Το έργο αφορά σε ένα δημόσιο κτίριο για την προώθηση του τουρισμού των γύρω περιοχών. Βρίσκεται κοντά στο πρώτο αιολικό πάρκο της βόρειας Χιλής, στην πιο ξηρή έρημο του κόσμου: την έρημο Ατακάμα.
Βασικό ζητούμενο της μελέτης ήταν να προταθεί ένα κτιριολογικό πρόγραμμα και μια σχεδιαστική λύση, που να εκφράζει την έννοια της ερήμου σε διαφορετικά επίπεδα: το φυσικό, το πολιτιστικό και το ενεργητικό. Η έλλειψη ενός αυστηρού πλάνου επέτρεψε στους αρχιτέκτονες να προσεγγίσουν το έργο ως μια διερεύνηση της σύγχρονης σχέσης αρχιτεκτονικής και τοπίου.
Το έργο στοχεύει να επεκτείνει τα όρια και τη σύγχρονη αντίληψη της αλληλεπίδρασης μεταξύ των δύο σε μια σχέση αντιθέτων. Ένα σύστημα από έξι μονόριχτους όγκους ντυμένους με οξειδωμένο χάλυβα περιβάλει μια μίνι όαση στο κέντρο του και τοποθετείται ως ένα τοπίο στην έρημο, που προκαλεί άλλες ερμηνείες, ένα παρατηρητήριο στο οποίο οι επισκέπτες μπορούν να αλλάξουν την αντίληψή τους για το συγκεκριμένο περιβάλλον.
Η κύρια στρατηγική σχεδιασμού είναι να ενσωματώσει τρεις διαστάσεις φυσικής προέλευσης: γεωγραφία, τοπίο και οικολογία, μέσα σε τρία στρώματα αρχιτεκτονικής: μορφή, υλικά και χώρο.
Σε σχέση με τη γεωγραφική διάσταση οι διαφορετικοί όγκοι τοποθετούνται απέναντι από τα μακρινά ηφαίστεια των Άνδεων.
Σε δεύτερο επίπεδο, ταιριάζοντας με την απέραντη μονόχρωμη υφή της ερήμου Atacama, το κτίριο καλύπτεται από ένα ενιαίο υλικό. Ο χάλυβας Corten περιβάλει το σύνολο της αρχιτεκτονικής μορφής, με αποτέλεσμα να μοιάζει με έναν βράχο από λιωμένο χάλυβα στο τοπίο της ερήμου.
Το τρίτο στοιχείο είναι ο χώρος του αίθριου, ο οποίος δημιουργεί ένα νέο οικοσύστημα με βλάστηση και προστατευμένο από τον αέρα, που προσφέρει μια οικεία εμπειρία για τους επισκέπτες.

Στην αναδιαμόρφωσή της η υφιστάμενη πρόσοψη αντικαθίσταται από διαφανές μονωμένο γυαλί και πλαίσιο αλουμινίου για να εκμεταλλευτεί τη θέα και το φως της ημέρας. Η γεωμετρία (μοτίβο, μέγεθος) του πλαισίου ορίζεται περαιτέρω από τον ήλιο και τον προσανατολισμό για να διασφαλιστεί η άνεση του χρήστη και η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Η άμεση ηλιακή ακτινοβολία στο κτίριο περιορίζεται από τη σκίαση. Επιτυγχάνεται 55% διαφάνεια σε ολόκληρη την πρόσοψη, ενώ τα φωτοβολταϊκά τοποθετούνται στα αδιαφανή πετάσματα στη Ν/ΝΑ πρόσοψη για να απορροφούν όσο το δυνατόν περισσότερο το άμεσο ηλιακό φως. Επιπλέον φωτοβολταϊκά πετάσματα τοποθετούνται υπό γωνία σε στρατηγικά σημεία της πρόσοψης, όπου η ενέργεια από τον ήλιο μπορεί να συγκεντρωθεί καλύτερα.
Σύμβουλος βιωσιμότητας και πρόσοψης: Arup
Φωτογραφίες: Rohspace

Η ακανόνιστη εξωτερική μορφή του κτιρίου καθορίζεται από το σχήμα του οικοπέδου και τα πολεοδομικά μεγέθη. Η πολυγωνική μορφή και η μορφολογία του εδάφους κάνουν το κτίριο να φαίνεται ως βράχος. Αυτή η εντύπωση ενισχύεται από τις ακατέργαστες επιφάνειες από σκυρόδεμα, οι οποίες σκουραίνουν από τις καιρικές συνθήκες, τα αναρριχητικά φυτά και τα λίγα μικρά τετράγωνα ανοίγματα τοίχων.
Φωτογραφίες: Giacomo Albo architect/photographer

