Το φυσικό φως ενώνει όλα τα κτίρια σε μια πόλη, ανεξάρτητα από την τυπολογία του κάθε κτιρίου ή την αρχιτεκτονική περίοδο της κατασκευής του. Τη νύχτα, αυτή η ομογενοποίηση είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Οι φωτεινές όψεις των εμπορικών καταστημάτων, τα φώτα από τις καφετέριες, τα εστιατόρια, τις κατοικίες, τις πινακίδες, τα οχήματα κτλ. δυσκολεύουν την ενσωμάτωση όλων σε ένα φωτεινό σύνολο στον δημόσιο χώρο, ειδικά όταν ο παρατηρητής βρίσκεται εντός αυτού του συνόλου και λιγότερο όταν το παρατηρεί από απόσταση.

Η μονοκατοικία κτίσθηκε στις νοτιοανατολικές παρυφές της πόλης της Θήβας και αποτελείται από τρεις διακριτούς παραλληλεπίπεδους όγκους. Ο ανατολικός όγκος περιέχει τις λειτουργίες καθημερινής διημέρευσης και χαρακτηρίζεται από τη στέγη, η οποία έχει κλίση αντίθετη της συνήθους δίρριχτης, με τα νερά της βροχής να συλλέγονται στα άκρα της για τις ανάγκες ποτισμού του οικοπέδου. Η κατασκευαστική δομή της στέγης, της οποίας τα κύρια στοιχεία είναι μεταλλικοί φορείς, με έναν κεντρικό φορέα HEB-IPB 450, είναι εμφανής εσωτερικά. Η κλίση της έχει ρυθμιστεί έτσι, ώστε να δέχεται την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πετασμάτων με την ιδανική γωνία των 16°, χωρίς αυτά να είναι εμφανή από τον περιβάλλοντα χώρο. Οι απολήξεις της στέγης κατά μήκος καλύφθηκαν για την προστασία τους από το νερό με φύλλα τιτανιούχου ψευδαργύρου, μαύρου χρώματος. Η ίδια η στέγη είναι επικαλυμμένη με ασφαλτικά κεραμίδια.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ - ΕΠΙΒΛΕΨΗ:
Τάκης Εξαρχόπουλος, Πάνος Γερακάκης, Ελένη Εξαρχοπούλου

Πρόκειται για μια κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό, η οποία επανασχεδιάστηκε ριζικά, καθώς οι αρχιτέκτονες την παρέλαβαν στη φάση της κατασκευής των τοιχοποιιών πλήρωσης. Ο άκαμπτος κύβος απέκτησε επίπεδα και όγκους, απέκτησε υλικά που του έδωσαν χαρακτήρα και ταυτότητα. Τα ξύλινα στοιχεία υποδεικνύουν τις μεταγενέστερες επεμβάσεις και μαζί με τα μεταλλικά τμήματα και τα γυάλινα στηθαία έγιναν οι άξονες και τα υλικά, που σηματοδότησαν κατά κύριο λόγο τις αρχιτεκτονικές επεμβάσεις, αισθητικές και λειτουργικές. Ο εξώστης, ο οποίος προστέθηκε σε υπνοδωμάτιο του πρώτου ορόφου, κατασκευάστηκε από μεταλλικές οριζόντιες και κατακόρυφες δοκούς και επενδύθηκε περιμετρικά με ξύλινα στοιχεία.

APXITEKTONIKH MEΛETH:
KLab Architecture - Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος

Το Oyster Smartflats είναι ένα κτίριο εξυπηρετούμενων διαμερισμάτων, 3 km νοτίως του κέντρου της Αθήνας. Το κτίριο είναι εξοπλισμένο με όλη τη σύγχρονη τεχνολογία που του επιτρέπει να μειώσει αισθητά το ενεργειακό του αποτύπωμα.
Η οπτική επικοινωνία αυτού του γεγονότος γίνεται με το χειρισμό των περιμετρικών εξωστών. Οι εξώστες φυτεύτηκαν κατά τρόπο που να αναπαράγεται η άγρια φυσική χλωρίδα. Έτσι, δημιουργείται μία άλλη πρόταση κατακόρυφης φύτευσης, φιλτράροντας και ωραιοποιώντας την εικόνα της πόλης από αυτόν, ο οποίος είναι μέσα στο διαμέρισμα, με προφανή βιοκλιματικά οφέλη για τους ενοίκους και το περιβάλλον.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:
ISV Architects / Ιωάννου - Σωτηρόπουλος - Van Gilder

