Το σχήμα των ταβανιών στους εσωτερικούς χώρους της κατοικίας "Hourglass Corral", στη Μήλο, είναι παρόμοιο με αυτό της άμμου. Διαμορφώνονται ως μια αλληλουχία από χωνιά, τα οποία στην κορυφή τους έχουν μια στρογγυλή οπή. Όταν ανοίγουν οι φεγγίτες, που καλύπτουν τις στρογγυλές οπές, δημιουργείται εξαιρετικά αποδοτικός φυσικός αερισμός για το κτίριο. Κάτω από κάθε φεγγίτη τοποθετείται ένα κλείστρο, που προσομοιάζει σε αυτά των φωτογραφικών μηχανών, ενώ ένας κυκλικός μεταλλικός δίσκος αναρτάται κάτω από τη στρογγυλή οπή για τον έμμεσο φωτισμό των χώρων. ΦΩTOΓPAΦΙΕΣ: YORGIS YEROLYMBOS

Η ιδιωτική κατοικία "Eos Urban Villa" , η οποία ανακαινίστηκα, χωροθετείται σε μία από τις πιο πράσινες περιοχές της Αθήνας, στο Παλαιό Ψυχικό. Ο επανασχεδιασμός του εξωτερικού χώρου είχε ως στόχο τη διασφάλιση λειτουργικότητας για τους χρήστες, εξασφαλίζοντας επαρκή χώρο κυκλοφορίας γύρω από την πισίνα, την τραπεζαρία και το υπαίθριο ντους, με στόχο να παρέχει στιγμές χαλάρωσης, επιτυγχάνοντας το επιθυμητό επίπεδο ιδιωτικότητας. Η μεταλλική πέργκολα φιλοξενεί τραπεζαρία με χτιστό καθιστικό, δύο σύγχρονα φωτιστικά και προσφέρει ιδιωτικότητα και προστασία.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Ένα νέο εναέριο αλλά και ισόγειο αστικό πάρκο, μήκους 1 km, ολοκληρώθηκε στη χερσόνησο του Greenwich του Λονδίνου, μιας πρώην βιομηχανικής περιοχής με πλούσια ιστορία, που σήμερα μεταμορφώνεται με ταχείς ρυθμούς. Το έργο περιλαμβάνει ένα δημόσιο, γραμμικό πεζόδρομο, υπερυψωμένους κήπους, καφέ και ένα υπερυψωμένο καθιστικό με θέα στον ποταμό Τάμεση και αποτελεί την πρώτη φάση του "Tide", ενός δικτύου μήκους 5 km, που θα φιλοξενεί δημόσιους χώρους και κήπους, ενσωματωμένους στους ρυθμούς της καθημερινότητας της χερσονήσου. Ο διαχωρισμός των λειτουργιών του σε δύο επίπεδα ενεργοποιεί τους χώρους πάνω και κάτω, παρέχοντας ένα πολυεπίπεδο δίκτυο αναψυχής, πολιτισμού και ευεξίας.

Το "Tide" θα συνδυάσει ποικιλόμορφα οικοσυστήματα, νεοσύστατες γειτονιές και διακριτούς θεσμούς πολιτισμού, συνδέοντας το Βορρά με το Νότο, την Ανατολή με τη Δύση, το κέντρο με την περιφέρεια και την πόλη με το ποτάμι. Είναι ένα πεδίο για τρέξιμο και άθληση, αλλά και χώρος περιπάτου, μια σειρά από ήσυχους κήπους και ένα δίκτυο κοινωνικών και πολιτιστικών κόμβων.
Κυρίαρχο συνθετικό στοιχείο του είναι ένα σύνολο από ανυψωμένα "νησιά" (islands), στα οποία το κοινό καλείται να επιβραδύνει, να παραμείνει και να ατενίσει την καθημερινότητα και τα δρώμενα της περιοχής.
Κάθε "νησί" είναι ξεχωριστό, ορίζεται από μοναδικά δέντρα και βλάστηση και χαρακτηρίζεται από διαφορετικές θέες και ήχους. Επίσης, η γλυπτική δομή, που υποστηρίζει τους υπερυψωμένους κήπους, πλαισιώνει αλλά και προστατεύει τον υποκείμενο πεζόδρομο, δημιουργώντας τοξωτούς στεγασμένους χώρους, που σηματοδοτούν κατώφλια και περάσματα στο δημόσιο χώρο του εδάφους.

