Το Casa Ocre είναι μια διώροφη κατοικία στο κέντρο της Πόλης του Μεξικού, που συνδυάζει μοντέρνα και ρουστίκ στοιχεία, προσφέροντας ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα. Πρόθεση ήταν, ένα σπίτι που να εκμεταλλεύεται το φυσικό φως και τη θέα, με ένα έξυπνο σύστημα φωτισμού και θέρμανσης καθώς και ειδικά διαμορφωμένους χώρους για κάθε μέλος της οικογένειας. Τα εσωτερικά του σπιτιού χρησιμοποιούν φυσικά υλικά, όπως ξύλο βελανιδιάς και πέτρα λατομείου, με καλαίσθητα στοιχεία που δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και συνεκτικότητας στον χώρο.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Chain + Siman
Φωτογραφίες: Rafael Gamo

Χαρακτηρισμένη ως "οικοσυστημική", η προκατασκευασμένη κατοικία σέβεται τη φύση όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι βιώσιμες πρακτικές εφαρμόζονται επίσης στην καθημερινή ζωή των κατοίκων από τρία σημαντικά και απαραίτητα στοιχεία για την κατοικία: συλλογή βρόχινου νερού για επαναχρησιμοποίηση στην άρδευση, ενώ υπάρχει οικιακός βιοχωνευτής που μετατρέπει τα οργανικά απόβλητα σε αέριο, για τελική χρήση στο τζάκι και την κουζίνα, λίπασμα για τον κήπο ή/και τον λαχανόκηπο. Δε λείπει η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ για συλλογή ηλιακής ενέργειας, των οποίων το έξυπνο σύστημα παρακολούθησης επιτρέπει τη μέγιστη απόδοση στη χρήση ενέργειας και μηδενικό κόστος χρήσης.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Studio Arthur Casas
Φωτογραφίες: Filippo Bamberghi

Στο αρχιτεκτονικό αυτό έργο, εξερευνάται η ομορφιά της συνάντησης μεταξύ του ρετρό ύφους των '70s και του σύγχρονου σχεδιασμού. Το υφιστάμενο κέλυφος απελευθερώνεται από διαχωριστικές τοιχοποιίες που κατακερμάτιζαν τον χώρο. Στη συνέχεια, με λιτές γραμμές, καθαρές γεωμετρικές φόρμες, ειδικό σχεδιασμό του φωτισμού και φυσικά υλικά, προτείνεται μια αρχιτεκτονική που αποπνέει ποιοτικά χαρακτηριστικά από το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα φέρει το χρόνο της νέας αρχιτεκτονικής επέμβασης.
Η ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα αποτελεί την κύρια πηγή έμπνευσης για την κεντρική ιδέα του σχεδιασμού και την ατμόσφαιρα του χώρου. Η σύνθεση από καθαρές γυάλινες επιφάνειες, συμμετρικά ανοίγματα και ψευδοροφές, καθώς και η χωροθέτηση των λειτουργικών χώρων στην κάτοψη, αποσκοπούν στην απρόσκοπτη παρουσία του φυσικού τοπίου στο εσωτερικό. Τα μεγάλα καθαρά ανοίγματα δημιουργούν μια αίσθηση συνέχειας μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου, ενώ οι λεπτές γραμμές και διατομές που επιλέγονται προσπαθούν να καδράρουν το τοπίο με τον πιο ήπιο τρόπο.
Κεντρική ιδέα του νέου σχεδιασμού του διαμερίσματος είναι η αίσθηση της επαφής και συνέχειας με τον ευρύτερο κόσμο γύρω του. Η αρχιτεκτονική παρέμβαση στοχεύει σε μια λιτή και ανοιχτή κάτοψη, όπου η ροή των λειτουργιών δεν διακόπτεται. Κυριαρχεί μια "γραμμικότητα", η οποία ειδικά στον σχεδιασμό της κουζίνας και του σαλονιού, αποτελεί την ταυτότητα του χώρου, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως ένα φυσικό μέτωπο προς τον ανοιχτό ορίζοντα και την ακτογραμμή. Η χειρονομία αυτή ενισχύεται συνειδητά με την προσθήκη μιας φωτεινής μονοκονδυλιάς στην οροφή.
Η ψευδοροφή γυψοσανίδας, με την προσθήκη γραμμικού κρυφού φωτισμού που διατρέχει καθ’ όλο το μήκος του κεντρικού χώρου, προσδίδει βάθος ενώ υπογραμμίζει τον προσανατολισμό του προς τον ανοιχτό ορίζοντα και τη θάλασσα. Το έντονο αυτό γραμμικό μέτωπο, που περιλαμβάνει και την κουζίνα, διακόπτεται από έναν «ξύλινο κύβο», ο οποίος λειτουργικά εμπεριέχει όλους τους βοηθητικούς χώρους (λουτρό, laundry, αποθήκη, ερμάρια). Η κυβική αυτή γεωμετρία με την ξεχωριστή υλικότητα της, επιλογή που συναντάται και σε άλλα σημεία της νέας επέμβασης, όπως η νησίδα, αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό τέχνασμα για την απελευθέρωση των στοιχείων του χώρου από τις κλασικές τους ιδιότητες.
Η χρήση φυσικών υλικών, όπως το σκούρο μάρμαρο Αλιβερίου στο δάπεδο και τα ξύλινα πηχάκια φυσικού δρυός στην επένδυση του κυβικού όγκου, σε συνδυασμό με την επιλογή φορμάικας σε γαλαζοπράσινη χρωματική παλέτα και την φυσική ανοδίωση στα περιμετρικά κουφώματα, διαμορφώνει έναν ζεστό, καθαρό και φιλόξενο χώρο με συγκεκριμένη αρχιτεκτονική ταυτότητα.
Τέλος, η προσθήκη σύγχρονων τεχνολογικών λύσεων, όπως έξυπνα συστήματα αυτοματισμού και ενεργειακά αποδοτικά συστήματα θέρμανσης και ψύξης, αναβαθμίζει την άνεση και τη λειτουργικότητα του διαμερίσματος.