Η BabylonGardens ανακοινώνει την επιτυχή ολοκλήρωση του πρόσφατου έργου πράσινης στέγης στο Πολυτεχνείο Κρήτης, την πρώτη πράσινη στέγη στο Πολυτεχνείο, σημειώνοντας ένα σημαντικό βήμα προς τη βιωσιμότητα και την περιβαλλοντική ενσυνείδηση. Η πράσινη στέγη επιφάνειας 65m², που βρίσκεται στο κτίριο της Σχολής Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος, αποτελεί απόδειξη της δέσμευσής μας για την προώθηση πράσινων πρωτοβουλιών.
Η πράσινη στέγη υλοποιήθηκε ως μέρος του έργου «JUSTROOF – Εφαρμογή μιας πράσινης στέγης για την υποστήριξη της Δίκαιης Μετάβασης», που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα EUTeens4Green, για την υποστήριξη έργων από νέους σε περιοχές της Δίκαιης Μετάβασης, και ανελήφθη από τέσσερις φοιτητές του πολυτεχνείου Κρήτης.
Υπό την καθοδήγηση των ειδικών της BabylonGardens, οι φοιτητές, μαζί με το προσωπικό και τους διδακτορικούς φοιτητές του Εργαστηρίου Τεχνολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος, σχεδίασαν και κατασκεύασαν την πράσινη στέγη. Το έργο ευθυγραμμίζεται με τους στόχους της Πολιτικής Συνοχής της ΕΕ, τονίζοντας τη σημασία της χρηστής διακυβέρνησης και της ενεργού συμμετοχής στην οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο, μπορεί να επισκεφτεί κανείς την ειδική ιστοσελίδα που δημιούργησαν οι φοιτητές: https://greenroof-tuc.gr.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την BabylonGardens, μπορεί να επισκεφτεί κανείς την ιστοσελίδα https://babylongardens.eu/.

Η Διεθνής Ένωση Αρχιτεκτόνων (UIA-International Union of Architects), σε συνεργασία με το UN-Habitat, ανακοίνωσε την έναρξη του δεύτερου κύκλου του βραβείου UIA 2030 Award. Το βραβείο αυτό που απονέμεται κάθε 2 χρόνια, αναδεικνύει το έργο Αρχιτεκτόνων που συμβάλλουν στην υλοποίηση της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, μαζί με τη New Urban Agenda.
Μετά τη συγκέντρωση 125 έργων από 40 χώρες στον πρώτο κύκλο, οι τελικοί νικητές ανακοινώθηκαν στις 28 Ιουνίου 2022 στο Κατοβίτσε, Πολωνία, κατά τη διάρκεια του World Urban Forum (WUF11).
Συγχρονισμένο με τον World Urban Forum (WUF12) το βραβείο προσκαλεί όλους τους Αρχιτέκτονες παγκοσμίως να υποβάλουν συμμετοχές για υλοποιημένα έργα που επιδεικνύουν σχεδιαστική ποιότητα και έχουν σημαντική συνεισφορά στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs).
Προθεσμία: 5 Φεβρουαρίου 2024
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: https://www.uia-architectes.org/en/award/uia-2030-award-second-cycle/

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Philippe Rotthier (European Prize of Architecture Philippe Rotthier), που ιδρύθηκε το 1982, επιβραβεύει έργα συλλογικής και πολιτιστικής αξίας, που είναι ενσωματωμένα στο τοπικό περιβάλλον, χρησιμοποιούν φυσικά υλικά με βιώσιμο τρόπο, συνάδουν με το πνεύμα της ευρωπαϊκής πόλης και βρίσκονται σε διάλογο με το παρελθόν και την ιστορία.
Τα βραβευμένα έργα επιλέγονται από επιτροπές μελών της ευρωπαϊκής ελίτ που συμπεριλαμβάνουν συγγραφείς, δημοσιογράφους, σχεδιαστές, ιστορικούς και αρχιτέκτονες.
Το 2024, το European Prize of Architecture Philippe Rotthier θα επιβραβεύσει αρχιτεκτονικά έργα, αστικές και αγροτικές υλοποιήσεις που ολοκληρώθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια και προάγουν την Αρχιτεκτονική σε αρμονία με τη φύση, που εκτιμούν την τοπική ταυτότητα, την ιστορία και την τέχνη της οικοδομής με τη χρήση ορθολογικών αρχών, φυσικών υλικών και τεχνικές κατασκευής. Το βραβείο είναι ανοιχτό σε κατασκευαστές, αρχιτέκτονες, τεχνίτες και πολεοδόμους.
Το ποσό των 40.000 ευρώ, το οποίο μπορεί να διανεμηθεί μεταξύ πολλών συμμετοχών, διατίθεται από τον ιδρυτή του βραβείου, Philippe Rotthier.
Προθεσμία υποβολής: 30 Απριλίου 2024
Για περισσότερες πληροφορίες και για υποβολή αίτησης για συμμετοχή στον διαγωνισμό ακολουθείστε τον σύνδεσμο: https://www.rotthierprize.com/prize2024