Χαρακτηριστικά πρώτης φάσης
Στην πρώτη φάση του έργου έχουν ολοκληρωθεί 5 "νησιά", το "πρίσμα" ("the Tide Prism") και η προκυμαία.
• Το "νησί 1", το οποίο αποτελεί ουσιαστικά την κύρια είσοδο στο "Tide", ορίζεται από μια μεγάλη σκάλα από την πλατεία Peninsula Plaza και έναν ανελκυστήρα για Α.Μ.Ε.Α. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο αμφιθέατρο με θέα στην πλατεία και την O2 Arena. Δύο φέροντα μικρότερα νησιά στοιβάζονται για να δημιουργήσουν έναν πολυεπίπεδο δημόσιο χώρο, με ύψος που κυμαίνεται από 5,5 m έως 9 m. Συνολικά διαθέτει 11 φέροντα στοιχεία και 13 υπερυψωμένα δέντρα.
• Στο "πρίσμα", σχεδιασμένο αποκλειστικά από το γραφείο Neiheiser Argyros, εφαρμόζεται ένα διάτρητο μεταλλικό περίβλημα, που με γλυπτική διάθεση τυλίγεται γύρω από έναν υπόγειο αεραγωγό του μετρό, για να αποκρύψει και να αποκαλύψει τις εγκαταστάσεις που περιέχονται, δημιουργώντας ένα λεπτό, δυναμικό πέπλο, που αλλάζει έκφραση καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η κατασκευή ύψους 14 m περιλαμβάνει μια μεγάλη οθόνη ψηφιακών μέσων, ένα μικρό καφέ και δημόσιες τουαλέτες.
• Τα τρία μεσαία "νησιά", τα οποία αποτελούνται από 10 φέροντα στοιχεία, εμπεριέχουν και προσφέρουν ξεχωριστές εμπειρίες: το "νησί 2" παρουσιάζει κοιλότητες, που επιτρέπουν τη δημιουργία καθισμάτων μεταξύ των επιβλητικών, δίδυμων πύργων - αεραγωγών του πολυσύχναστου υπόγειου σταθμού του μετρό. Το "νησί 3" διαθέτει έναν εντυπωσιακό κήπο, απομονωμένο από δέντρα σε λοφίσκους και χλόη. Οι οπτικές και οι θέες από τα καθιστικά του "νησιού 4" προσανατολίζονται στη γειτονική πλατεία και στον ποταμό Τάμεση.
• Το "νησί 5" βρίσκεται δίπλα σε μια πολύβουη πλατεία με δρώμενα και εκδηλώσεις και βαθμιαία κατεβαίνει από τον υπερυψωμένο πεζόδρομο προς την προκυμαία. Αυτό το τμήμα, το οποίο μοιάζει με θηλειά, διαφοροποιείται για να σχηματίσει πολλαπλές κινήσεις σε διαφορετικά επίπεδα. Εντός αυτής της γεωμετρίας βρίσκονται ένας βυθισμένος κήπος και ένα καφέ με εξωτερικά καθίσματα, ενώ ένα υπερυψωμένο καθιστικό σε πρόβολο φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στον ποταμό του Τάμεση.
• Τα μικρά προστατευτικά στέγαστρα της προκυμαίας είναι σχεδιασμένα με την ίδια λογική όπως τα φέροντα στοιχεία και οι γέφυρες του κυρίως έργου και παρέχουν σημεία νερού, σταθμούς wifi, σκίαση και ειδικά διαμορφωμένα παγκάκια.