Το κτίριο πολιτιστικών δραστηριοτήτων της Χ.Α.Ν.Θ. στο Ασβεστοχώρι σχεδιάστηκε με αρχές βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και παρέχει τη μεγαλύτερη δυνατή εξοικονόμηση ενέργειας. O σχεδιασμός εξασφαλίζει το διαμπερή αερισμό και το φυσικό δροσισμό των εσωτερικών χώρων. Τα στέγαστρα στους χώρους με νότιο προσανατολισμό δίνουν την αναγκαία σκίαση το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα επιτρέπουν τις ηλιακές ακτίνες να εισέλθουν στους χώρους για το φωτισμό και τη θέρμανσή τους.
Τα υλικά κατασκευής επιλέχθηκαν με βάση τη συμπεριφορά τους στις υπάρχουσες κλιματικές συνθήκες, την αισθητική τους και κυρίως τις μειωμένες ανάγκες συντήρησης. Έμφαση δόθηκε στη θωράκιση των εξωτερικών επιφανειών του κτιρίου με ενισχυμένη θερμομόνωση και υγρομόνωση, με υλικά που δεν βλάπτουν το περιβάλλον, είναι ανακυκλώσιμα και φιλικά προς τους χρήστες. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν εξωτερικά είναι έγχρωμο επίχρισμα κεραμάλευρου και στοιχεία αλουμινίου.

APXITEKTONIKH MEΛETH: MAKRIDIS ASSOCIATES (MAS)

