Ανακαίνιση γυναικολογικού ιατρείου σε κτίριο του 1970

Στεγασμένο σε κτίριο του 1970, σχεδιασμένο με μοντέρνες επιρροές από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Μπίρη, ένα παλαιό ιατρείο στην πλατεία Μαβίλης μετατρέπεται σε σύγχρονο γυναικολογικό ιατρείο.
Βασική πρόθεση της σχεδιαστικής και αισθητικής προσέγγισης ήταν να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα αρχιτεκτονικά στοιχεία και υλικά της προυπάρχουσας δομής, τα οποία σε συνδυασμό με τις νέες κατασκευές θα μπορούσαν να καλύψουν τις απαιτήσεις ενός σύγχρονου ιατρείου. Στο πλαίσιο αυτό, η αναδιαμόρφωση του χώρου πραγματοποιήθηκε με σημειακές παρεμβάσεις και σεβασμό στα αυθεντικά χαρακτηριστικά του. Διατηρήθηκαν και αποκαταστάθηκαν όλα τα ξύλινα δάπεδα και οι πόρτες, ενώ οι ξύλινες κατασκευές μεταποιήθηκαν και άλλαξαν χαρακτήρα μέσω της επανάχρησης των υλικών τους.
Επιθυμία του γιατρού ήταν να δημιουργηθεί ένα «οικείο» περιβάλλον και μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα για το χρήστη. Για το σκοπό αυτό ο σχεδιασμός αντλεί έμπνευση από τα στοιχεία της φύσης. Κυριαρχούν φυσικά και διαχρονικά υλικά όπως το ξύλο, ενώ γήινες υφές, χρώματα και υφάσματα σε μπλε και πράσινες αποχρώσεις προσδίδουν μια χρωματική αντίθεση και μια θεατρική διάσταση στο χώρο. Στις σχεδιαστικές γραμμές και στην επιλογή των επίπλων επιλέγονται κοίλες γεωμετρίες, πραγματοποιώντας μια αναφορά στις καμπύλες του ανθρώπινου σώματος.
Σε επίπεδο κάτοψης, διατηρούνται τα χωρικά όρια του υφιστάμενου χώρου και ενσωματώνονται οι απαραίτητες τροποποιήσεις για την επίτευξη της μέγιστης λειτουργικότητάς του.
Η υποδοχή στο ιατρείο σηματοδοτείται με την κατασκευή επίπλου σε κομβικό σημείο, επενδεδυμένο με κεραμικό πλακίδιο σε υφή πέτρας. Στο δάπεδο, η παλαιά μοκέτα που κάλυπτε το κατεστραμμένο μάρμαρο αντικαθίσταται με βινυλικό δάπεδο σε γήινους τόνους, που ανταποκρίνεται στις υγειονομικές απαιτήσεις του χώρου. Η αιχμηρή γεωμετρία που δημιουργείται, εισάγει τον επισκέπτη στο χώρο αναμονής, ο οποίος, φωτεινός και ευρύχωρος, σκοπό έχει να τον κάνει να αισθανθεί ότι βρίσκεται στον προσωπικό του χώρο. Το παιχνίδι του κρυφού φωτισμού που κυριαρχεί εδώ, δίνει βάθος και αξιοποιεί την εσοχή της κάτοψης, πλαισιώνοντας ατμοσφαιρικά τον πίνακα του αγαπημένου φίλου και ζωγράφου του γιατρού.
Με δίφυλλη ξύλινη πόρτα η οποία δατηρήθηκε και σε συνέχεια με το χώρο αναμονής, βρίσκεται ο χώρος του γραφείου. Η φωτεινή οροφή φωτίζει αρμονικά το χώρο και τις ξύλινες επιφάνειες και συνομιλώντας με την λευκή επιφάνεια του γραφείου εστιάζει το ενδιαφέρον στο σημείο συζήτησης του γιατρού με τον επισκέπτη. Σε απόσταση από τους υπόλοιπους χώρους του ιατρείου βρίσκεται το εξεταστήριο. Σκοπός του σχεδιασμού ήταν να δημιουργηθεί ένα ήρεμο και γαλήνιο περιβάλλον. Κεντρικό στοιχείο αποτελεί η κουρτίνα σε ανάρτηση που προσδίδει ιδιωτικότητα και άνεση στις λειτουγικές απαιτήσεις του δωματίου, ενώ παράλληλα δίνει κίνηση στο χώρο εμπλουτίζοντας την συνολική εμπειρία του χρήστη.