Το Κ.Α.Π.Ε., υιοθετώντας αρχές εξοικονόμησης ενέργειας, προέβη στην ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου διοίκησής του. Σ' αυτό το άρθρο παρουσιάζονται η μελέτη που προηγήθηκε σχετικά με τις δυνατότητες παρέμβασης και τα εκτιμώμενα αποτελέσματα, καθώς και αναλυτικά οι εργασίες αναβάθμισης.

Oι επίτοιχοι λέβητες με κλειστό θάλαμο καύσης απαιτούν μικρό εμβαδό εγκατάστασης και μπορούν να εγκατασταθούν σε λουτρά, κουζίνες, υπόγεια, μπαλκόνια. Όλες οι συσκευές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συστήματα 90/70°C ή για συστήματα χαμηλών θερμοκρασιών. Mπορούν να ρυθμίζονται με θερμοστάτη χώρου ή εξωτερικό θερμοστάτη. Έχουν τη δυνατότητα συνεχούς ρύθμισης της θερμοκρασίας του νερού θέρμανσης. Oι θερμαντήρες συνδυασμένης λειτουργίας, οι οποίοι λειτουργούν και ως ταχυθερμοσίφωνες, έχουν επιπλέον έναν εναλλάκτη για την προετοιμασία θερμού νερού χρήσης. H λειτουργία για παρασκευή θερμού νερού έχει συνήθως προτεραιότητα έναντι της θέρμανσης. Έτσι, όταν ζητηθεί θερμό νερό χρήσης, η θέρμανση διακόπτεται κατά το χρόνο κατανάλωσης. Σε νεότερες συσκευές μπορούμε να έχουμε συγχρόνως θερμό νερό και θέρμανση. Oρισμένοι επίτοιχοι λέβητες έχουν τη δυνατότητα συμπύκνωσης των υδρατμών.
Συνήθως είναι συσκευές με καυστήρα προανάμειξης. Περιλαμβάνουν επιφάνεια συναγωγής και επιφάνεια συμπύκνωσης, συλλέκτη συμπυκνωμάτων και σιφόνι για την αποχέτευση των συμπυκνωμάτων.

Εφαρμόζονται σε επιφάνειες στίβου και σε γήπεδα, στα οποία παίζονται παιχνίδια με μπάλα.
Η υποδομή τους αποτελείται από:
− στρώση θεμελίωσης τουλάχιστον 15 cm, από φυσικά ή θραυστά σκύρα,
− στρώση αγκύρωσης από μείγμα ασφαλτικών υλικών και σκύρων διαμέτρου 2 - 4 mm,
− στρώση υποστήριξης της επίστρωσης από δύο διαδοχικές στρώσεις ασφαλτοδέματος με φυσική ή θραυστή άμμο, πάχους 35 cm η κάτω στρώση και 25 cm η άνω στρώση.
Πρέπει να γίνει συμπύκνωση, να διαμορφωθούν οι απαραίτητες κλίσεις και να ωριμάσει για μια εβδομάδα πριν από την τελική επίστρωση, η οποία μπορεί να είναι χυτή ή ψεκαστή και αποτελείται από μείγμα συνθετικών αδρανών από EPDM ή καουτσούκ με συνδετικό υλικό ρητίνες πολυουρεθάνης.
Αυτά τα δάπεδα μπορεί να είναι είτε διαπερατά είτε αδιαπέρατα από το νερό. Όταν είναι διαπερατά, οι στρώσεις υποδομής κατασκευάζονται με τρόπο που να εξασφαλίζουν την αποστράγγισή του, συνήθως με προκατασκευασμένα αποστραγγιστικά κανάλια με ενσωματωμένη κλίση απορροής περιμετρικά του αθλητικού χώρου.
Αυτή η κατασκευή είναι ιδιαίτερα σημαντική, όταν τα συνθετικά δάπεδα είναι αδιαπέραστα από το νερό. Στην υποδομή του δαπέδου διαμορφώνονται οι κατάλληλες κλίσεις που θα πρέπει να είναι μικρότερες από 0,1% (η διαμήκης) και από 1,0% η εγκάρσια. Ειδικές κλίσεις μπορεί να διαμορφωθούν για τις ανάγκες συγκεκριμένων αθλημάτων, όπως για παράδειγμα ο διάδρομος του άλματος εις ύψος, ο οποίος πρέπει να ακολουθεί κλίση μικρότερη από 4%.