Η φετινή τελετή απονομής των Architecture MasterPrize 2024 ανέδειξε εξαιρετικά έργα από όλο τον κόσμο, με νικητές σε ποικιλία κατηγοριών που αποδεικνύουν την αριστεία στον τομέα της αρχιτεκτονικής, με επιλεγμένα έργα από χιλιάδες συμμετοχές που προήλθαν από 81 χώρες. Όλοι τους αντικατοπτρίζουν την αριστεία και την καινοτομία στον τομέα της αρχιτεκτονικής, του εσωτερικού σχεδιασμού, της αρχιτεκτονικής τοπίου, του σχεδιασμού αρχιτεκτονικών προϊόντων και της αρχιτεκτονικής φωτογραφίας.
Τα έργα που βραβεύτηκαν καλύπτουν μια ποικιλία κατηγοριών, όπως η Πράσινη Αρχιτεκτονική, η Μικρή Αρχιτεκτονική, η Αποκατάσταση και Ανακαίνιση, οι Εγκαταστάσεις και Κατασκευές, οι Κήποι και ο Αστικός Σχεδιασμός. Μεταξύ των νικητών περιλαμβάνονται έργα διακεκριμένων αρχιτεκτόνων όπως οι Renzo Piano Building Workshop, Tadao Ando, SOM και KieranTimberlake, καθώς και αναδυόμενοι ταλαντούχοι αρχιτέκτονες.
Φέτος, η διοργάνωση εισήγαγε το βραβείο "Social Impact Project of the Year", το οποίο απονεμήθηκε σε ένα οικονομικά προσιτό κοινωνικό κατοικημένο έργο στην Ισπανία. Επιπλέον, μια επιλεγμένη ομάδα έργων απέσπασε τον τίτλο "Best of Best".

Βραβεία Σχεδίασης της Χρονιάς:

• Αρχιτεκτονική Σχεδίαση της Χρονιάς: Το Bloomberg Center του Johns Hopkins University από τους Rockwell Group, Ennead Architects και SmithGroup.
• Εσωτερική Σχεδίαση της Χρονιάς: Nobu από τους Cuaik CDS.
• Κοινωνικό Έργο της Χρονιάς: 54 Κοινωνικές Κατοικίες στην Ινκα, Μαγιόρκα, από τους Fortuny-Alventosa Morell Arquitectes.
• Τοπίο της Χρονιάς: Qin Lake Park: From Culture to Nature από την Grasp Earth Architecture & Landscape Design Co., Ltd.

Εταιρείες της Χρονιάς:

• Αρχιτεκτονική Εταιρεία της Χρονιάς: Dominique Coulon & Associés.
• Εταιρεία Εσωτερικού Σχεδιασμού της Χρονιάς: Omar Gandhi Architects.
• Εταιρεία Τοπίου της Χρονιάς: James Corner Field Operations.

Προϊόντα και Φωτογραφία Αρχιτεκτονικής:

• Προϊόν Σχεδίασης της Χρονιάς: MykoFoam από την Mykor.
• Εξωτερικός Φωτογράφος Αρχιτεκτονικής της Χρονιάς: Albrecht Voss.
• Εσωτερικός Φωτογράφος Αρχιτεκτονικής της Χρονιάς: Franco Casaccia.

Βραβεία "Best of Best":

• MPavilion 10 από τον Tadao Ando.
• Istanbul Museum of Modern Art από τον Renzo Piano Building Workshop.
• UCL East Marshgate από τους Stanton Williams.
• Canvas House από τους PARTISANS.
• The New Museum of Ethnography, Budapest από την NAPUR Architect Ltd.
• Lakeside Teahouse από την Domain Architects.

Τα βραβεία αναγνωρίζουν τη δημιουργική και καινοτόμο προσέγγιση των αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών, προσφέροντας έμπνευση για το μέλλον του χώρου.