Πρόκειται για προϋπάρχουσα κατοικία στην περιοχή του Παπάγου, η οποία ενισχύθηκε και κατόπιν προστέθηκε ο φέρων οργανισμός σκυροδέματος για το δεύτερο και τρίτο όροφο και οι μεταλλικές κατασκευές των εξωστών, της στέγασης και του κλιμακοστασίου. Οι μεταλλικοί εξώστες στηρίχτηκαν στο ανεπίχριστο σκυρόδεμα με τριγωνικούς μεταλλικούς φορείς για να μπορέσουν να αποκτήσουν το μικρότερο δυνατό πάχος στην περιμετρική, ενιαίου πάχους δοκό. Οι τριγωνικοί φορείς κρέμασης καλύφθηκαν αμφίπλευρα για αισθητικούς λόγους με τσιμεντοσανίδα.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:
Αρχιτεκτονικό γραφείο Νέλλης Μάρδα, Νέλλη Μάρδα, Δώρα Μπαλντά

Ισόγειο κατάστημα εστίασης στην περιοχή του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης με σκοπό την μετατροπή του σε κατοικία βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Πρωταρχικός σκοπός ήταν η μεγιστοποίηση της ελκυστικότητας και της λειτουργικότητας του χώρου, με σκοπό να προσελκύσει το μέγιστο δυνατό αριθμό δυνητικών χρηστών, δημιουργώντας έναν πολυμορφικό χώρο με ανοιχτή διαρρύθμιση, ιδανική για πάρτι και άλλες εκδηλώσεις.
Βασικός στόχος ήταν ο σχεδιασμός της πρόσοψης της κατοικίας, με ιδιαίτερη έμφαση στη διατήρηση της ιδιωτικότητας του χώρου, ενώ παράλληλα εξασφαλίζονταν η φυσική διείσδυση του φωτός και η κυκλοφορία του αέρα. Αυτό επιτεύχθηκε με τη χρήση υαλότουβλων και με το μεταλλικό ηλεκτρικό κούφωμα.
Στον χώρο των υπνοδωματίων, χρησιμοποιήθηκαν συρόμενα μεταλλικά διαχωριστικά με γυαλί , τα οποία οριοθετούν τους επιμέρους χώρους, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη διείσδυση του φυσικού φωτός. Ταυτόχρονα, με τη χρήση των παραπάνω υλικών επιτρέπεται η δημιουργία ενός ευέλικτου χώρου που προσαρμόζεται στις ανάγκες των χρηστών, χωρίς να στερείται φωτεινότητας και αίσθησης επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, η τοποθέτηση κουρτίνας συμβάλλει τόσο στη σκίαση, όταν αυτό επιθυμείτε από τους χρήστες, όσο και στη δημιουργία ενός αισθήματος ζεστασιάς και οικειότητας στον χώρο, παρέχοντας τη δυνατότητα ελέγχου του φωτισμού και της ιδιωτικότητας.
Η χρήση διαφορετικών υλικών συνέβαλε στη δημιουργία ενός χώρου με ετερόκλητα στοιχεία και παιχνιδιάρικη ταυτότητα. Πρώτες ύλες όπως το μάρμαρο, οι διάφορες τεχνοτροπίες και οι μεταλλικές κατασκευές συνδυάζονται με διαπερατά υλικά, όπως τα υαλοτούβλα. Το αποτέλεσμα είναι ένας χώρος με πλούσιες υφές και έντονα χρώματα, που αποπνέει δυναμισμό και πρωτοτυπία, προσφέροντας μια μοναδική αισθητική εμπειρία στους χρήστες.

