"Κατοικία 222" στη Λευκωσία: συμβίωση αρχιτεκτονικής & τέχνης

Οικία και εικαστικό. Στο ένα βιώνουμε πρακτικά, στο άλλο βρίσκονται αφορμές και ιδέες. Μια κάτοψη, μια καθαρή γραμμή, διαγώνια σε έναν απλό όγκο. Η γραμμή χωρίζει και η γραμμή ενώνει. Το ύψος περιγράφεται κομψά. Απλές γραμμές και πάλι. Το άνοιγμα, που προκύπτει από το δάπεδο μέχρι και το απόμακρο ταβάνι, έχει αναλογίες που επιτρέπουν να γεμίζει η θέα ουρανό. Η γη παραμένει παρά μια λωρίδα. O όγκος της κατοικίας έχει αφαιρεθεί και αυτός από το έδαφος, επιτρέποντας στον διευρυμένο υπαίθριο χώρο κάτωθεν αυτού να ρέει ανεμπόδιστος. Γεγονός που τονίζεται με τον άξονα του νερού, που τρέχει κάθετα του κτιρίου. Το απόλυτο κέλυφος, με τις ελάχιστες οπές και χαράξεις στην επιφάνεια του, είναι καθαρά εσωστρεφές. Περιγράφει και περιέχει. Το εμφανές μπετόν του όγκου συμπληρώνεται με μία επιφάνεια από διάτρητα, πτυχωτά σκίαστρα ορείχαλκου. Η επιλογή επαφής με το εξωτερικό περιβάλλον παραμένει επιλογή του κάτοικου. Η κάθε ιδέα απαιτεί και μία πρακτική εφαρμογή. Η εμπειρία της κατοικίας, γενικά, είναι εσωστρεφής. Η υλικότητα του μπετόν ενισχύει την εντύπωση αυτή. Η έντονη χειρονομία της εισόδου, ένα τεράστιο πρίσμα που απορροφά δυσανάλογο ποσοστό του όλου, λειτουργεί σαν γέφυρα προς ένα υποσχόμενο εσωτερικό. Ταυτόχρονα, τονίζει με τη γεωμετρία και το μέγεθος, την απόσταση μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού. Οι οπές είναι λίγες και πολύ συγκεκριμένες. Ένα παράθυρο στην κουζίνα κοιτάζει προς τα κάτω, ένας φωταγωγός στην κατάληξη του διάδρομου επισημαίνει το γλυπτό στον χώρο και τονίζει την άφιξη. Στο πρίσμα της εισόδου ακόμη μια κάθετη σχισμή βρίσκεται σε αντίθεση με την ανάλογη οπή της κουζίνας. Μια λωρίδα φωτός διαπερνά κατά το απόγευμα ως αποτέλεσμα. Αυτά τα στοιχεία έρχονται σε έντονη αντίθεση με τις άλλες δύο πλευρές του όγκου, όπου ο τοίχος εκφράζεται σαν απουσία. Ένα συνεχές υαλοστάσιο συμπληρώνεται με το διαφανές, πτυχωτό πέπλο του διάτρητου ορείχαλκου. Ένα συνεχές υαλοστάσιο, που προσφέρει μίαν απρόσκοπτη θέα. Το στοιχείο του σκίαστρου είναι, φυσικά, και ένας μηχανισμός, ένα φίλτρο μιας περιβαλλοντικής προσέγγισης. Το αυξημένο ύψος των χώρων κάνει και μια αναφορά στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, όπου ο μεγάλος όγκος του αέρα σταθεροποιεί την εσωτερική θερμοκρασία. Η θερμική μάζα της τοιχοποιίας προσφέρει επιπρόσθετη υποστήριξη σε αυτό. Το τεκτονικό κέλυφος του έργου τυλίγει το εσωτερικό αυτό με αυστηρή γραμμή, χωρίς επιπόλαιες κινήσεις.