Στο Παγκράτι σε μια πολυκατοικία του ‘64 μας ζητήθηκε η ανακαίνιση ενός διαμερίσματος ρετιρέ (τελευταίου ορόφου σε εσοχή) επιφάνειας 50τμ με 20τμ βεράντα και η ολική αναδιαμόρφωσή του.
Η αλλαγή των αναγκών καθώς και του τρόπου βίωσης του χώρου που επήλθε με το πέρασμα των δεκαετιών ανέδειξε ως ανάγκη το ριζικό αναπροσδιορισμό της ίδιας της κάτοψης του χώρου. Η επιταγή της αυστηρής διχοτόμησης του χώρου σε επιμέρους δωμάτια για την τήρηση της ιδιωτικότητας και της εσωστρέφειας της κάθε λειτουργίας που κυριαρχεί τη δεκαετία του ‘60 μοιάζει πλέον παρωχημένη και δυσλειτουργική, ειδικά για ένα τόσο μικρό διαμέρισμα που επιζητά τη μεγιστοποίηση χωρητικότητας και ευελιξίας.
Σε συνεργασία με τον ανάδοχο του έργου και τις προθέσεις του ως προς τη χρηστικότητα της κατοικίας προτάθηκε η αλλαγή της θέσης εισόδου του διαμερίσματος δημιουργώντας ένα "κατώφλι" που υποδέχεται το χρήστη και τον καλεί να ανακαλύψει τον υπόλοιπο χώρο χωρίς όμως να τον αποκαλύπτει εξολοκλήρου. Η πρώην κουζίνα δίνει λοιπόν τη θέση της στο χώρο εισόδου με έναν αποθηκευτικό χώρο στα δεξιά που λειτουργεί και ως κάθισμα και στάση προετοιμασίας του χρήστη πριν την έξοδό του από το διαμέρισμα. Παράλληλα ο αποθηκευτικός χώρος εισόδου φιλοξενεί το laundry του σπιτιού. Μία πρώην - δυσανάλογα μεγάλη για το μέγεθος της κατοικίας - αποθήκη αντικαθίσταται από την κουζίνα και χώρο φαγητού που θα αποτελέσει και τον κεντρικό άξονα οργάνωσης του διαμερίσματος. Η κουζίνα δεν οριοθετείται πλέον από αυστηρά όρια αλλά ενοποιείται με το χώρο του καθιστικού και του φαγητού συνθέτοντας έναν πολυμορφικό χώρο καθημερινής διαβίωσης που αξιοποιεί στο μέγιστο τις ανάγκες ευελιξίας της σύγχρονης ζωής. Ο καναπές του καθιστικού σχεδιάστηκε ειδικά για το έργο ως ένα περίοπτο πολυλειτουργικό κάθισμα που οργανώνει και "οριοθετεί" τους χώρους του φαγητού και του καθιστικού.
Έμπνευση για την ταυτότητα του έργου σε επίπεδο υλικών αποτέλεσε το Καλλιμάρμαρο στάδιο, τοπόσημο στην περιοχή του Παγκρατίου. Για τον πάγκο της κουζίνας επιλέχθηκε λευκός Διόνυσος και για τα πορτάκια υπόλευκο λακαριστό ξύλο. Το ντουλαπάκι του μπάνιου, τα κομοδίνα και το coffee table του καθιστικού έχουν σχεδιαστεί ειδικά για το έργο από ακατέργαστη λαμαρίνα που έχει προστατευθεί με βερνίκι κατά της οξείδωσης. Η λαμαρίνα ως ακατέργαστο υλικό επιλέχθηκε για να συνοδεύσει διακριτικά το σκυρόδεμα του στατικού φορέα. Στο μπαλκόνι διατηρήθηκε και γυαλίστηκε το μόνο μωσαϊκό που σωζόταν σε καλή κατάσταση και κρατάει ένα κομμάτι της ταυτότητας του παρελθόντος.
Τα έντονα χρώματα των ταπετσαριών των τοίχων που χαρακτήριζαν την αρχική κατάσταση του διαμερίσματος μάς έδωσαν την ιδέα η πρόταση να χτιστεί πάνω σε ένα κύριο και έντονο χρώμα.