Στην ανάπλαση της πλατείας Μέμου βασικό κριτήριο για την επιλογή των υλικών δαπεδόστρωσης ήταν η βιοκλιματική αντιμετώπιση των επιφανειών, καθώς και η ανάδειξη της συνολικής χάραξης. Η επιλογή φυσικών και ψυχρών υλικών δίνει ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα και βελτιώνει το μικρόκλιμα της πλατείας. Η φιλοσοφία των δαπεδοστρώσεων ακολουθείται με φυσικούς κυβόλιθους πορφυρίτη και γνεύσιου, πλάκες πωρόλιθου, ξύλινα δάπεδα και χτυπητά φιλέτα, που διακριτικά σηματοδοτούν τις πορείες, ενώ, όσο η χάραξη προσεγγίζει τον κεντρικό χώρο, οι δαπεδοστρώσεις γίνονται ήπιες και κυριαρχεί το πατητό χώμα, δίνοντας στο χώρο ένα πιο "δασικό χαρακτήρα" στο πλαίσιο της συνολικής βιοκλιματικής προσέγγισης.

Με στόχο την αύξηση του εμβαδού για την κάλυψη των αναγκών των ιδιοκτητών της, η υφιστάμενη μονοκατοικία του 1980 ανακαινίστηκε ολοκληρωτικά και ανεκμετάλλευτοι χώροι της αξιοποιήθηκαν εκ νέου, εκπληρώνοντας τις βιοκλιματικές προδιαγραφές του σήμερα. Ο δυτικός κήπος παρείχε τον απαραίτητο χώρο για την επέκταση με τη μορφή μονώροφης προσθήκης, όπου τοποθετήθηκε η νέα κουζίνα και η τραπεζαρία. Το ισόγειο επεκτάθηκε επίσης προς την νότια πλευρά, δίνοντας περισσότερο αέρα στο χώρο του καθιστικού. Η επιλογή της νέας κατασκευής με επιφάνειες από εμφανές σκυρόδεμα σηματοδοτεί την αντίθεση μεταξύ παλαιού και νέου και δημιουργεί μια κλιμακωτή μετάβαση, χάρη στη μικρή αλλαγή ύψους. Τα μεγάλα παράθυρα επιτρέπουν στον κήπο να εισχωρήσει στο εσωτερικό των χώρων του ισογείου, δημιουργώντας βέλτιστες συνθήκες φωτισμού και ένα ενδιαφέρον παιχνίδι σκιών. Η επιλογή του ανοιχτόχρωμου μωσαϊκού και ξύλινου πατώματος με το εμφανές μπετόν και τις καθαρές λευκές επιφάνειες δημιουργούν μια ισορροπία μεταξύ κρύων και ζεστών υλικών.
Σύμφωνα με την νέα χωροταξία, στον πρώτο όροφο βρίσκεται ο χώρος των παιδιών με λουτρό και πρόσβαση στη νέα βεράντα. Ο χώρος των γονέων βρίσκεται στον δεύτερο όροφο, κάτω από την στέγη, όπου το ανοιχτό λουτρό, το βεστιάριο και το υπνοδωμάτιο αποτελούν μια ανεξάρτητη μονάδα.
Η πρόσοψη της προσθήκης ολοκληρώθηκε με δύο τύπους σοβά, λείο σοβά για το εξωτερικό κέλυφος και τραχύ σοβά για τις εσωτερικές εσοχές. Οι εναλλαγές στην πρόσοψη σχεδιάστηκαν ώστε επιτευχθούν αρμονικές αναλογίες μεταξύ των κλειστών και ανοιχτών επιφανειών. Η πρόσοψη του υφιστάμενου κτιρίου με τη νέα επένδυση από πεύκο διαφοροποιείται από τις άλλες κατοικίες μέσω του χρώματος του ξύλου, των νέων ξύλινων κουφωμάτων από δρυ και της νέα οροφής.

