Μετατροπή παλαιού κινηματογράφου σε κατάστημα με έμφαση στα δομικά στοιχεία

Στην περιοχή του Ευόσμου Θεσσαλονίκης, το κτίριο ενός παλαιού κινηματογράφου μετατρέπεται σε κατάστημα ρούχων και υποδημάτων. Πρόκειται για ένα κτίριο του 1966, το οποίο αποτελείται από ισόγειο και εσωτερικό εξώστη, με συνολικό εμβαδό 925 m2.
Σκοπός του σχεδιασμού ήταν να αναδείξει τα υφιστάμενα στοιχεία του χώρου δίνοντας έμφαση στα δομικά μέλη του οργανισμού, τα οποία λόγω κατασκευής αναγνωριστήκαν ως ένα βασικό χαρακτηριστικό του κτιρίου. Το εμφανές σκυρόδεμα αυτών των στοιχείων με τη χαρακτηριστική τραχιά μορφή του, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις νέες, λείες κατασκευές λευκού χρώματος, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στο παλιό και στο νέο.
Το ισόγειο τμήμα του κτιρίου χωρίζεται σε δυο κλιμακωτά επίπεδα. Λόγω της λειτουργίας του χώρου ως κινηματογράφου, το δάπεδο ήταν αρχικά κεκλιμένο και ήταν αναγκαία η επιπεδοποίησή του, έτσι ώστε να μετατραπεί σε λειτουργικό, εμπορικό χώρο.
Το πρώτο επίπεδο του ισογείου φιλοξενεί την υποδοχή - ταμείο, καθώς και τις προβολές κάποιων ενδεικτικών προϊόντων, ενώ ο κύριος εκθεσιακός χώρος βρίσκεται στο αμέσως επόμενο, χαμηλότερο επίπεδο.
Χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου τμήματος του κτιρίου είναι η ανοιχτή κάτοψη χωρίς την παρουσία κάθετων δομικών στοιχείων στο κέντρο του χώρου, καθώς και το μεγάλο εσωτερικό ύψος. Στο δάπεδο η επιλογή του ψυχρού γκρι με πλακάκια μεγάλων διαστάσεων σε συνδυασμό με τις μεγάλες λευκές επιφάνειες και τα μαύρα στοιχεία, δημιουργούν έναν σχετικά ήρεμο καμβά χωρίς έντονα χρώματα, προβάλλοντας έτσι σε πρώτο φόντο τα πολύχρωμα εμπορεύματα του καταστήματος.
Στις δυο πλαϊνές πλευρές του χώρου, στη στάθμη του εσωτερικού εξώστη, μεταξύ της οροφής και του δαπέδου, τοποθετούνται δυο λευκοί όγκοι που κρύβουν στο εσωτερικό τους τον αποθηκευτικό χώρο του καταστήματος. Αυτοί οι λευκοί όγκοι αλλάζουν μορφή και δίνουν τη θέση τους σε μια σειρά από καμάρες οι οποίες καλύπτουν το άνω τμήμα των κάθετων δομικών στοιχείων, δημιουργώντας διαδοχικές εσοχές, που λειτουργούν ως χώροι προβολής των εμπορευμάτων.
Ο χώρος που περιβάλλεται από τις καμάρες και τις εσοχές απόκτα χαρακτηριστικά μιας πλατείας. Διάσπαρτες στο χώρο, τοποθετούνται μεταλλικές κατασκευές προβολής με διαφορετικά ύψη και διαστάσεις, καθώς και παγκάκια με φύτευση, δημιουργώντας την αίσθηση της "ανοιχτής" αγοράς.
Στη χρωματισμένη, λευκή οροφή διατηρούνται όλες οι ατέλειες και οι φθορές του αρχικού επιχρίσματος, αποκαλύπτοντας το πέρασμα του χρόνου. Η λευκή επιφάνεια διακόπτεται από τα δοκάρια του φέροντα οργανισμού, από τα οποία έχει αφαιρεθεί το επίχρισμα, αποκαλύπτοντας το κύριο δομικό υλικό τους. Κάθε δοκάρι από εμφανές σκυρόδεμα φωτίζεται με ένα λεπτό γραμμικό φωτιστικό στοιχείο, το οποίο τονίζει την υλική του υπόσταση.
Ο εσωτερικός εξώστης αναπτύσσεται και αυτός σε δυο επίπεδα, καθώς στην αρχική του μορφή φιλοξενούσε το κεκλιμένο θεωρείο και την αίθουσα, που ήταν τοποθετημένες οι μηχανές προβολής του κινηματογράφου. Τα δυο επίπεδα διατρέχει ένα διάδρομος, ο οποίος συνδέει τα δυο κλιμακοστάσια.
Μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου επιπέδου και κατά μήκος του διαδρόμου, τοποθετείται ξύλινη κατασκευή λευκού χρώματος, η οποία αποτελείται από τομές τοποθετημένες διαδοχικά η μια μετά την άλλη με κενό ανάμεσα τους δημιουργώντας ένα "ημιδιαπερατό" χώρισμα, επιτρέποντας μόνο την οπτική σύνδεση μεταξύ των δυο χώρων. Η κατασκευή "αναπτύσσεται" κατακόρυφα προς τα επάνω, από το δάπεδο προς την οροφή, έπειτα καμπυλώνει και καταλήγει οριζόντια, καλύπτοντας τμήμα της οροφής. Τα κατακόρυφα τμήματα της κατασκευής διακόπτονται προσωρινά σε κάποιο σημείο τους και συνεχίζουν μόνο στην οροφή, δημιουργώντας έτσι μια δίοδο προς τον εκθεσιακό χώρο.
Οι υπόλοιπες κατασκευές προβολής είναι λιτές, μεταλλικές, μαύρου χρώματος και είναι κρεμασμένες από την οροφή, δίνοντας την αίσθηση ότι τα εμπορεύματα αιωρούνται.
Εξωτερικά, η κύρια όψη του κτιρίου είναι λιτή και κυριαρχεί το λευκό χρώμα των κάθετων επιφανειών και του στεγάστρου. Η όψη πλαισιώνεται αριστερά και δεξιά από δυο διαφανείς κατασκευές των κλιμακοστάσιων με μεταλλικό μαύρο σκελετό.
Η μορφή των δυο κλιμακοστασίων με την καμπύλη οροφή μεταφέρεται ως αρνητικό αποτύπωμα στην νέα όψη, δημιουργώντας μια σειρά από εσοχές μεγάλου ύψους, που καταλήγουν σε διαδοχικές καμάρες.
Η σχεδιαστική προσέγγιση με βάση την ανανεωμένη χρήση του κτιρίου ως κατάστημα, σκοπό είχε την αναβίωση της οντότητας του, αναδεικνύοντας το ως ένα νέο σημείο της πόλης, συνδέοντας παράλληλα το παρελθόν με το παρόν.