Λόγω του περιορισμένου μεγέθους του χώρου επιχειρήσαμε την κατά το δυνατόν λιγότερη οπτική φασαρία χρησιμοποιώντας μία ενιαία χωρική χειρονομία, εξελίσσοντας το έπιπλο της κουζίνας σε επένδυση του όγκου του μπάνιου σε ένα χρώμα που δίνει και την ταυτότητα του έργου - το μπλε - εξ’ ου και η ονομασία του διαμερίσματος σε "Κυανό". Το μικρό υπάρχον παράθυρο του μπάνιου μάς έδωσε την ιδέα της χρήσης υαλότουβλου στην περιοχή του ντους, ώστε να δέχεται επιπλέον φως από το φωτεινό καθιστικό. Η σπουδαιότητα της μαγειρικής και του φαγητού με παρέα για το νεαρό ιδιοκτήτη ανέδειξε και την ανάγκη επιλογής ενός υλικού με έντονη ταυτότητα για το τραπέζι, ενός σπάνιου μπλε μαρμάρου ακολουθώντας τη χρωματική ταυτότητα του έργου.
Ο μπλε όγκος εμπερικλείει και λειτουργικό ρόλο καθώς ‘κρύβει’ την κλιματιστική μονάδα που αποτελεί και το βασικό τρόπο θέρμανσης - ψύξης του χώρου. Στόχος του σχεδιασμού πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα υπήρξε και ο διακριτικός εντοιχισμός όλων των συσκευών που καθιστούν λειτουργικούς τους χώρους διαβίωσης.
Στο μπάνιο επιλέχθηκαν μικρής διάστασης πλακάκια διατηρώντας μια ανάμνηση από τα μικρής διάστασης πλακάκια που κατά κόρον χρησιμοποιούνταν στις πολυκατοικίες της δεκαετίας του ‘60. Ο αποθηκευτικός χώρος που βρίσκουμε στις οροφές των μπάνιων της εποχής, το λεγόμενο ‘πατάρι’ έδωσε τη θέση του σε έναν μνημειακό υγρό χώρο ύψους 3μ.
Ο μόνος χώρος που διατήρησε την αυστηρή του ιδιωτικότητα ήταν το υπνοδωμάτιο, χώρος ηρεμίας και ανασύνταξης από τους ρυθμούς της καθημερινότητας, σε λευκούς τόνους. Η κλιματιστική μονάδα εντάσσεται επίσης διακριτικά στον όγκο της ντουλάπας.
Η διατήρηση κατ’ ουσίαν μόνο του φέροντος οργανισμού και ο επαναπροσδιορισμός όλων των εσωτερικών χωρισμάτων πλήρωσης θελήσαμε να αναδειχθεί, απογυμνώνοντας κολόνες και δοκάρια στο αυθεντικό τους υλικό, το οπλισμένο σκυρόδεμα.
H βεράντα που το μέγεθός της είναι σχεδόν το μισό του εσωτερικού του διαμερίσματος σε συνδυασμό με το ζεστό ελληνικό κλίμα, μάς ώθησε να επεκτείνουμε τη ζωή της κατοικίας προς τα έξω επεκτείνοντας το κύριο άνοιγμα του καθιστικού κατά μήκος και καθ’ ύψος, δημιουργώντας έναν αστικό κήπο και προσθέτοντας το στοιχείο του νερού. To νέο άνοιγμα του καθιστικού διαστάσεων 3.40 επί 2.50μ καδράρει ιδανικά τη θέα προς το βουνό του Υμηττού και του Λυκαβηττού, ανατολικά και βόρεια αντιστοίχως.
Οι δυσκολίες κατά τη διάρκεια της κατασκευής λόγω των ιδιαιτεροτήτων της κατακόρυφης συνιδιοκτησίας, του πολύ κεντρικού σημείου τοποθεσίας και του ψηλού ορόφου υπήρξαν πολλές όμως αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς με την αμέριστη συνεργασία των συνιδιοκτητών, του ιδιοκτήτη και των τεχνιτών.