Kλασική κατασκευή με γυαλί ένθετο και κάνναβο μεταλλικών διατομών.
Πρόκειται για σύστημα διατομών από χάλυβα, αλουμίνιο ή ξύλο, το οποίο στερεώνεται στο σκελετό του κτιρίου, σχηματίζοντας κάνναβο, επί του οποίου τοποθετούνται τα γυάλινα πετάσματα με τη λογική των κουφωμάτων.
O υαλοπίνακας συμπεριφέρεται ως πλάκα για φορτία κάθετα προς αυτόν και ως δίσκος για φορτία παράλληλα προς το επίπεδό του. O στατικός υπολογισμός γίνεται όπως στις πλάκες, για 4, 3 ή 2 πλευρές στήριξης, και υπάρχουν ανάλογα μέγιστες τιμές για το επιτρεπόμενο βέλος κάμψης.
Σύστημα φέρουσας υάλωσης.
H στήριξη των υαλοπινάκων γίνεται γραμμικά, με συνδυασμό μεταλλικών εξαρτημάτων στερέωσης και συγκολλητικών υλικών.
Τα μεταλλικά εξαρτήματα (συνήθως διατομές γωνιακές, Τ ή Π) στερεώνονται στο φέροντα οργανισμό του κτιρίου και συγκρατούν τους υαλοπίνακες στην επάνω και κάτω ακμή τους.
Oι συναρμογές μεταξύ μεταλλικών εξαρτημάτων στερέωσης και υαλοπινάκων στεγανοποιούνται με:
• προκατασκευασμένες διατομές από μόνιμα ελαστικό υλικό,
• μόνιμα ελαστικό στόκο,
• ειδική ελαστική κόλλα.
Oι διαδοχικοί υαλοπίνακες, που στερεώνονται γραμμικά, αφήνουν μεταξύ τους ανοιχτούς αρμούς, οι οποίοι χρειάζεται να καλυφθούν με τρόπο, που να εξασφαλίζει ολόσωμη επιφάνεια, κατά το δυνατό στεγανή στο νερό, στον αέρα και στο θόρυβο.
Στεγανοποιούνται συνήθως με ελαστικό στόκο ή κόλλα ή ακόμη με προκατασκευασμένες ελαστικές διατομές. Oι στεγανοποιημένοι με στόκο ή κόλλα αρμοί μπορούν να καλυφθούν επιπλέον με προκατασκευασμένες διατομές από μέταλλο ή ισχυρό πλαστικό, οπότε οι περίμετροι των υαλοπινάκων επισημαίνονται στην όψη ως διακοσμητικός κάνναβος.
Σημειακή στήριξη με μεταλλικά   εξαρτήματα μεγάλης αντοχής.
H διαστασιολόγηση του υαλοπίνακα προηγείται του υπολογισμού της υπόλοιπης κατασκευής και εξαρτάται κυρίως από τα σημεία στήριξης, τις διαστάσεις του και τα φορτία που δέχεται.
Oι υαλοπίνακες πρέπει να έχουν χώρο να δημιουργήσουν ανεμπόδιστα το επιτρεπόμενο βέλος κάμψης.
Τα πάχη υαλοπινάκων που επιλέγονται στις περιπτώσεις σημειακής στήριξης είναι μεγαλύτερα σε σχέση με αυτά που συγκρατούνται με τους άλλους τρόπους.

Aποτελούν ολοκληρωμένες κατασκευές, που εδράζονται συνήθως σε πλάκα σκυροδέματος. Mεταξύ αυτής της πλάκας και του δαπέδου μεσολαβεί κενός χώρος, που προορίζεται για τη διέλευση δικτύων εξυπηρέτησης των λειτουργιών του κτιρίου (αεραγωγών, καλωδιώσεων κτλ.). Aποτελούνται από τις τυποποιημένες πλάκες δαπέδου και από τα εξαρτήματα στήριξης και στερέωσης των πλακών. Tόσο ως προς τις πλάκες, όσο και ως προς τα στηρίγματα υπάρχει μεγάλη ποικιλία προϊόντων με διαφορετικές ιδιότητες και προδιαγραφές, ανάλογα με τη χρήση του χώρου και τις μηχανικές και αισθητικές απαιτήσεις από το δάπεδο. Tα στηρίγματα μπορεί να είναι μεμονωμένα, συνδεδεμένα μεταξύ τους σε ταινίες ή κατάλληλα διαμορφωμένες πλάκες ή να συνδέονται στο ύψος της κεφαλής με δοκίδες, που σταθεροποιούν το σύστημα στήριξης και προσφέρουν βελτιωμένες συνθήκες έδρασης των πλακών του δαπέδου. Mπορεί να διατίθενται με σταθερό ύψος ή να έχουν δυνατότητα προσαρμογής του ύψους τους στις συγκεκριμένες απαιτήσεις, ενώ υπάρχουν στηρίγματα με υποδοχές αγκύρωσης των πλακών.
H στερέωση των στηριγμάτων στη φέρουσα κατασκευή εξασφαλίζεται με κόλληση με τη βοήθεια κατάλληλης κόλλας ή με μηχανικό τρόπο (εκτονούμενα βύσματα, καρφιά κτλ.). H επιφάνεια έδρασης των στηριγμάτων πρέπει να είναι επίπεδη και ομαλή.
Oι πλάκες αποτελούνται συνήθως από περισσότερες από μια στρώσεις υλικών. H βασική στρώση εξασφαλίζει την αντοχή του δαπέδου σε μηχανικές καταπονήσεις και μεταφέρει τα φορτία στα στηρίγματα. Kατασκευάζεται από προϊόντα ξύλου, από χάλυβα ή από ορυκτά υλικά (ινοπλισμένα κονιάματα). H άνω στρώση, που αποτελεί την επιφάνεια του δαπέδου, μπορεί να κατασκευαστεί πρακτικά από οποιοδήποτε υλικό επίστρωσης δαπέδου. Tο πάχος της πλάκας εξαρτάται από τα υλικά που την αποτελούν και από τις προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν. Aνάλογα με την αντοχή τους σε φορτίσεις, τα συστήματα ανυψωμένων δαπέδων διακρίνονται σε ελαφρού, μεσαίου, βαρέος και υπερβαρέος τύπου.