"Miner road", μια κατοικία μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας

Οι ιδιοκτήτες είναι ένα ζευγάρι περιβαλλοντολόγων, που, μαζί με τους δύο γιους τους, μετακόμισαν στην Orinda, μια περιοχή με θερμό κλίμα στην Καλιφόρνια. Η δέσμευσή τους για βιωσιμότητα, καθώς και η απαίτηση τους για μηδενική ενεργειακή κατανάλωση ετησίως, καθόρισε όλη τη διαδικασία σχεδιασμού. Το έργο -μια κατοικία τριών υπνοδωματίων- ξεκίνησε ως ανακαίνιση ενός ράντσου του 1954 στους πρόποδες ενός λόφου, δίπλα σε ένα εποχιακό ρυάκι. Αφού διαπιστώθηκε ότι η υπάρχουσα κατασκευή και το έδαφος του οικοπέδου ήταν ακατάλληλα, ο σχεδιασμός στράφηκε στην επαναχρησιμοποίηση του υπάρχοντος αποτυπώματος του κτίσματος, κάτω από τη σκιά μιας βελανιδιάς, που είχε μεγαλώσει κοντά στην αρχική κατοικία. Το μόνο τμήμα του αρχικού σπιτιού που διατηρήθηκε ήταν το τζάκι, το οποίο περιβλήθηκε με σκυρόδεμα και χρησιμοποιήθηκε ως δομική στήριξη. Αυτό κατέστησε περιττή την επιπρόσθετη διαμόρφωση εδάφους σε νέο σημείο του οικοπέδου και επέτρεψε στη νέα κατασκευή να διατηρήσει την ίδια στενή σχέση με την παλιά βελανιδιά.
Σχέση αρμονίας εσωτερικού και περιβάλλοντος
Η πρόσβαση στην κατοικία, πραγματοποιείται από τη βόρεια πλευρά, όπου ένας διάδρομος στεγασμένος με μια χαλύβδινη πλάκα οδηγεί στην κεντρική είσοδο. Στο εσωτερικό, συναντά κανείς έναν χώρο γεμάτο φως, ύψους 6 μέτρων. Εκεί, μεγάλα υαλοστάσια από το δάπεδο μέχρι την οροφή, με υαλοπίνακες υψηλής απόδοσης, συνδέουν τον εσωτερικό με τον εξωτερικό χώρο. Ένας αναδιπλούμενος γυάλινος τοίχος, πλάτους 3,6 m, οδηγεί σ’ ένα αίθριο και σ’ έναν παρακείμενο κήπο. Η οικογένεια επιθυμούσε μια ανοιχτή διάταξη κάτοψης, που να συνδέεται απευθείας με το τοπίο. Η επιφάνεια του ημιώροφου πάνω από την κουζίνα διαμορφώθηκε σε έναν μεγάλου ύψους οικογενειακό χώρο, στον οποίο τοποθετήθηκαν το κυρίως υπνοδωμάτιο και το γραφείο. Ένα προφυλαγμένο "κατάστρωμα περιπάτου" στο ανώτερο επίπεδο έχει ένα στέγαστρο προστασίας από τον απογευματινό καλοκαιρινό ήλιο. Στον κάτω όροφο, τα υπόλοιπα υπνοδωμάτια αναπτύσσονται κατά μήκος ενός διαδρόμου, παράλληλα σε μια υπαίθρια τραπεζαρία, που βρίσκεται μεταξύ της κουζίνας και του καθιστικού.
Μια κατοικία με ελάχιστο κόστος συντήρησης
Τα υλικά και οι μέθοδοι κατασκευής επιλέχθηκαν με κριτήριο την ισορροπία μεταξύ του αρχικού κατασκευαστικού κόστους και του κόστους συντήρησης σε βάθος χρόνου. Η προστατευτική επένδυση από χάλυβα Corten στην εξωτερική επιφάνεια και το ξύλο στο εσωτερικό επιλέχθηκαν με βασικό κριτήριο το μηδενικό τους ετήσιο κόστος συντήρησης. Τα θεμέλια έγιναν με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα και ο ξυλότυπος  τους επαναχρησιμοποιήθηκε στον φέροντα οργανισμό του κτιρίου.
Οι επιλογή των υλικών αυτών μείωσαν τις πολύπλοκες λεπτομέρειες και το κόστος εργασίας, επιτρέποντας την ανακατανομή μεγαλύτερου μέρους του προϋπολογισμού σε αναβαθμισμένα μηχανολογικά συστήματα, καλύτερη θερμομόνωση και υαλοπίνακες υψηλής απόδοσης. Η ίδια αντιμετώπιση στις εσωτερικές επενδύσεις παρήγαγε οροφές με ηχομόνωση και τοίχους από ημικατεργασμένο ξύλο βελανιδιάς. Η μυρωδιά της βελανιδιάς και η αίσθηση που αφήνει ως υλικό δαπέδου κατά το βάδισμα, δημιουργούν μια πολυαισθητηριακή σύνδεση με το άμεσο εξωτερικό τοπίο. Η μικρή ποικιλία υλικών, τα οποία είναι φυσικά και φιλικά στους χρήστες, δημιουργεί ένα χαλαρό και ήσυχο δομημένο περιβάλλον, που επιτρέπει στις αισθήσεις να εστιάσουν στο φυσικό περιβάλλον. Είναι εμφανής μια απτή σύνδεση με τους ρυθμούς του πλανήτη μας στη ζωή της οικογένειας.
Η προστατευτική επιφάνεια από χάλυβα Corten δημιουργεί ένα φλοιό που δεν απαιτεί συντήρηση και επιπλέον καθιστά το κτίριο ανθεκτικό στη φωτιά, μια σημαντική πτυχή καθώς η ξηρασία και η κλιματική αλλαγή έχουν συμβάλλει στην αυξανόμενη συχνότητα των πυρκαγιών.
Τα υψηλά επίπεδα μόνωσης και οι υψηλής απόδοσης υαλοπίνακες μειώνουν τα φορτία θέρμανσης και ψύξης. Ένα σύστημα φωτοβολταϊκών πετασμάτων 8,1 kW παρέχει ενέργεια για επιτόπου κατανάλωση. Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του παρήγαγε περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από αυτήν που καταναλώθηκε από την κατοικία. Το νερό της βροχής συλλέγεται μέσω ενός καταρράκτη από την οροφή στο τέλος του διαδρόμου. Θαμμένες δεξαμενές αποθηκεύουν νερό για χρήση σε τουαλέτες και πλυντήρια. Τα λύματα συλλέγονται χωριστά και αφού γίνει επεξεργασία τους επαναχρησιμοποιούνται για άρδευση. Οι ηλεκτρονικοί κινητήρες και οι αντλίες θερμότητας μεταβλητής ταχύτητας χρησιμοποιούνται για τον περαιτέρω περιορισμό της χρήσης ενέργειας και τον έλεγχο της θέρμανσης και της ψύξης. Ένας εναλλάκτης θερμότητας ολικής ανάκτησης φορτίου (ERV) χρησιμοποιείται για την παροχή φρέσκου αέρα.