Πρόκειται για μια προσφάτως ανακαινισμένη κατοικία. Η ομάδα του studio LILA architect + designer και η αρχιτέκτονας Λίλα Αθανασοπούλου διαμόρφωσαν μια αρχιτεκτονική πρόταση που έδωσε νέα δυναμική στο χώρο εναρμονισμένη με τις προσωπικότητες των ιδιοκτητών.
Έτσι, στο υφιστάμενο κέλυφος ζητήθηκε να αναβαθμιστούν οι μεγάλες επιφάνειες του τζακιού και της κουζίνας, επανεξετάζοντας ταυτόχρονα την είσοδο στο διαμέρισμα, δημιουργώντας έναν αποθηκευτικό χώρο μπαλαντέρ.
Σε λιτές γραμμές σχεδιάστηκε ένας όγκος γυάλινος, που φιλοξενεί την γκαρνταρόμπα από την μια του όψη, ενώ από την άλλη εξυπηρετεί τις ανάγκες του ζευγαριού για τις χαλαρές  βραδιές με φίλους, αφού μια συρόμενη κατασκευή αποκαλύπτει ένα μικρό μπαρ, με τους συντηρητές πούρων και κρασιών του ιδιοκτήτη.
Μάρμαρο ‘’έντυσε’’ τον πάγκο της κουζίνας, με τις εστίες και τον αναδυόμενο απορροφητήρα, και τοποθετήθηκε μια διάτρητη πόρτα-σκηνικό προς τον διάδρομο που αντανακλάται στην τζαμένια κατασκευή και μεγαλώνει το πέρασμα. Το ίδιο μάρμαρο αγκάλιασε και το τζάκι αερίου, ενώ η ειδική ξύλινη κατασκευή που ντύνει τον τοίχο άνωθεν της εστίας κρύβει το ηχοσύστημα με την τηλεόραση και δημιουργεί άπλετο αποθηκευτικό χώρο.
Η παλιά σκάλα που οδηγεί στο δωμάτιο του ζευγαριού στο επάνω επίπεδο, ντύθηκε με ξύλο, φως και γυαλί ώστε να εναρμονιστεί με το σύνολο. Το μπάνιο ανακατασκευάστηκε, καθώς και οι ειδικές γυάλινες κατασκευές στο walking closet, μελετήθηκαν εκ νέου, προκειμένου να φιλοξενήσουν την πλούσια γκαρνταρόμπα του ζευγαριού.
Στην συνέχεια του δωματίου, ανοίγεται η μεγάλη βεράντα με θέα στην θάλασσα την οποία μπορούν οι επισκέπτες να επισκεφθούν και μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου του συγκροτήματος. Εκεί, δημιουργήθηκε ένας απαραίτητος χώρος για της Η/Μ εγκαταστάσεις του διαμερίσματος και το BBQ από  Corian. Ξύλο irocco τοποθετήθηκε σε όλο το δάπεδο, ενώ μια ανοιγόμενη οροφή υπόσχεται όμορφες, έναστρες βραδιές.

Το έργο αφορά το σχεδιασμό και την υλοποίηση  μιας σύγχρονης βιβλιοθήκης εντός των εγκαταστάσεων της Λεοντείου Σχολής Αθηνών. Η κεντρική ιδέα για την υλοποίηση αυτού του οράματος, ήταν η δημιουργία μιας πολυχρηστικής ξύλινης κατασκευής, η οποία, μέσω ελεύθερων γεωμετρικών χαράξεων, σε βαθμιδωτή διάταξη, δημιουργεί ράφια τοποθέτησης βιβλίων, αμφιθεατρικές κερκίδες, επιλεγμένες θέσεις εργασίας και φωλιές ανάπαυσης παιδιών, για μια πιο ιδιωτική εμπειρία διαβάσματος. Οι τοίχοι της βιβλιοθήκης έχουν δεχτεί ειδική επεξεργασία, που επιτρέπει στα παιδιά να ζωγραφίζουν, να γράφουν ή να κρεμούν τις ζωγραφιές τους σε αυτούς. Ο κινητός εξοπλισμός του χώρου, σχεδιασμένος με την ίδια ροϊκότητα, προσφέρει ποικιλία τραπεζιών και καθισμάτων, που εναρμονίζονται  με τις ελεύθερες χαράξεις. Η σύνθεση συμπληρώνεται από αντίστοιχες κατασκευές στην οροφή του χώρου, στις οποίες τα καμπύλα σχήματα χρησιμοποιούνται για να διαμορφώσουν ένα φωτιστικό κολάζ. Στο έργο επικρατεί η απόχρωση του φυσικού ξύλου, η οποία συνδιαλέγεται με πινελιές χρωμάτων, που εφαρμόζονται σε επιλεγμένα σημεία, όπως οι φωλιές, τα βοτσαλοειδή μαξιλάρια και οι ορθοστάτες των κερκίδων.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Polyanna Paraskeva & Associates
Φωτογραφίες: Ηλία Μπέρου