"Say Hotel" ανακατασκευή ξενοδοχειακής μονάδας του '50

Στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στο αρχοντικό Κεφαλάρι, το "SAY Hotel" ανοίγει τις πόρτες του και δίνει νέα πνοή στην ευρύτερη περιοχή της Κηφισιάς.
Το 2019, μετά το "The Y Hotel", η οικογένεια Υφαντή ξεκινάει το νέο της ξενοδοχειακό εγχείρημα, την ανακατασκευή του παλαιού ξενοδοχείου "Κωστής". Η έντονη γεωμετρική του όψη έρχεται σε αρμονική αντίθεση με το "ποιητικό" εσωτερικό του, το οποίο έχει δημιουργηθεί με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία, χρώματα και υφή υλικών, προβάλλοντας την πολύπλευρη "προσωπικότητα" του ξενοδοχείου.
Η πρόκληση στον επανασχεδιασμό του υπάρχοντος κτιρίου ξεκίνησε με την ανάγκη για ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, με παράλληλη αφαίρεση πολλών δομικών στοιχείων, όπως και της πρόσοψης στο σύνολό της. Η αφαίρεση των δομικών στοιχείων επέτρεψε ελευθερία στο σχεδιασμό, με στόχο να δημιουργηθούν λειτουργικές κατόψεις, κατάλληλες για τις προσδοκίες των ιδιοκτητών. Ο προσανατολισμός, το μέγεθος του κτιρίου και οι κατακόρυφες λευκές περσίδες της πρόσοψης, έρχονται σε αντίθεση με τους σκούρους, συμμετρικά επαναλαμβανόμενους εξώστες και δημιουργούν μια κατακόρυφη γεωμετρία, που ανυψώνει οπτικά τον όγκο του κτιρίου. Το ισόγειο αποτελεί μια ανεξάρτητη ζώνη για χρήστες εντός και εκτός ξενοδοχείου, με πολλούς χώρους αναψυχής και εστίασης, ενώ παράλληλα με το ρεύμα του δρόμου, ένας πρόβολος προστατεύει αλλά και σηματοδοτεί την είσοδο.
Κατά την είσοδό στο χώρο υποδοχής, ο επισκέπτης βιώνει μια αντίστροφη αίσθηση σε σύγκριση με τον εξωτερικό. Ένας επιμελημένος συνδυασμός χρωμάτων, στοιχείων, σχημάτων, ακόμη και αυθεντικών έργων τέχνης, μαζί με έπιπλα από διαφορετικές εποχές και πολιτισμούς μεταφέρουν στον επισκέπτη την εκλεκτικιστική "προσωπικότητα" αυτού του κτιρίου. Με πληθώρα υφασμάτων, υφών αλλά και την επικράτηση του βελούδου, που αποδίδει μια αίσθηση νοσταλγίας, το λόμπι "συναντά" μια τολμηρή παλέτα χρωμάτων πλημμυρισμένη με έντονο φυσικό φως που διεισδύει στην περίμετρο του ισογείου. Ένας ευρύς, κεντρικός πυρήνας στο ισόγειο, ντυμένος με ξύλο καρυδιάς και απαλά καμπύλα τελειώματα, λειτουργεί ως κύριος άξονας προσανατολισμού, κατευθύνοντας τους επισκέπτες στους διαφορετικούς χώρους.
Ο εσωτερικός σχεδιασμός εστιάζει την προσοχή του στις "παράλληλες" δραστηριότητες του ξενοδοχείου. Όλοι οι χώροι του ισογείου φιλοξενούν διαφορετικές χρήσεις και προσφέρουν διαφορετικές εικόνες. Το νέο εστιατόριο "Nobilis" με το πρόσφατα σχεδιασμένο μενού, επιμελημένο από βραβευμένους σεφ, ένα ημιυπαίθριο παριζιάνικο μπιστρό, καθώς και μια ειδική βιβλιοθήκη, που φιλοξενεί μερικές από τις σημαντικότερες εκδόσεις τέχνης είναι μερικοί από τους χώρους που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικές συναντήσεις ή χαλάρωση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στόχος για την ατμόσφαιρα του κάθε χώρου είναι η δημιουργία αναμνήσεων και μοναδικών εμπειριών για τον επισκέπτη.