Υλικά και γραμμές
Η παλέτα υλικών του "Tide" αποτελείται από βαμμένο χάλυβα, γυάλινα κιγκλιδώματα, δάπεδα σύνθετης ξυλείας, παγκάκια από μασίφ ξύλο, επενδύσεις από συγκολλητό μέταλλο, εμφανές σκυρόδεμα, λιθοστρώσεις και βλάστηση.
Ένα ριγωτό μοτίβο σηματοδοτεί τη διαδρομή του "Tide", τονίζοντας το ρυθμό της κίνησης μεταξύ προορισμών πολιτισμού και κοινωνικών σχέσεων ως εργαλείο προσανατολισμού και αναζήτησης της διαδρομής. Το συνεχές μοτίβο αποδίδεται με ένα λεπτό στρώμα εποξειδικής ρητίνης για τα ανυψωμένα τμήματα, ενώ για την πλακόστρωση στην επιφάνεια του εδάφους χρησιμοποιούνται πέτρες πορτογαλικού στυλ από άσφαλτο και γρανίτη.

Φέρων οργανισμός και γέφυρες
Η πρώτη φάση του "Tide" αποτελείται από 28 μοναδικά φέροντα στοιχεία. Αυτά συμπλέκονται για να σχηματίσουν δομές, που μοιάζουν με τρίποδα και υποστηρίζουν τους υπερυψωμένους κήπους και τους πεζόδρομους, ενώ παράλληλα αποτελούν στέγαστρα που προσφέρουν καταφύγιο, αλλά και φωτισμό, ο οποίος δημιουργείται από αντανάκλαση στο επίπεδο της πλατείας. Τα συστήματα φωτισμού, ηλεκτρικής διανομής, δεδομένων και της φύτευσης (βλάστηση, χώμα, παροχή νερού και αποστράγγιση) ενσωματώνονται άψογα σε κάθε κατασκευαστική δομή.
Τα νησιά συνδέονται μεταξύ τους με προκατασκευασμένες χαλύβδινες γέφυρες που σχηματίζουν μια συνεχή διαδρομή πλάτους 2,4 m, με ανοίγματα μέχρι και 26 m. Κάθε στήριγμα και γέφυρα αποτελείται από συγκολλημένες χαλύβδινες λάμες στον εσωτερικό σκελετό και στο εξωτερικό κέλυφος, σχηματίζοντας μια ελαφριά δομή τύπου πτέρυγας αεροσκάφους, που ελαχιστοποιεί την επιβάρυνση και τα φορτία στις εγκαταστάσεις του σταθμού μετρό του Λονδίνου, οι οποίες βρίσκονται ακριβώς από κάτω. Οι ειδικές κατασκευές παράχθηκαν στην Ιταλία, μεταφέρθηκαν απευθείας από το εργοστάσιο στο εργοτάξιο μέσω του Τάμεση και βιδώθηκαν σε λίγες ημέρες. Ο σχεδιασμός των δομικών αυτών στοιχείων ήταν μια ιδιαίτερη συνεργασία μεταξύ των αρχιτεκτόνων και των στατικών, με την εταιρεία στατικής μελέτης να χρησιμοποιεί ειδικό παραμετρικό λογισμικό για μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας των υλικών και ελαχιστοποίηση της πολυπλοκότητας της κατασκευής. Το αποτέλεσμα είναι μια ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική και κατασκευαστική έκφραση, χωρίς περιττή επένδυση.

