"Mira Me Athens" Boutique Hotel σε τυπική κατοικία του 1925

Σε ένα εμβληματικό σημείο της Αθήνας, χαμηλά στην οδό Eρμού 118, η παλιά τυπική αθηναϊκή κατοικία του 1925 με το εμπορικό στο ισόγειο ανακατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου και μετατράπηκε σε ένα urban boutique ξενοδοχείο.
Σε ανοιχτό διάλογο με την ιστορική συνοικία στην οποία βρίσκεται, το "Mira Me Athens" φλερτάρει με το χθες και το σήμερα. Αποτελείται από δύο εστιατόρια και επτά δωμάτια. Βασικός στόχος των μελετητών ήταν να επαναφέρουν το κτίριο στην αρχική του μορφή, να αναδημιουργήσουν την εικόνα ενός αρχοντικού του αθηναϊκού μεσοπολέμου, κάνοντας όμως και τη σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Το κτίριο ενισχύθηκε στατικά και εκσυγχρονίστηκε για να υποστηρίξει την νέα του χρήση ως αστικό boutique ξενοδοχείο. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στη διατηρητέα όψη, έτσι ώστε να διατηρηθεί και να αναδειχθεί η αρχιτεκτονική ταυτότητα του κτιρίου. Επίσης, ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στη μελέτη του εξωτερικού φωτισμού και στην ανάδειξη των όγκων του κτιρίου με ό,τι πιο σύγχρονο τεχνολογικά χρησιμοποιείται σήμερα. Σε όλους τους χώρους βλέπει κανείς αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία της αθηναϊκής ιστορίας.
Η είσοδος και το κλιμακοστάσιο ήταν σε άριστη κατάσταση· έτσι απλά καθαρίστηκαν τα μάρμαρα και η ξύλινη σκάλα βάφτηκε με ειδικό χρώμα - τεχνοτροπία σε ανθρακί απόχρωση. Το κλιμακοστάσιο τελείωνε στο δεύτερο όροφο και για τις ανάγκες του εστιατορίου στο δώμα κατασκευάστηκε μια σύγχρονη αισθητικά και κατασκευαστικά σκάλα με μέταλλο, ξύλο και γυαλί. Πρόκειται ίσως για μία από τις ωραιότερες ταράτσες της πόλης, με θέα στην Ακρόπολη, στην Αρχαία Αγορά και σε άλλα μνημεία. Εδώ οι διακοσμητικοί τόνοι κρατήθηκαν χαμηλά, με έπιπλα λιτού σχεδιασμού και διακριτικό φωτισμό, αφήνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αθήνα.
Τα επτά δωμάτια στους δύο ορόφους χωρίζονται σε τρεις διακοσμητικούς τύπους. Και σ’ αυτά η ιδέα ήταν να επανέλθουν στην αρχική τους μορφή. Για να ανασυσταθεί το κλίμα της εποχής, τα πατώματα ντύθηκαν με ξύλινο γαλλικό ψαροκόκαλο και δόθηκε μεγάλη προσοχή στα γύψινα διακοσμητικά και τις ροζέτες οροφής, τα οποία ανακατασκευάστηκαν. Μοντέρνα φωτιστικά κάνουν την ανατροπή. Οργάντζα, λινό και βελούδο ντύνουν παράθυρα και έπιπλα, πολλά από τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για το έργο, με την παλέτα των χρωμάτων να κινείται σε παλ, γήινους και γκρι τόνους. Μιας και το κτίριο δεν έχει παντζούρια, μελετήθηκε ειδικό αυτόματο σύστημα συσκότισης για της ανάγκες των επισκεπτών. Τα μπάνια υιοθετούν το στιλ της εποχής με εκτεταμένη χρήση μάρμαρου, εξοπλισμένα όμως με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Στους διαδρόμους δίνουν τον τόνο έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως του Αδαμάκου, του Φασιανού, του Παρμακέλη.
Στο ισόγειο, το all-day bistrot που βλέπει στην Ερμού ανακαλεί κι αυτό με τη σειρά του άλλες εποχές, εκφράζοντας την ίδια στιγμή τη ζωντάνια και τον πολύπλευρο χαρακτήρα της συνοικίας που το περιβάλλει. Πίσω από το μπαρ, η μεγάλη ξύλινη ραφιέρα με τα τορναριστά στοιχεία θυμίζει φαρμακείο του μεσοπολέμου και η αυτόφωτη ταπετσαρία, η οποία απεικονίζει πολυελαίους φέρνει στο προσκήνιο μεγαλεία από το παρελθόν. Ο βελούδινος μεγάλος καναπές με το χειροποίητο καπιτονέ συμβάλλει επίσης στο αισθητικό ταξίδι στο χρόνο αλλά και στην άνεση του επισκέπτη.
Στη ρεσεψιόν, έχουν κρατηθεί εμφανή τα δομικά στοιχεία που προϋπήρχαν, όπως το σκυρόδεμα και η πέτρα, ενώ ο δυναμικός καμπύλος πάγκος κατασκευάστηκε από λευκό corian, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα συνομιλία του παλιού με το καινούριο. Καταλυτικό στοιχείο το φωτιστικό, το οποίο αποτέλεσε και το σημείο αναφοράς για το σχεδιασμό του χώρου.
Η γενική αίσθηση είναι αυτή της ήρεμης πολυτέλειας και της ουσιαστικής κομψότητας ενσωματώνοντας το παρελθόν και το παρόν, το κλασικό με το μοντέρνο, τον τοπικό χαρακτήρα δοσμένο με κοσμοπολίτικο πνεύμα.