός στο δάσος''. Αναμένεται ότι έως το 2025, η πλήρης χωρητικότητα επιβατών θα φθάσει τα 5,28 εκατομμύρια άτομα/έτος, με ωριαία χωρητικότητα περίπου 2.500 ατόμων στην αιχμή της επιβατικής κίνησης.
Διάφοροι τρόποι μεταφοράς έχουν αναδιοργανωθεί υπόγεια για αποτελεσματική διασύνδεση σε ολόκληρο το σύστημα. Τοποθετώντας τον πολυσύχναστο συγκοινωνιακό κόμβο υπόγεια, ο σχεδιασμός του MAD συνδέεται και επεκτείνει ένα υπάρχον πάρκο. Πάνω από 1.500 δέντρα φυτεύτηκαν σε όλη την περιοχή. Ο πνευματικός άξονας, που περιέχει το ανακαινισμένο κτίριο του 1907, είναι καλυμμένος με οξιές, οι οποίες όταν σχηματιστούν πλήρως, θα δημιουργήσουν ένα θόλο σε ολόκληρη τη βόρεια πλατεία μπροστά από τον σταθμό.
Μέσω του προσεκτικού σχεδιασμού της κυκλοφορίας και της κάθετης χρήσης του χώρου, το σχέδιο της MAD ανταποκρίνεται στην υπάρχουσα ζήτηση επιβατών του σταθμού, ενώ αφήνει περιθώρια για μελλοντική βιώσιμη ανάπτυξη και επέκταση. Η έμφαση στη συνδεσιμότητα με το περιβάλλον θα συμβάλει επίσης στην αύξηση της χρήσης του από τους ντόπιους κατοίκους, ενισχύοντας τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της περιοχής και εν τέλει δίνοντας νέα ζωή στο κέντρο της παλαιάς πόλης.

Κεντρική φωτογραφία: Courtesy of MAD