Σχεδιασμός τοπίου
Οι φυτεύσεις κατά την πρώτη φάση του "Tide" προσαρμόζονται στο τοπίο της περιοχής. Η στρατηγική των φυτεύσεων βελτιστοποιήθηκε ώστε να επιτρέπει τη δημιουργία μικροκλιμάτων, τα οποία λαμβάνουν υπόψη τις εκάστοτε συνθήκες του ανέμου. Η πρώτη ολοκληρωμένη φάση του έργου περιλαμβάνει σύνολα από φυσική σημύδα και πεύκο, τόσο στο έδαφος όσο και στο υπερυψωμένο επίπεδο. Οι συστάδες δέντρων κατά μήκος της προκυμαίας αποτελούνται κυρίως από αυτόχθονα δέντρα, όπως του γένους alnus, ιτιές, αλλά και λεύκες. Μικρές εκτάσεις από ποώδη φυτά, εποχιακούς βολβούς και καλλωπιστικά χόρτα ενισχύουν την ατμόσφαιρα του "Tide" προσδίδοντάς της επιπλέον χρώμα και υφές.

Η κατοικία βρίσκεται σε οικόπεδο επτά στρεμμάτων, εκτός σχεδίου σε ανατολικό προάστιο της Θεσσαλονίκης, με απεριόριστη θέα στο Θερμαϊκό. Ο βασικός σχεδιασμός είχε σαν κύρια μέριμνα την εξασφάλιση της θέας, αλλά και την αίσθηση της συνέχειας του μέσα με το έξω. Παράλληλα, σκοπός ήταν να δημιουργηθεί μια σύγχρονη μονοκατοικία που να τηρεί όλες τις προδιαγραφές του κανονισμού ενεργειακής απόδοσης με σχεδιασμό που να καλύπτει τις ανάγκες των χρηστών και λειτουργικά και αισθητικά.

Η τοποθέτηση στον άξονα Ανατολής-Δύσης έγινε με γνώμονα όχι μόνο την εξαιρετική θέα αλλά και την κλίση του οικοπέδου. Η αρχιτεκτονική σύνθεση βασίστηκε σε μία σύνθεση κυβικών όγκων και καθαρών γραμμών, με τον όγκο του ορόφου να επικάθεται σε αυτόν του ισογείου. Η πέτρα Λακκώματος αγκαλιάζει το κτήριο και οι όγκοι διαχωρίζονται αρμονικά. Τα γήινα χρώματα και υλικά εναρμονίζονται με το περιβάλλον.
Περσίδες αλουμινίου στα μεγάλα σταθερά ανοίγματα δημιουργούν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα στο εσωτερικό. Τα μεγάλα ανοίγματα εξασφαλίζουν απεριόριστη θέα και άπλετο φως στο εσωτερικό. Το σαλόνι επεκτείνεται προς τον εξωτερικό χώρο που είναι στεγασμένος με μια μεγάλη πέργκολα του, εξασφαλίζοντας άνετη διαβίωση καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Το τζάκι, επενδυμένο με μαύρο μάρμαρο, προβάλλεται στον ριγέ τοίχο που διαμορφώνεται από σανίδες δρυός και φυσικό πωρόλιθο. Οι περισσότεροι χώροι διαβίωσης όπως το καθιστικό η κουζίνα το γραφείο καθώς και δυο υπνοδωμάτια βρίσκονται στο ισόγειο, ενώ το κυρίως υπνοδωμάτιο με τους βοηθητικούς χώρους στον όροφο.