Η ενότητα “Talks” του θεσμού “The Ellinikon Moments” συνεχίζεται με μία ξεχωριστή ομιλία του Αρχιτέκτονα – Αρχιτέκτονα Τοπίου Θωμά Δοξιάδη με τίτλο «Επιχειρηματικότητα & Βιωσιμότητα. Αντίθεση ή Συμβίωση;». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου στις 18:30, στο The Ellinikon Experience Centre, το πιο προηγμένο τεχνολογικά κέντρο επισκεπτών στην Ευρώπη, που βρίσκεται εντός του The Ellinikon Experience Park. Ο διακεκριμένος Έλληνας Αρχιτέκτονας - Αρχιτέκτονας Τοπίου, o οποίος υπογράφει τον σχεδιασμό και τη μελέτη του The Ellinikon Experience Park, καθώς και τη μελέτη φύτευσης και την αδειοδότηση του The Ellinikon Park σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Sasaki, θα εμπνεύσει το κοινό του δεύτερου “Talk”, δημιουργώντας μια σύνδεση μεταξύ των αρχών της βιωσιμότητας και της αρμονικής συμβίωσης ανθρώπου και περιβάλλοντος.

Παρουσιάζοντας έργα που αποτελούν πρότυπα ανάπλασης αειφόρου διαβίωσης, όπως το The Ellinikon Riviera Tower, το The Ellinikon Experience Park, το NaPraia (Πορτογαλία), το Gello (Ιταλία) κ.α., ο ομιλητής θα ενθαρρύνει τον διάλογο γύρω από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, την σχέση μεταξύ περιβάλλοντος και ανάπτυξης, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης καθώς και την θέση της Ελλάδας απέναντι στις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Θοδωρής Γεωργακόπουλος.

 Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το experiencecentre.theellinikon.com.gr

 

Η θεμελίωση των βιομηχανικών κτιρίων γίνεται συνήθως με πέδιλα και συνδετήριες δοκούς ή με πεδιλοδοκούς. Η επιλογή του συστήματος θεμελίωσης εξαρτάται από τις ροπές στην έδραση των στύλων και τις αποστάσεις μεταξύ τους. Τα μεταλλικά υποστυλώματα εδράζονται με μεταλλική πλάκα σε κοντά υποστυλώματα από οπλισμένο σκυρόδεμα. Τα κοντά υποστυλώματα οπλισμένου σκυροδέματος μπορεί να προεξέχουν επάνω από την επιφάνεια του εδάφους, όταν πρέπει να προστατευτούν τα μεταλλικά υποστυλώματα από ενδεχόμενη κρούση κατά τη λειτουργία του βιομηχανικού κτιρίου. Εναλλακτικά, μπορεί το μεταλλικό υποστύλωμα να εγκιβωτιστεί σε σκυρόδεμα από τη στάθμη έδρασης μέχρι περίπου 1,5 m επάνω από τη στάθμη του εδάφους για λόγους ανθεκτικότητας.

Ξύλινα, διάτρητα πετάσματα αναρτώνται στην αίθουσα αφίξεων του Kutaisi International Airport, για να προσφέρουν τις βέλτιστες δυνατές συνθήκες ακουστικής στους χρήστες.
Φωτογραφίες: Nakanimamasakhlisi

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΦΩΤΙΣΜΟ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είναι η τεχνολογία των οπτικών ινών, θα λέγαμε ότι είναι η τεχνική μετάδοσης φωτός μέσω εύκαμπτων διαφανών ινών (γυαλί, πλαστικό) για μια ποικιλία εφαρμογών. Αν και η τεχνολογία που σχετίζεται με τις οπτικές ίνες και τη χρήση τους στα κτίρια είναι σχετικά νέα, οι πρώτες εφαρμογές τους εμφανίστηκαν τη δεκαετία του ‘60 στην ιατρική (ενδοσκοπία) και στη δεκαετία του ‘70 για τηλεπικοινωνιακές ζεύξεις μεγάλων αποστάσεων. Ακόμη παλαιότερα, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλα τα πειράματα που γίνονταν με χρήση πρισμάτων (κατεύθυνση φωτός μέσω διαφανών μέσων) ήταν ο πρόγονος των οπτικών ινών. Στις κτιριακές εφαρμογές οι οπτικές ίνες χρησιμοποιούνται περισσότερο από 20 χρόνια στον αρχιτεκτονικό φωτισμό ανάδειξης, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται για τον φωτισμό χώρων με φυσικό φως και στην εσωτερική δικτύωση ηλεκτρονικών συσκευών για τη μεταφορά των δεδομένων. Επιπλέον, μια σύγχρονη εφαρμογή ιδιαίτερης σημασίας, η οποία μπορεί να ενταχθεί στους αυτοματισμούς και στη λειτουργικότητα της "έξυπνης" κατοικίας (smart home), είναι η καταγραφή και η παρακολούθηση της δομικής καταπόνησης των κτιρίων με αισθητήρια οπτικών ινών.