Οι λαμιναριστές αψίδες από έλατο, που εκτείνονται σε 33 μέτρα και καλύπτουν όλο τον όγκο, υποδέχονται τον επισκέπτη με δυναμική δύναμη από το πεζοδρόμιο και τον οδηγούν μέσα από συνεχώς μεταβαλλόμενους χώρους και ύψη οροφής.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Marco Acerbis
Φωτογραφίες: Marco Acerbis

Το βασικό στοιχείο του σχεδιασμού του έργου "Palm Island" είναι το νερό που διακόπτεται από νησίδες πράσινου και έχει συγχωνευθεί με φως και αντανακλάσεις για την ιδέα του έργου. Όταν τα δει κανείς από μακριά, τα πέντε κτίρια που στεγάζουν έξι διαφορετικά εστιατόρια φαίνεται να επιπλέουν στη λίμνη, κάτι που είναι το μοναδικό χαρακτηριστικό του έργου της Palm Springs Real Estate Development.

Αρχιτεκτονική μελέτη: HASSELL
Φωτογραφίες: Luo Wen

Το μικροβιολογικό ιατρείο βρίσκεται στην παραθαλάσσια πόλη της Ηγουμενίτσας σε κεντρικό σημείο απέναντι από το λιμάνι της πόλης, με θέα στη θάλασσα. Το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα αποτέλεσε ταυτόχρονα και το βασικό πρόβλημα στο σχεδιασμό, καθώς η στενόμακρη ορθογωνική κάτοψη του χώρου είχε ανοίγματα μόνο στην στενή κύρια όψη προς την θάλασσα, με αποτέλεσμα ο υπόλοιπος χώρος να είναι σκοτεινός με μοναδική εξωτερική εκτόνωση έναν φωταγωγό στο πίσω τμήμα της κάτοψης.
Ο χώρος ανασχεδιάστηκε εξαρχής με βασικό γνώμονα την διάχυση του φυσικού φωτός σε όλο το εσωτερικό, την αξιοποίηση της εξαιρετικής οπτικής προς τη θάλασσα και το λιμάνι και τη δημιουργία ενός χώρου ανοιχτού, φωτεινού και "ζεστού" που ταυτόχρονα θα πληροί και όλες τις προδιαγραφές ενός σύγχρονου ιατρείου.
Για το λόγο αυτό επιλέγεται ο μπροστά χώρος της υποδοχής να παραμείνει ανοιχτός σε όλο το ύψος του προκειμένου όσο το δυνατόν περισσότεροι χώροι στο εσωτερικό και στο πατάρι να απολαμβάνουν το ξεκούραστο φυσικό φως της όψης.  Σε αυτή την κατεύθυνση αποσκοπεί και η τοποθέτηση στους χώρους του εργαστηρίου που βρίσκονται στο πατάρι γυάλινων χωρισμάτων, για να διαχέεται το φυσικό φως μέχρι πίσω αλλά και να υπάρχει οπτική επαφή των χώρων, όπως επίσης και στο γραφείο της ιατρού στο ισόγειο που τοποθετείται εσωτερικό γυάλινο άνοιγμα προς την υποδοχή.
Οι λειτουργίες χωρίζονται ανά όροφο, με τους επισκέψιμους από το κοινό χώρους να βρίσκονται στο ισόγειο, ενώ οι χώροι του εργαστηρίου και οι βοηθητικοί χώροι του προσωπικού που απαιτούν περισσότερη ιδιωτικότητα να τοποθετούνται στο πατάρι.  Στο ισόγειο αρχικά ο επισκέπτης συναντά τον χώρο υποδοχής-καθιστικό και σε συνέχεια την Reception, ενώ έπειτα βρίσκεται το γραφείου του ιατρού, οι χώροι αιμοληψίας ενηλίκων και παιδιών καθώς και οι απαραίτητοι χώρου υγιεινής (wc κοινού και wc ΑμεΑ) οι οποίοι αναπτύσσονται εκατέρωθεν ενός κεντρικού διαδρόμου.
Βασικό στοιχείο του σχεδιασμού αποτέλεσε ο κυματοειδούς καθρέφτης που επιλέγεται να τοποθετηθεί στην οροφή του διαδρόμου, σαν  ένα κύμα, μια νοητή λωρίδα της θάλασσας, η οποία ξεκινάει από τον χώρο υποδοχής και διανύει όλο το εσωτερικό του ισογείου, οδηγώντας σε όλους τους χώρους και συνδέοντας τις επιμέρους χρήσεις.