Το έργο αποτέλεσε μια ενδιαφέρουσα πρόκληση, καθώς πέρα από τα συνήθη ζητήματα που αντιμετωπίζει μια ανακαίνιση κατοικίας, όπως την προσαρμογή στις λειτουργικές και χωρικές ανάγκες του πελάτη και τον εκσυγχρονισμό όλων των εγκαταστάσεων, το συγκεκριμένο ακίνητο απαιτούσε και μια δραστική ανανέωση της εξωτερικής μορφολογίας του.
Έτσι, ενώ διατηρήθηκαν οι ενδιαφέρουσες ογκομετρικές σχέσεις, καταργήθηκαν και μεταμορφώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στοιχεία, τα οποία παρέπεμπαν σε παλιότερες δεκαετίες, όπως η κεραμοσκεπή, τα μικρά ανοίγματα και οι εξώστες με τα μεταλλικά κιγκλιδώματα. Επίσης, δόθηκε μεγάλη έμφαση στην εκμετάλλευση της προνομιακής θέσης του ακινήτου και της πανοραμικής θέας που προσφέρει προς το Θερμαϊκό κόλπο. Μέσω της μέγιστης διάνοιξης των ανοιγμάτων και της μεγαλύτερης εξωστρέφειας στη διάταξη των χώρων, επιδιώχθηκε μια διαχρονική αισθητική. Η καθαρότητα των γραμμών και των υλικών, η χρήση απλών γεωμετριών και η γήινη χρωματική παλέτα συμβάλλουν με τη σειρά τους στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όσον αφορά στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις, το ισόγειο ανασχεδιάζεται πλέον ως ένας ενιαίος χώρος διημέρευσης, φαγητού και υποδοχής. Η προσθήκη του ανελκυστήρα, που ενοποιεί τις τρεις στάθμες, ενσωματώνεται σε ένα ξύλινο όγκο, ο οποίος περιβάλλει τους χώρους υγιεινής και την κουζίνα. Στο ημιυπόγειο της κατοικίας, οργανώνονται οι βοηθητικές, αποθηκευτικές και μηχανολογικές χρήσεις. Παράλληλα, διαμορφώνεται ο χώρος στάθμευσης, καθώς και ένα νέο φωτεινό γυμναστήριο/playroom, που στρέφεται προς τον αύλειο χώρο. Τέλος, στον όροφο, οι χώροι αναδιαρθρώνονται πλήρως προκειμένου να χωροθετηθούν τα απαραίτητα υπνοδωμάτια και λουτρά για όλα τα μέλη της οικογένειας, εξασφαλίζοντας απρόσκοπτη θέα για το καθένα.

Με στόχο την ενεργειακή αναβάθμιση του κτηρίου, επιλέχθηκε η μέγιστη διατομή θερμοπρόσοψης, τοποθετήθηκαν κουφώματα αλουμινίου με ενεργειακούς υαλοπίνακες, καθώς και σκίαστρα αλουμινίου, με στόχο τη διασφάλιση ηλιοπροστασίας και την παροχή ιδιωτικότητας. Ακόμη, χρησιμοποιήθηκαν προηγμένα συστήματα κλιματισμού και ενδοδαπέδιας θέρμανσης, που λειτουργούν αυτόνομα ή και συμπληρωματικά μεταξύ τους, ανάλογα με τις ανάγκες, ενώ ενσωματωθήκαν πλήρως στα φινιρίσματα των εσωτερικών χώρων.
Τα βασικά υλικά, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της κατοικίας, είναι στην πλειοψηφία τους τοπικά και στη φυσική τους μορφή, όπως υπόλευκα μάρμαρα, δρύινα δάπεδα, στηθαία από υαλοπίνακες και ξύλινες επενδύσεις. Οι υφές τους έρχονται σε αντιδιαστολή με πιο αδρές επιφάνειες επιχρισμάτων διαφόρων υφών και αποχρώσεων.
Ο περιβάλλων χώρος οργανώνεται σε υπό-περιοχές, με ξεχωριστή είσοδο οχημάτων και πεζών, αυλή που παρουσιάζει ποικιλία χαμηλών και ψηλών φυτεύσεων και συνδυασμούς μαλακών-σκληρών δαπέδων. Σε άμεση γειτνίαση με τον εξώστη του ισογείου και την κουζίνα, δημιουργείται ένας χώρος προετοιμασίας φαγητού εν είδη ημιυπαίθριου καθιστικού, ιδανικός για το μεσογειακό κλίμα, που προστατεύεται από τον ήλιο και παρέχει ιδιωτικότητα μέσω μιας πέργκολας παρόμοιας μορφολογίας με αυτές των εξώστες, δημιουργώντας έτσι ένα αρμονικό σύνολο σε όλο το ακίνητο.

Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στο φωτισμό και στην επιλογή της επίπλωσης, ώστε η τελική εικόνα του χώρου να αντικατοπτρίζει το σύγχρονο χαρακτήρα των αρχιτεκτονικών επιλογών. Συγκεκριμένα, επιλέχθηκαν φωτιστικά στοιχεία με καθαρές γεωμετρικές φόρμες, ενώ τα χρώματα και τα πολυτελή υλικά στον κινητό εξοπλισμό προσδίδουν την αίσθηση μιας λιτής πολυτέλειας, άνεσης και οπτικής καθαρότητας, ικανοποιώντας συγχρόνως και τον πιο σημαντικό στόχο: την αναβάθμιση της διαβίωσης σε μια κατοικία, που να αντιπροσωπεύει απόλυτα το χρήστη.

Η εξοχική κατοικία βρίσκεται λίγο έξω από τον παραδοσιακό οικισμό του Πύργου στη Σαντορίνη. Κεντρική ιδέα της σύνθεσης είναι η διαμόρφωση ενός τεχνητού μονολιθικού βράχου, φαινομενικά τυχαία τοποθετημένου στο τοπίο, και διαβρωμένου από το χρόνο και τα στοιχεία της φύσης. Τμήματα της εναπομείνασας μάζας στρέφονται σε διαφορετικές γωνίες θέασης ενώ αλλού διασπώνται, αφήνοντας ημιυπαίθρια και υπαίθρια περάσματα κίνησης. Θραύσματα της μονολιθικής σύνθεσης διασκορπίζονται στο χώρο ως χαράξεις - αναλημματικοί τοίχοι των υπαίθριων αυλών. Φωτογραφίες: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ

Οι γυψοσανίδες παρέχονται σε τυποποιημένες διαστάσεις πλακών πλάτους 0,60 ή 1,20 m, με μήκος που κυμαίνεται από 2,00 έως 3,00 m και πάχος από 6,5 έως 25 mm, αν και μπορούν να παραχθούν και σε άλλες διαστάσεις κατόπιν παραγγελίας. Τα χωρίσματα από γυψοσανίδα στερεώνονται συνήθως σε μεταλλικό σκελετό (πιο σπάνια σε ξύλινο), ο οποίος αποτελείται από:
• τους στρωτήρες: επιμήκεις μεταλλικές γαλβανισμένες ράβδους διατομής Π, που στερεώνονται στο φέροντα οργανισμό του κτιρίου (δάπεδο και οροφή) με βίδες και βύσματα και λειτουργούν ως οδηγοί για την κατασκευή του σκελετού,
• τους ορθοστάτες: κατακόρυφες μεταλλικές γαλβανισμένες ράβδους διατομής συνήθως Π, που στερεώνονται στους στρωτήρες, συνήθως ανά 60 cm, με τις ελεύθερες πλευρές της διατομής τους παράλληλα προς το μήκος των στρωτήρων,
• τις συνδετήριες δοκίδες (όπου απαιτούνται), διατομής Π ή L, που συνδέουν εγκάρσια τους ορθοστάτες μεταξύ τους και συμβάλλουν στη σταθερότητα της κατασκευής.
Κατά την τοποθέτηση οι στρωτήρες στερεώνονται στο δάπεδο και στην οροφή με κοχλίωση, σε αποστάσεις ίσες ή μικρότερες των 75 cm και πάντοτε σε τρία ή περισσότερα σημεία. Oι ορθοστάτες πατούν όρθιοι μέσα στους στρωτήρες και στερεώνονται σ’ αυτούς. Oι ακραίοι ορθοστάτες στερεώνονται με κοχλιώσεις επίσης στους πλευρικούς τοίχους, με την παρεμβολή και πάλι ελαστικού παρεμβύσματος. Οι γυψοσανίδες πιέζονται και βιδώνονται επάνω στο σκελετό κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποφεύγονται οι παραμορφώσεις, σε απόσταση συνήθως ανά 25 cm. Οι βίδες πρέπει να διαπερνούν τη γυψοσανίδα κάθετα και να εισχωρούν στα μεταλλικά προφίλ του σκελετού τουλάχιστον κατά 10 mm. Οι κεφαλές τους πρέπει να βυθίζονται κατά 1 mm περίπου στην επιφάνεια της γυψοσανίδας με κατάλληλη ρύθμιση του βιδοδράπανου, ώστε να μπορούν να στοκαριστούν.

