Το κέντρο SEPAQ (Société des Etablissements de Plein Air du Québec), τοποθετείται στο Εθνικό Πάρκο Iles de Boucherville, το οποίο απέχει λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο του Μόντρεαλ. Το κτίριο λειτουργεί ως χώρος υποδοχής του πάρκου και ταυτόχρονα ως κέντρο πληροφοριών για το δίκτυο εθνικών πάρκων του Κεμπέκ.
Είναι κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου από ξυλεία της περιοχής, η οποία είναι επεξεργασμένη με μεγάλη λεπτομέρεια στην τελική επιφάνειά της, γεγονός που πιστοποιεί την άριστη ειδίκευση του υπεύθυνου μελετητικού γραφείου στις ξύλινες κατασκευές. Το έργο αναπτύσσεται σε δύο διαφορετικά κτίρια, τα οποία διαχωρίζονται από το κεντρικό μονοπάτι που εισέρχεται στο πάρκο και οδηγεί στις όχθες του ποταμού. Έτσι λοιπόν ο κεντρικός άξονας αποτελεί ένα δημόσιο χώρο κοινωνικοποίησης και διάφορων δραστηριοτήτων, ο οποίος οριοθετείται από τους κτιριακούς όγκους.
Η αρχιτεκτονική του κτιρίου σέβεται το φυσικό περιβάλλον του πάρκου και προσαρμόζεται πλήρως σε αυτό. Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός έχει προκύψει από τη συνεργασία αρχιτεκτόνων, μηχανικών άλλων ειδικοτήτων και της επιστημονικής ομάδας του SEPAQ. Έχει επιτευχθεί υψηλή ενεργειακή απόδοση, λαμβάνοντας σημαντικές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων τις Canadian Green Building Awards 2018, Canadian Wood Council's Wood Design & Building Award 2018 και Τhe American Architecture Prize 2017. Μέσα από μια σειρά διαφορετικών τεχνικών μειώθηκε η ενεργειακή κατανάλωση κατά 40%. Ως προς τα υλικά χρησιμοποιήθηκε ξύλο πιστοποιημένο από την "Αειφορική Δασική Διαχείριση" (FSC), τριπλά υαλοστάσια και λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας φωτοδιόδων (LED). Επίσης έχει τοποθετηθεί λευκή μεμβράνη στο δώμα που αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία για την αποφυγή σχηματισμού αστικής θερμικής νησίδας, ενδοδαπέδια θέρμανση και ανοίγματα, τα οποία αξιοποιούν το φαινόμενο του φυσικού ελκυσμού, επιτυγχάνοντας κατακόρυφο εξαερισμό αλλά και φωτισμό.
Βασική αρχή του σχεδιασμού αποτέλεσε η ανάπτυξη του κτιρίου στα κενά της υπάρχουσας φύτευσης, με σκοπό την αποφυγή κοπής δέντρων. Διαμορφώθηκε μια οργανική δομή, περιμετρικά της οποίας σχεδιάστηκε ένας περίπατος για τους επισκέπτες με ασαφή όρια μεταξύ δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος. Οι καμπύλες ξύλινες επενδύσεις των όψεων ενισχύουν την οργανική μορφή της δομής και φιλτράρουν το φως που εισέρχεται στους εσωτερικούς χώρους, μέσω των κενών στις επιφάνειές τους. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται μεταβαλλόμενα περίτεχνα μοτίβα φωτός - σκιάς, τα οποία παρομοιάζονται με τις σκιές που δημιουργούν οι φυλλωσιές των δέντρων. Εσωτερικά μια λευκή εσοχή, που μοιάζει σαν κανάλι, εισχωρεί ανάμεσα στην ξύλινη οροφή, ενώ ένας φεγγίτης επιτρέπει το φυσικό φωτισμό και εξαερισμό. Μεγάλα πλευρικά υαλοστάσια προσφέρουν διάφορες οπτικές απόψεις του πάρκου και παράλληλα λειτουργούν ως καθρέφτης αυτού, αφού τα στοιχεία της περιβάλλουσας φύσης αντανακλούνται στις εξωτερικές λείες επιφάνειές τους.

Σε αυτή την κατοικία στη Λεμεσό, ο σχεδιασμός ταυτίστηκε με μοντερνιστικά πρότυπα ενώ παράλληλα έγιναν μινιμαλιστικές μορφολογικές επιλογές, με στόχο να ξεχωρίσουν τα αρχιτεκτονικά της χαρακτηριστικά, κάτι που οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα χωρίς διακοσμήσεις και υπερβολές. Η σύνθεση δύο βασικών όγκων, που διαχωρίζονται με βάση την λειτουργία τους και το υλικό τους – λευκό χρώμα για τους κοινόχρηστους, εμφανές σκυρόδεμα για τους ιδιωτικούς, αποτελεί την κεντρική ιδέα του έργου. Μέρος της σύνθεσης αποτελεί και η δημιουργία ενός μικρού αίθριου στο ισόγειο, το οποίο βελτιώνει τις συνθήκες διάχυτου φυσικού φωτισμού των κοινόχρηστων χώρων και ευνοεί τις προϋποθέσεις διαμπερούς αερισμού. Την ίδια στιγμή, ο όγκος του ορόφου εξέρχεται σε πρόβολο στην νοτιοανατολική πλευρά, δημιουργώντας ένα καλυμμένο υπαίθριο χώρο και παρέχοντας ηλιοπροστασία. Τέλος, τα βιοκλιματικά στοιχεία στο σχεδιασμό αυτής της κατοικίας, οδήγησαν σε ένα κτίριο σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας (nZEB).

