Αποκατάσταση διατηρητέου νεοκλασικού σε κτίριο γραφείων

Το κτίριο κτίστηκε στα πρότυπα του αστικού μεγάρου, στην αμέσως ευρύτερη περιοχή των Ανακτόρων και του Βασιλικού Κήπου και σε άμεση γειτνίαση με τη Ρώσικη Εκκλησία.
Η είσοδος του μεγάρου γινόταν κατά τα πρότυπα της εποχής, μέσω κήπου από την οδό Σουρή.
Οι όψεις επί των οδών Φιλελλήνων και Σουρή αποτελούν σπάνιο δείγμα του πρώϊμου νεοκλασικισμού στην Ελλάδα υπακούοντας στην αξονική συμμετρία των κατόψεων και στην τριμερή καθ’ύψος διάταξη βάση-κορμός-στέψη. Το κεντρικό κλίτος στην όψη επί της οδού Φιλελλήνων προβάλλει σε σχέση με τα πλαϊνά τμήματα που το πλαισιώνουν ως πτέρυγες,

Η σημερινή μορφή του κτιρίου είναι αποτέλεσμα επεμβάσεων που προέρχονται κατά κύριο λόγο από τη λειτουργική σύνδεση του με προσθήκη κατ’επέκταση τριώροφου κτίσματος που ανεγέρθηκε στον κήπο του, τη λειτουργική ανεξαρτητοποίηση των ορόφων καθώς και την αξιοποίηση του ισογείου ως κατάστημα με μετατροπή των παραθύρων επί της οδού Φιλελλήνων σε πόρτες.

Αποκατάσταση και μετατροπή σε κτίριο Γραφείων & Καταστημάτων

Η μελέτη αποκατάστασης είχε ως στόχους: αφ’ενός τη διατήρηση του κελύφους στην μορφή με την οποία παραδόθηκε στις μέρες μας, με καταγεγραμμένες τις διάφορες ιστορικές φάσεις του κτιρίου (προσθήκη, ανοιγμάτα κλπ.), και αφετέρου την επαναλειτουργία του κτιρίου με τις προδιαγραφές λειτουργίας (ευελιξία, επικοινωνία, εξοπλισμός) που απαιτούν οι σύγχρονοι γραφειακοί χώροι.

Διατηρήθηκαν τα δύο διακριτά κτίρια μόνο ως προς το κέλυφος, και κατασκευάστηκε εσωτερικά του πέτρινου κελύφους, νέος ανεξάρτητος φέροντας σκελετός από οπλισμένο σκυρόδεμα ο οποίος εξασφάλισε  ελεύθερες από δομικά στοιχεία κατόψεις και την απαιτούμενη ευελιξία ως προς τις νέες διατάξεις.
Κατασκευάστηκε νέο κεντρικό κλιμακοστάσιο από εμφανές σκυρόδεμα στο οποίο χωροθετήθηκαν οι κατακόρυφες κινήσεις καθώς και η οριζόντια σύνδεση των δύο κτιρίων.
Η τριμερής νεοκλασική διάταξη των ορόφων και η εν γένει η διαμερισματοποίηση του αρχικού κτιρίου υποδηλώθηκε: στο δάπεδο με αλλαγή υλικού στο οποίο ενσωματώθηκαν ενδοδαπέδια κανάλια για ισχυρά και ασθενή ρεύματα, με ελαφρά πετάσματα και στοιχεία αρχειοθέτησης, και στην οροφή με αλλαγή επιπέδου όπου ενσωματώθηκαν κανάλια κλιματισμού, περσίδες, φωτισμός κλπ.
Στις αίθουσες αποκαταστάθηκε ο νεώτερος γύψινος διάκοσμος (ο αρχικός ήταν ζωγραφιστός) στον οποίο ενσωματώθηκαν φωτιστικά στοιχεία.

Η συνοχή του υπάρχοντος πέτρινου κελύφους του κτιρίου αποκαταστάθηκε με τσιμεντενέσεις και μανδύα από εκτοξευόμενο σκυρόδεμα στην εσωτερική πλευρά του κτιρίου έτσι ώστε να μην αλλοιωθεί ο αρχιτεκτονικός διάκοσμος των όψεων.
Στις όψεις ο διάκοσμος αποκαταστάθηκε με την παραδοσιακή τεχνική των «τραβηχτών».
Η χρωματική αποκατάσταση επιλέχτηκε να είναι επίσης αυτή της τελευταίας φάσης του κτιρίου με ανοιχτή σέπια στο κύριο κτίριο και ώχρα στην προσθήκη και τεχνικά ακολούθησε την παραδοσιακή τεχνική του χρωματισμού μέσα στο κονιάμα του επιχρίσματος.
Οι σύγχρονες επεμβάσεις (κέλυφος κλιμακοστασίου) διαφοροποιήθηκαν  στις όψεις, με σύγχρονα υλικά και τεχνικές (εμφανές σκυρόδεμα), και χρησιμοποιήθηκε διαφορετικό χρώμα (χονδροκόκκινο) στο  σημείο σύνδεσης των δύο κτιρίων.