Σκοπός του σχεδιασμού της βιοκλιματικής θερινής κατοικίας "ROCKSPLIT" στην Κέα ήταν η εμπειρία του κυκλαδίτικου τοπίου μέσω της σχέσης της κατοικίας με το έντονα επικλινές έδαφος. Το σύστημα συλλογής βρόχινων υδάτων στα δώματα αποτελεί κομμάτι της περιβαλλοντικά φιλικής προσέγγισης του σχεδιασμού και έχει κατασκευαστεί με όσο το δυνατό φυσικά υλικά.
Το βρόχινο νερό συγκεντρώνεται στις τρεις ταράτσες και μέσα από υδρορρόες φιλτράρεται και οδηγείται σε υπόγεια δεξαμενή. Στην είσοδο της υδρορρόης υπάρχει ένα φίλτρο (σήτα / πλέγμα), που κάνει ένα αρχικό φιλτράρισμα του νερού. Το νερό φιλτράρεται επιπλέον, περνώντας μέσα από ένα φρεάτιο με φίλτρο από στρώσεις άμμου και χαλικιών, που έχει άνοιγμα για τον καθαρισμό. Έπειτα, το βρόχινο νερό οδηγείται σε υπόγεια δεξαμενή για οικιακή χρήση και για πότισμα. Όσον αφορά τη στεγανοποίηση από τα νερά και την υγρασία, η χρήση της τοπικής τεχνικής κατασκευής "κοτούντο ή γκντούντο", δημιουργεί ένα στεγανό κενό μεταξύ του περιβάλλοντος βράχου και του κτίσματος, λειτουργώντας ως φυσική μέθοδος υγρομόνωσης. Απαιτείται έτσι μειωμένη χρήση συνθετικών στεγανών μονωτικών υλικών.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Κλεάνθης

Το ξενοδοχείο "Saint Ηotel" βρίσκεται στην άκρη του παραδοσιακού χωριού της Οίας, στην κορυφή των ηφαιστειακών βράχων της Καλντέρας. Το οικόπεδο έχει απότομη κλίση, νοτιοδυτικό προσανατολισμό και ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα και το ηφαίστειο. Κύριο στόχο της πρότασης αποτέλεσε η "ατημέλητη" αποκατάσταση των υφιστάμενων κτιρίων και η κατασκευή νέων. Οι νέοι χώροι χαρακτηρίζονται από μια μεσογειακή αισθητική με έντονο χρώμα, με αφηρημένες αναφορές στα κοσμοπολίτικα θέρετρα της Νότιας Μεσογείου. Ιδιωτικές πισίνες με θέα στην καλντέρα διαμορφώνονται σε πολλά από τα δωμάτια. Φωτογραφίες: Γιώργος Σφακιανάκης

Αυτή η μονώροφη βίλα έχει σχεδιαστεί για μια τετραμελή οικογένεια, επιτρέποντας σε όλα τα δωμάτια να συνδέονται οριζόντια. Στο κέντρο του καθιστικού, τοποθετείται ένα καταπράσινο αίθριο και οι συρόμενες πόρτες από το δάπεδο μέχρι την οροφή προσφέρουν ανοιχτή θέα στον κήπο και την πισίνα. Τα ντουλάπια, οι κουζίνες και τα έπιπλα έχουν σχεδιαστεί κατά παραγγελία και έχουν σχεδιαστεί σύμφωνα με την αρχιτεκτονική διάταξη. Όλα για να φέρουν την αρχιτεκτονική και τον εσωτερικό σχεδιασμό σε μια απρόσκοπτη ενότητα. Φωτογραφίες: i29 / Ewout Huibers