Στην κατοικία "Sand House" στη Βραζιλία ο εξωτερικός χώρος διαμορφώνεται με ένα επίμηκες ορθογώνιο ξύλινο κατάστρωμα, ελαφρώς ανυψωμένο πάνω από το έδαφος, με την όλη κατασκευή να καλύπτεται από μια ρουστίκ πέργκολα από ευκάλυπτο, η οποία υποστηρίζεται από 14 laminate ξύλινα πλαίσια.
Φωτογραφίες: Fernando Guerra / FG+SG

Ένα από τα βασικά στοιχεία του νέου χώρου των Zeropixel είναι η φέρουσα τοιχοποιία από λιθοδομή, ως μια προσπάθεια ανάδειξης της παραδοσιακής ταυτότητας του οικισμού. Η αρχική φάση της κατασκευής ήταν η αποξήλωση των παλαιών επιχρισμάτων, με στόχο την αποκάλυψη της τοιχοποιίας.
Φωτογραφίες: Σωτήρης Ζαπαντιώτης

Τα ξύλινα γραμμικά φωτιστικά που τοποθετήθηκαν στο νέο χώρο των Zeropixel Architects στο Βάμο Χανίων, αποτελούν ένα σημείο αναφοράς στο έργο τους, αναδεικνύοντας τις καθαρές γραμμές και γεωμετρίες. Αρχικά τοποθετήθηκε ξηρά δόμηση στις οροφές, προκειμένου να ενταχθεί ο κρυφός φωτισμός και να αναδειχθούν οι υφές του εκ νέου αρμολογημένου τοίχου.
Φωτογραφίες: Σωτήρης Ζαπαντιώτης

Κατά την επέκταση υπάρχουσας βιομηχανίας στην Αττική, έχει περιοριστεί η χρήση των γυάλινων επιφανειών και, όπου αυτές υπάρχουν, προστατεύονται είτε με περσίδες σκίασης, είτε με προβόλους, είτε με φύτευση.
Φωτογραφίες: Βασίλης Μακρής

Κατά τη μετατροπή ενός εγκαταλειμμένου βιομηχανικού κτιρίου, σε ένα υπερσύγχρονο γυμναστήριο η όψη προς τον κύριο οδικό άξονα έχει επανασχεδιαστεί πλήρως, με το νέο τριγωνικό όγκο να επενδύεται με φύλλα οξειδωμένου χάλυβα, αποτελώντας την επιφάνεια τοποθέτησης του λογότυπου του γυμναστηρίου. Σε αντίθεση με το συμπαγή όγκο οξειδωμένου χάλυβα, η διώροφη επιφάνεια γυαλιού του υαλοστασίου παρουσιάζει με την διαπερατότητα της τα εσωτερικά δρώμενα στο δημόσιο και αντίθετα.
Φωτογραφίες: Unseen Views

Πρόκειται για κατάστημα γνωστής αλυσίδας καφέ, επιφάνειας 92,30 m², στον εσωτερικό χώρο του αεροδρομίου Hamad International Airport στο Κατάρ. Ο χώρος του καταστήματος έχει ορθογώνια κάτοψη και χωροθετείται κεντρικά στον άξονα κίνησης για τις αίθουσες αναμονής. Αποτελείται από ένα κλειστό τμήμα (βοηθητικός χώρος) και τους χώρους εξυπηρέτησης και καθιστικού, οι οποίοι καλύπτονται με μεταλλικό χωροδικτύωμα. Το χωροδικτυώμα ορίζει το συνολικό χώρο της εγκατάστασης, εξυπηρετεί τις ανάγκες φωτισμού, τη σήμανση του καταστήματος και τη δυνατότητα προσθήκης διακοσμητικών στοιχείων και φυτών. Όλη η κατασκευή είναι αρθρωτή για τη διευκόλυνση μεταφοράς και συναρμολόγησης των επί μέρους μεταλλικών στοιχείων στο χώρο του αεροδρομίου. Ο σκελετός της κατασκευάζεται από μεταλλικές κοιλοδοκούς, οι οποίες βάφονται ηλεκτροστατικά σε μαύρο χρώμα και εδράζεται σε μεταλλικές πλάκες. Το χωροδικτύωμα δημιουργείται με επίσης ηλεκτροστατικά βαμμένα μεταλλικά πλαίσια από στράντζες και τμήματα του μεταλλικού καννάβου που προκύπτουν πληρώνονται με μεταλλικά πλέγματα σε τρία διαφορετικά σχέδια.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Paly Architects

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

H πέργκολα είναι μια αρχιτεκτονική κατασκευή, που προσφέρει προστασία από τον ήλιο και τον άνεμο και απαντάται σε εξώστες, σε δώματα, σε κήπους, σε δημόσιους χώρους, σε χώρους αναψυχής (εστιατόρια, μπαρ), ξενοδοχεία, αίθρια, εμπορικά κέντρα κ.ά. Πρόκειται για σύστημα σκίασης, που επιλέγεται συχνά στα μεσογειακά τοπία, δημιουργώντας συνθήκες άνεσης και προστασίας κατά τη χρήση των εξωτερικών χώρων.

Το μπαρ στο εστιατόριο ασιατικής κουζίνας, τοποθετημένο στην ταράτσα κτιρίου στο κέντρο της Λάρισας, διαμορφώνεται με βάση τα στοιχεία της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής, με το στέγαστρο, τη φύτευση και τις ξύλινες επιφάνειες να έρχονται σε πρώτο πλάνο.
Φωτογραφίες: Ακριβός Γιώργος