Ανακαίνιση διαμερίσματος στην Αθήνα

Το διαμέρισμα βρίσκεται στον 6ο όροφο πολυκατοικίας του 1950, σε κεντρικό σημείο του Κολωνακίου. Η κάτοψη είναι σχεδόν τριγωνική, με βεράντες κατά μήκος των δύο πλευρών, καλύπτοντας ευρύ φάσμα προσανατολισμού: ανατολικό, νότιο και δυτικό. Το διαμέρισμα ανακαινίστηκε ριζικά για να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός ζευγαριού με παιδιά.
Οι διαχωριστικοί τοίχοι γκρεμίστηκαν σχεδόν στο σύνολό τους και δημιουργήθηκαν –όσο επέτρεπε  η δομή του υπάρχοντος κελύφους– χώροι ενιαίοι, σύγχρονοι και πιο λειτουργικοί, ρυθμισμένοι όμως με τον κάνναβο που υποδείκνυε η δομή του κτιρίου. Δύο σκούροι στενόμακροι τοίχοι, παράλληλοι με τις πλευρές των όψεων, αποτελούν την κύρια δομή της νέας κάτοψης, διαχωρίζουν τους ιδιωτικούς από τους πιο κοινόχρηστους χώρους του διαμερίσματος και καθορίζουν την επικοινωνία των χώρων.
Τα βασικά ανοίγματα των όψεων προσαρμόστηκαν στη νέα κάτοψη και προστέθηκαν κάποια κατακόρυφα και οριζόντια σταθερά υαλοστάσια, κατευθύνοντας τη θέα προς ενδιαφέροντα σημεία της Αθήνας. Οι εξωτερικές όψεις έγιναν από τριφτή τσιμεντοκονία  με μικρό κόκκο "αδρανών", ώστε να συσχετίζονται με  το παλιό "artificiel" τελείωμα των υπολοίπων ορόφων.
Εσωτερικά οι περιμετρικοί τοίχοι σχεδιάστηκαν ελαφρά κεκλιμένοι, εντάσσοντας κάποια δοκάρια και δημιουργώντας τελικά μία λευκή πτυχωτή επιφάνεια. Οι κύριοι εσωτερικοί τοίχοι κατασκευάστηκαν από γκρι σκούρο MDF, χρωματισμένο στη μάζα του. Οι κατασκευές αυτές σχεδιάστηκαν με μεγάλη εργονομία, περιέχουν αποθηκευτικούς χώρους, εντάσσουν μεγάλο μέρος του κλιματισμού καθώς και μέρος του εξοπλισμού της κουζίνας. Τα υαλοπετάσματα του στοιχείου αυτού μεταφέρουν το φυσικό φωτισμό στα ενδότερα του διαμερίσματος.
Οι λωρίδες του ξύλινου δαπέδου ακολουθούν την παραλληλία των δύο όψεων και συναντούνται στη διχοτόμο της τριγωνικής κατόψης του καθιστικού. Στα μπάνια κυριαρχεί το μαύρο γυαλί σε διάφορες παραλλαγές: διάφανο, φθοριωμένο ή αδιαφανές με κεραμική βαφή στην πίσω του όψη, ως επένδυση τοίχου.