Έμφαση δόθηκε στον σχεδιασμό του χώρου υποδοχής, όπου τα καμπύλα στοιχεία όπως η περιμετρική ξύλινη λωρίδα στην οροφή, η κυματοειδής κίνηση των φωτιστικών και ο κυματοειδής καθρέφτης, έρχονται σε αντίθεση αλλά ταυτόχρονα και σε δημιουργικό διάλογο με τα πιο γραμμικά στοιχεία και τις καθαρές γραμμές της διάτρητης επένδυση στην είσοδο, την γραμμική ξύλινη επένδυση αλλά και τον inox κύβο της reception.
Ιδιαίτερη πρόκληση αποτέλεσε η διαχείριση των μηχανολογικών ζητημάτων που προκύπτουν σε έναν τέτοιο χώρο με μεγάλες απαιτήσεις, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες ενός σύγχρονου εργαστηρίου-ιατρείου σε θέρμανση, ψύξη και εξαερισμό, λαμβάνοντας υπόψη πως οι περισσότερο χώροι είναι κλειστοί, εσωτερικοί χωρίς κάποια δυνατότητα εξωτερικής εκτόνωσης.
Η αρχική πρόθεση για δημιουργία ενός ανοιχτού φιλόξενου χώρου αλλά ταυτόχρονα σύγχρονου και λειτουργικού υλοποιήθηκε και με τη χρήση συγκεκριμένης χρωματικής παλέτας αλλά και με προσεγμένη επιλογή φυσικών υλικών, φωτιστικών και επίπλων που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν αποκλειστικά για τις ανάγκες του ιατρείου. Το "καθαρό" λευκό χρώμα των τοίχων που παραπέμπει σε χώρο ιατρείου έρχονται να συμπληρώσουν τα πιο ζεστά υλικά του ξύλου σε έπιπλα και επενδύσεις, τα υφάσματα σε αποχρώσεις του μπεζ και τα φυτά που προσεκτικά τοποθετούνται σε ιδιαίτερα σημεία. Η επένδυση με μάρμαρο τραβερτίνο στην υποδοχή αλλά και τα ιδιαίτερα έπιπλα που σχεδιάστηκαν για το γραφείο του ιατρού με το μαύρο ξύλο, τον δρυ και τα χρυσά στοιχεία αλλά και η ιδιαίτερη πλάτη που φοντάρει σε μαύρο χρώμα με λευκά νερά, προσδίδουν μια αίσθηση μίνιμαλ πολυτέλειας. Τέλος οι μαύρες λεπτομέρειες σε σήμανση, φωτιστικά και διακοσμητικά αποτελούν μια ιδιαίτερη υπογράμμιση στο σύνολο του σχεδιασμού.
Η εναλλαγή των στοιχείων και των εντάσεων φωτισμού, όσο και τα ίδια τα φωτιστικά προσεκτικά διαλεγμένα για τις ανάγκες του κάθε χώρου, δημιουργούν μια ιδιαίτερη και άνετη ατμόσφαιρα, με τον κρυφό φωτισμό να συμπληρώνει την όλη σύνθεση.

Η επέμβαση είναι μια καινοτόμος επέκταση κατοικίας στο βόρειο Λονδίνο. Οι αρχιτέκτονες αντί της αναμενόμενης γυάλινης κατασκευής επέκτασης, εξέτασαν ως εναλλακτική λύση τις οπτοπλίνθους και τις εγγενείς δυνατότητές τους ως στοιβαζόμενες μονάδες, για να δημιουργήσουν μια γλυπτική, κλιμακωτή μορφή.
Βασική επιδίωξη του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός χώρου χωρίς υποστυλώματα. Η υλοποίηση της μελέτης ήταν αποτέλεσμα κατασκευαστικών δοκιμών με τη χρήση πρωτοτύπων. Κλιμακωτές δοκοί, δυο κατευθύνσεων, κομμένες με λέιζερ, έδωσαν την αίσθηση ότι η νέα προσθήκη "ίπταται". Οι οπτόπλινθοι, που αφήνονται εκτεθειμένες μέσα και έξω χρησιμοποιούνται με τρόπο που σέβεται το υπάρχον κτίριο, αποκλίνοντας σαφώς από την παραδοσιακή γλώσσα της ιστορικής αρχιτεκτονικής.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: BUREAU DE CHANGE / ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, BILLY ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