Αναδιαμόρφωση κατοικίας στον οικισμό Πλάκα Ελούντας

Η μελέτη αφορά στον ανασχεδιασμό υφιστάμενου κτίσματος και στη μετατροπή του σε κατοικία, που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις, με σκοπό την τουριστική της εκμετάλλευση. Κύρια στοιχεία της τοποθεσίας είναι αφενός η νήσος Σπιναλόγκα, ανατολικά της κατοικίας, και αφετέρου οι απότομοι, κατακόρυφοι βράχοι βόρεια αυτής, οι οποίοι και οριοθετούν την ευρύτερη περιοχή.
Η κατοικία αποτελείται από ισόγειο χώρο, που περιλαμβάνει τους χώρους διημέρευσης (καθιστικό, τραπεζαρία, κουζίνα) και μία υδάτινη δεξαμενή σε αίθριο χώρο, καθώς και από όροφο, στον οποίο φιλοξενούνται δύο υπνοδωμάτια με τα λουτρά τους. Μεταλλική κατασκευή περιλαμβάνει το WC και το κλιμακοστάσιο, μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η κατακόρυφη κίνηση.
Λόγω του περιορισμένου εμβαδού, βασικό στόχο κατά το σχεδιασμό αποτέλεσε η κατάρριψη των ορίων μεταξύ του καθιστικού και του αίθριου χώρου της πισίνας. Αυτό επιδιώκεται με τη μεταφορά του ορίου από τον υφιστάμενο φέροντα οργανισμό προς το εσωτερικό της κατοικίας, την κατάρριψη της παραλληλίας, καθώς και τη χρήση ενιαίου υλικού δαπέδου σε εσωτερικό και εξωτερικό χώρο.
Κατά την επέμβαση αφαιρέθηκαν όλες οι υφιστάμενες εσωτερικές και εξωτερικές τοιχοποιίες, καθώς και το ξύλινης κατασκευής τμήμα του δαπέδου στον όροφο, το οποίο αντικαταστάθηκε πλήρως από δάπεδο μεταλλικής κατασκευής. Από το προϋπάρχον κτίσμα διατηρήθηκε αποκλειστικά ο φέρων οργανισμός από οπλισμένο σκυρόδεμα, ο οποίος ενισχύθηκε στατικά. Κατόπιν, κατασκευάστηκαν οι ανασχεδιασμένες δύο όψεις της κατοικίας από διπλή οπτοπλινθοδομή με εσωτερική θερμομόνωση, ενώ η ανατολική όψη προς το δρόμο καλύφθηκε εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά με πέτρα της περιοχής. Πέτρα χρησιμοποιήθηκε επίσης στον αίθριο χώρο του ισογείου και στην υδάτινη δεξαμενή. Στο ισόγειο, εσωτερικά, δημιουργήθηκε μία μεταλλική κατασκευή, που διαμορφώνει το κλιμακοστάσιο και το κοινόχρηστο WC, ενώ παράλληλα διαχωρίζει οπτικά το χώρο της κουζίνας από την τραπεζαρία. Το WC είναι υπερυψωμένο κατά ένα περίπου μέτρο από το επίπεδο του ισογείου, δημιουργώντας εκμεταλλεύσιμο αποθηκευτικό χώρο στην κουζίνα. Στον όροφο τα εσωτερικά χωρίσματα κατασκευάστηκαν από γυψοσανίδα, κάθε δωμάτιο έχει το δικό του ξεχωριστό λουτρό και WC, ενώ διαμορφώθηκε το δώμα του όγκου που περιλαμβάνει την κουζίνα, ως κοινός υπαίθριος χώρος στον όροφο.
Υλικό που χρησιμοποιήθηκε ιδιαιτέρως στο εσωτερικό της κατοικίας είναι το μάρμαρο, σε δύο χρωματισμούς, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στο δάπεδο του ισογείου, καθώς και στους όγκους που διαμορφώνουν τους πρώτους αναβαθμούς του κλιμακοστασίου. Επιπλέον, ξύλινο δάπεδο χρησιμοποιήθηκε στο σαλόνι, στον αίθριο χώρο της υδάτινης δεξαμενής ως συνέχειά του, καθώς και στα υπνοδωμάτια στον όροφο.
Η τοπική πέτρα, ως φυσικό υλικό, κυριαρχεί στη σύνθεση της όψης, με θέα τη νήσο Σπιναλόγκα. Τα μεγάλα, κατακόρυφα ανοίγματα έρχονται σε αντιπαράθεση με τα ανοίγματα μικρότερης κλίμακας, μεταφράζοντας στοιχεία της ιστορίας της περιοχής και μεταφέροντάς τα στο σήμερα.