Βιοκλιματικός μανδύας στον κεντρικό σταθμό υπεραστικών λεωφορείων Αττικής

Το κτιριακό συγκρότημα σχεδιάστηκε ώστε να στεγάσει όλα τα εθνικά και διεθνή υπεραστικά λεωφορεία, με εγκαταστάσεις έκτασης 55.000 m² και σε άμεση σύνδεση με την υφιστάμενη αστική συγκοινωνία, εξυπηρετώντας έως και 35.000 ταξιδιώτες. Η μελέτη περιλαμβάνει πλατφόρμες για 70 εθνικά και 25 διεθνή λεωφορεία, διοικητικές και εμπορικές χρήσεις, συνεδριακό κέντρο, χρήσεις cargo και ξενοδοχείο.
Το συγκρότημα του σταθμού Κ.Σ.Α.Υ.ΛΕ. αντιμετωπίστηκε ως καθοριστικό αφενός για την εμπορική εικόνα των ΚΤΕΛ, ως σημαντικό για το branding του συνεταιρισμού τους και ταυτόχρονα ως σημαντικό για την "πολιτική" αναβάθμισης του Δήμου Αιγάλεω και συνολικότερα της πρωτεύουσας.
Αυτή η πρόθεση υλοποιείται με το σχεδιασμό του ίδιου του συγκροτήματος ως "κόμβου" (node), με τρόπο που να παράγει ισχυρότατη νοητική εικόνα για τον επιβάτη αλλά και γενικότερα για τον επισκέπτη της περιοχής και με τρόπο καινοτόμο και βιοκλιματικό. Όραμα της ερευνητικής ομάδας αποτελεί η πραγματοποίηση αυτού του λειτουργικού κόμβου, του απαραίτητου για τη συνδυασμένη συγκοινωνιακή κινητικότητα της περιοχής της πρωτεύουσας και εξίσου σημαντικού για την αναβάθμιση της αστικής της εικόνας.
Οι κύριες παράμετροι βιοκλιματικού σχεδιασμού του συγκροτήματος εξασφαλίζουν μειωμένη απαίτηση κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας και είναι οι εξής:
• Η δημιουργία κελύφους επενδυμένου με "βιοκλιματικό μανδύα". Αυτός ο μανδύας συγκροτείται από δύο επιδερμίδες: Η πρώτη αποτελείται από υαλοπετάσματα, ενώ η δεύτερη τοποθετείται όπου χρειάζεται και σχηματίζεται από επένδυση με "πετάσματα - κασέτες", από τιτανιούχο ψευδάργυρο (zinc) με διάτρηση σε 3 διαφορετικά ποσοστά ή χωρίς, ανάλογα με τις ανάγκες σε φωτισμό - αερισμό. Οι κασέτες έχουν ίχνος κοπής, το σχήμα του μισού τμήματος φύλλου ελιάς και τοποθετούνται σε επανάληψη, που μπορεί να αποδώσει έναν σχηματισμό φύλλων, υπενθυμίζοντας την παλαιότερη γεωργική δραστηριότητα στην περιοχή του "Ελαιώνα".
• Εξασφάλιση φυσικού φωτισμού και φυσικού δροσισμού.
• Διαμόρφωση περιοχών εκτατικού και εντατικού φυτεμένου δώματος.
• Επιλογή δομικών στοιχείων του κτιριακού κελύφους, τόσο αδιαφανών (φέρων οργανισμός, τοίχοι πλήρωσης, δάπεδα, οροφές) όσο και διαφανών (υαλοπετάσματα, φεγγίτες) με μικρούς συντελεστές θερμοπερατότητας.
• Ψυχρά ή υδατοπερατά υλικά στις επιστρώσεις του περιβάλλοντα χώρου.