Κλινική γονιμότητας στη Θεσσαλονίκη

Το οικόπεδο βρίσκεται στις παρυφές της πόλης, έχει σημαντική κλίση προς τη δύση, όπου και η θέα, και η προσπέλασή του βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του. Η γενική διάταξη και η φύτευση σχεδιάστηκαν έτσι, ώστε ο προσερχόμενος να βλέπει το κτίσμα, με τις γαλάζιες στέγες, από ψηλά με φόντο τη θέα μέσα από την προοπτική μιας αλέας, ενώ, όσο πλησιάζει, η θέα εξαφανίζεται, καθώς το κτίσμα εμφανίζεται σε όλο του το εύρος. Η θέα εμφανίζεται ξανά καδραρισμένη απέναντι, μόλις ο επισκέπτης εισέλθει από την κύρια είσοδο.
Η διάταξη των χώρων είναι κατά το δυνατόν απλή: Ο εισερχόμενος βρίσκεται σε μια ευρύχωρη αίθουσα αναμονής, στην οποία αριστερά βρίσκεται η γραμματεία. Ο εγκάρσιος διάδρομος οδηγεί αριστερά και δεξιά προς τα γραφεία και τα εξεταστήρια των γιατρών. Κλιμακοστάσιο και ανελκυστήρας οδηγούν στο υπόγειο και στον όροφο. Ο όροφος διατασσόμενος κατά μήκος δύο διαδρόμων, περιλαμβάνει δυτικά τους χώρους εργαστηρίων, χειρουργείων και λοιπών σχετικών χώρων και ανατολικά τους χώρους που είναι προσπελάσιμοι από τους επισκέπτες. Στο κέντρο του ανατολικού διαδρόμου, εκείνου των επισκεπτών,  βρίσκεται η μικρή αίθουσα αναμονής για τους συνοδούς. Ένας μικρός διάδρομος, που συνδέει τους δύο μεγάλους διαδρόμους, λίγο αριστερά από το κέντρο, επιτρέπει στους συνοδούς να ρίξουν μια ματιά στο εργαστήριο. Στο υπόγειο βρίσκονται οι κάθε είδους βοηθητικοί χώροι για το προσωπικό, μια αίθουσα συγκεντρώσεων κτλ.
Όλοι οι χώροι έχουν ή μπορούν να έχουν φυσικό φως, ακόμη και ο εσωτερικός διάδρομος των χειρουργείων και τα ίδια τα χειρουργεία. Αυτό βοηθά στην αποδόμηση της αίσθησης του νοσοκομείου τόσο για το προσωπικό, όσο και για τον πελάτη και συμβάλλει βέβαια στην εξοικονόμηση ενέργειας.
Στην προστασία του εξωτερικού κελύφους και όσων το προσεγγίζουν βοηθούν τα μεγάλα περιμετρικά πρόστεγα, τα οποία δημιουργούν και προστατευμένους εξώστες.
Η κατασκευή είναι μεικτή: Υπόγειο και ισόγειο από οπλισμένο σκυρόδεμα και τοιχοποιία, όροφος και στέγη από σιδηρή κατασκευή και ξηρή δόμηση. Η θερμομόνωση υπερβαίνει την απαιτούμενη από τους κανονισμούς απόδοση, όλα τα υλικά είναι επιλεγμένα με κριτήριο την αντοχή σε βαριά χρήση και την ευκολία στη συντήρηση, ενώ στον όροφο είναι επιλεγμένα με επιπλέον κριτήριο τις ειδικές απαιτήσεις για νοσοκομειακή χρήση.
Ειδική βαρύτητα δόθηκε στη νοηματοδότηση του υπαίθριου χώρου, του κελύφους και του εσωτερικού χώρου με το επιθυμητό ψυχοκοινωνικό μήνυμα για προσωπικό και πελάτες. Το κτίσμα δεν είναι νοσοκομείο, οι πελάτες δεν είναι ασθενείς. Η προσέλευσή τους γίνεται με προσδοκία μελλοντικής χαράς ανάμεικτης με κάποιο άγχος για την επιτυχία της. Περιμένουν φιλικό κλίμα αλλά και ανώτατο επίπεδο επιστημοσύνης και τεχνολογίας. Το επιστημονικό και λοιπό προσωπικό οφείλει να μετέχει σ' αυτή την ατμόσφαιρά.
Όλα αυτά θέλησε να μορφοποιήσει και να μεταδώσει ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός.
Η γενική εικόνα του κτίσματος, ήδη από την είσοδο του οικοπέδου, δεν θυμίζει σε τίποτε νοσοκομειακή εγκατάσταση. Αν και αμφίσημο, πλησιάζει περισσότερο στην εικόνα ίσως ενός κτιρίου πολιτισμού. Από κοντά η αμφισημία επιτείνεται: Το ισόγειο εκπέμπει μια κάποια παιγνιώδη διάθεση ή και παιδικότητα, ο όροφος κάποια τεχνολογική σκληρότητα και επιστημοσύνη, το περιστύλιο, με τα δύο είδη υποστυλωμάτων φροντίζει για ενότητα κάτω από μια κάπως επίσημη στέγη. Όλα σε γλωσσάρι καταφανώς αποστασιοποιημένο από ευδιάκριτα στιλιστικά ρεύματα αλλά και καταφανώς προσανατολισμένο σε αυτά. Ο εισερχόμενος στο κτίσμα αντιμετωπίζει μάλλον ένα μικρό αιφνιδιασμό. Το ύφος της υποδοχής και του λοιπού ισογείου, πλην του εσωτερικού των εξεταστηρίων, κινείται μεταξύ πολυτελούς ιδιωτικού χώρου και δημόσιου αλλά οικείου χώρου. Οι πίνακες που κοσμούν τους τοίχους είναι κατά το πλείστον αναπαραγωγές μοντέρνας και σύγχρονης ζωγραφικής, αλλά συμπληρώνονται και με μεγεθυμένες ζωγραφιές νηπίων, που εύγλωττα αναφέρονται στις προηγούμενες ή σχολιάζουν με επικοινωνιακή αμεσότητα το τι γίνεται μέσα σ' αυτό το κτίριο. Η ατμόσφαιρα του ορόφου μεταβάλλεται σημαντικά, ακολουθώντας την ψυχολογία του επισκέπτη. Ο ανατολικός διάδρομος, ο προσιτός και στον επισκέπτη, διατηρεί στοιχεία "μη ιατρικότητας" με την συγκρατημένη του πολυχρωμία και διακόσμηση, ενώ ο δυτικός διάδρομος, μαζί με τους χώρους που τον περιβάλλουν είναι "ιατρικός", χωρίς να χάνει την προσηνή και χαρούμενή του διάθεση.