Καθώς απομακρύνεται κάποιος από τους κοινόχρηστους χώρους, μια σπειροειδής σκάλα της δεκαετίας του '50 τον παρακινεί να ανακαλύψει τα 28 μοναδικά δωμάτια και τις σουίτες των ορόφων. Ανεβαίνοντας τη σκάλα, ένα κατακόρυφο γυάλινο παράθυρο, που τρέχει κατά ύψος της πίσω όψης, προσφέρει μοναδική θέα προς το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, τα φθινοπωρινά πλατανόφυλλα, αλλά και τον κήπο του ιδρύματος Λάτση, που φαίνεται σαν να βγήκε από νουβέλα της Jane Austen. Με τη γραφική θέα να αποτελεί πηγή έμπνευσης, δημιουργήθηκε έντονα το συναίσθημα της ανάγκης για σύνδεση του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο, ένα μοτίβο που εμφανίζεται έντονα σε όλους τους χώρους του κτιρίου. Παράλληλα, οι κατάλληλα φωτισμένοι διάδρομοι των ορόφων, αφήνουν μια αίσθηση μυστηρίου, οδηγώντας στα δωμάτια, τα οποία χωρίζονται σε 5 διαφορετικές τυπολογίες, βασισμένες σε ένα μείγμα 5 παλετών από διαφορετικά υλικά, χρώματα και ειδικά κατασκευασμένα στοιχεία. Από το κεφαλάρι του κρεβατιού μέχρι την ανοιχτή ντουλάπα και τις ανέσεις του μπάνιου, όλα τα δωμάτια διαθέτουν ειδικά κατασκευασμένα έπιπλα από ξύλο, δεμένα με μεταλλικές ενώσεις ορείχαλκου. Η μοναδική προσέγγιση στους χώρους και στις υφές δημιουργεί διαφορετικές ταυτότητες στα δωμάτια, ενώ ακόμη και τα μπάνια έχουν ειδικά επιλεγμένα υλικά. Ένα συνδετικό στοιχείο ενώνει το εσωτερικό και το εξωτερικό με τον πιο ποιητικό τρόπο. Τα "Juliet balconies" οδηγούν τον επισκέπτη σε μία ρομαντική θέα στο καταπράσινο περιβάλλον και καλωσορίσουν το φως του ηλίου, δημιουργώντας ένα παιχνίδι ανάμεσα στο φως και στη σκιά.
Στο αποκορύφωμα των εντυπώσεων, το κτίριο αποκαλύπτει έναν ακόμη "κρυμμένο θησαυρό" στον επισκέπτη, ένα wine & cocktail bar rooftop με θέα 360 μοιρών, που γίνεται προορισμός για τους φιλοξενούμενους αλλά και για τους εξωτερικούς επισκέπτες. Το ύψος της ταράτσας καθηλώνει, δίνοντας την αίσθηση πως ο επισκέπτης βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφές των δέντρων. Αυτός ο ευέλικτος χώρος λειτουργεί όλο το χρόνο, καθώς μπορεί να μετατραπεί από κλειστός σε υπαίθριο, ανάλογα με την εποχή. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ένα εντελώς διαφανές περίβλημα επιτρέπει τη χρήση του, χωρίς να εμποδίζεται η θέα.
Πρωταρχικός στόχος της συνολικής επέμβασης ήταν η δημιουργία αναμνήσεων και διαφορετικών εμπειριών, καλώντας τον επισκέπτη να εμπνευστεί από την εκλεκτικιστική αισθητική του, να αφεθεί στις ανέσεις του και να απολαύσει μία ξεχωριστή διαμονή στο μέγιστο.