Κατοικία σχεδιασμένη σύμφωνα με το πρότυπο "Passive House"

Το κτίριο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε κατά παραγγελία των ιδιοκτητών, σε οικόπεδο εντός του αστικού ιστού της πόλης του Βόλου.
Μεγαλύτερη πρόκληση για την επίτευξη των ενεργειακών στόχων, ώστε να είναι σε πλήρη συμφωνία με το πρότυπο "Passiv Haus", υπήρξε η ασυνήθης μεγάλη σχέση εξωτερικών επιφανειών έναντι των εσωτερικών χώρων. Το γεγονός αυτό αποτελεί απαγορευτική σχεδιαστική συνθήκη, καθότι συνήθης πρακτική είναι ο περιορισμός των απωλειών να βασίζεται σημαντικά και στον περιορισμό των εξωτερικών επιφανειών.
Η επιθυμία για ένα χαμηλό κτίριο, το οποίο να "αγκαλιάζει" τους εξωτερικούς χώρους και να εξασφαλίζει ιδιωτικότητα μέσα στον πυρήνα ενός αστικού ιστού, απέχει πολύ από την πάγια πρακτική σχεδίασης ενός συμπαγούς κτιρίου. Ταυτόχρονα η ικανότητα απορρόφησης ηλιακής ακτινοβολίας, που είναι κρίσιμος παράγοντας για τα παθητικά ηλιακά κέρδη κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, υπήρξε εξ αρχής σημαντικά περιορισμένη. Η μορφολογία των όμορων κτιρίων αλλά και ο μέτριος έως κακός προσανατολισμός του οικοπέδου δεν προσέφερε πολλές δυνατότητες για παθητική θέρμανση το χειμώνα.

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός
Βασικός στόχος, ήταν να μειωθούν οι πιθανές απώλειες σε ένα επίπεδο σημαντικά μεγαλύτερο από αυτό που απαιτείται συνήθως για "παθητικά κτίρια" στην Ελλάδα. Αυτός ήταν ο λόγος που το αρχιτεκτονικό σχέδιο εξαρχής βασίστηκε σε μία μεθοδολογία που ολοκληρωτικά αποκλείει όλες τις πιθανές θερμογέφυρες. Επίσης, λήφθηκαν μέτρα ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η έκθεση των εξωτερικών επιφανειών στο περιβάλλον, με την προσθήκη ενδιάμεσων μη θερμαινόμενων χώρων βοηθητικής χρήσης. Τα επίπεδα θερμομόνωσης αυξήθηκαν μέχρι επίτευξης του ιδανικού επιπέδου οικονομοτεχνικής σκοπιμότητας.
Αποτέλεσμα των ως άνω ήταν ο σχεδιασμός μιας κατοικίας αποτελούμενης από τέσσερα στατικά αυτόνομα κτίρια, εφαπτόμενα το ένα στο άλλο ως εξής:
α. Το βασικό κτίριο περιλαμβάνει τους θερμαινόμενους χώρους και πρακτικά όλους τους εσωτερικούς χώρους καθημερινής χρήσης. Η κύρια κατοικία, αποτελείται από μια ενιαία σαλονοτραπεζαρία, ένα κυρίως υπνοδωμάτιο με λουτρό, ένα δωμάτιο επισκεπτών και ένα δευτερεύον λουτρό στο ισόγειο. Ο πρώτος όροφος αποτελείται από δύο υπνοδωμάτια και λουτρό, ενώ το υπόγειο αποτελείται από όλα τα μηχανικά συστήματα και ένα εργαστήρι.
β. Στο νότιο τμήμα της κατοικίας, το οποίο ήδη σκιαζόταν από τα υφιστάμενα γειτονικά κτίρια, τοποθετήθηκε ο δεύτερος κύριος όγκος που αποτελείται από χώρο στάθμευσης και αποθήκη. Η εναπόθεσή του δίπλα στο παθητικό κτίριο – κατοικία συμβάλει στην απόλυτη θερμική θωράκιση των ήδη μονωμένων επιφανειών.
γ. Στο δυτικό τμήμα, που είναι και η όψη που δέχεται την περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία, τοποθετήθηκε ένας παθητικός ηλιακός χώρος, που παρέχει υβριδικές υπηρεσίες στο κτίριο. Οι γυάλινες επιφάνειες που έχουν τη δυνατότητα να σφραγίζουν το χειμώνα, προσφέρουν θετικό ενεργειακό πρόσημο στην όψη. Παράλληλα, ο ηλιακός χώρος σκιάζει και προστατεύει από την ακτινοβολία το καλοκαίρι. Καθ' όλο το υπολειπόμενο μήκος της δυτικής όψης έχει τοποθετηθεί αυτόματο σύστημα σκίασης.
δ. Τέλος, στο ανατολικό τμήμα, δημιουργήθηκε ένας εξωτερικός ημιυπαίθριος χώρος, ο οποίος προστατεύει την κυρία είσοδο από τις καιρικές συνθήκες.
Επιπρόσθετα, κατά τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, υπήρξε μέριμνα ώστε η ολοκληρωμένη λειτουργικότητα να μη δημιουργεί την απαίτηση υλοποίησης προβολικών στοιχείων. Τέλος, λεπτομέρειες συνδέσμων σε κουφώματα και θεμελίωση σχεδιαστήκαν κατάλληλα, ώστε οι ελάχιστες υπολειπόμενες γραμμικές θερμογέφυρες της κατασκευής, να τείνουν σε απόλυτο μηδενισμό. Ο θερμικός φάκελος στο σύνολό του μελετήθηκε βάσει ενός υψηλότερου επιπέδου θερμομόνωσης από αυτό πού χρησιμοποιείται συνήθως στην κλιματική ζώνη του Βόλου.
Με την εισαγωγή και τον υπολογισμό του συνόλου των ως άνω ειδικών χαρακτηριστικών, τα αρχικά φαινομενικά μειονεκτήματα της φτωχής έκθεσης στο ηλιακό φως και της μη ιδανικής κτιριακής γεωμετρίας ισορρόπησαν πλήρως, αποδεικνύοντας έτσι ότι σε κλιματικές ζώνες όπως της Ελλάδας, δεν απαιτείται "θυσία" της αρχιτεκτονικής στο βωμό της ενεργειακής εξοικονόμησης.

Μηχανολογικά Συστήματα
Το μικρό μέγεθος του κτιρίου επιτρέπει την εξαρχής αντιμετώπιση της ενεργειακής απόδοσης ζωτικών χώρων διαβίωσης ως ένα σύνολο, χωρίς τη διάσπαση σε θερμικές ζώνες. Πάραυτα, η εμπειρία έχει αποδείξει πως ακόμα και σε τόσο μικρά κτίρια, μικρές, αλλά όχι αμελητέες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις μεταξύ των εσωτερικών χώρων ενδέχεται να παρατηρηθούν. Παρότι βασική επιδίωξη είναι οι άριστες ενεργειακές επιδόσεις, πάντα κυρίαρχος στόχος είναι η εξύψωση των αισθήσεων άνετης διαβίωσης, που επιβάλλεται να είναι κορυφαία και μοναδική για το χρήστη, περισσότερο ακόμα και από τη μοναδικότητα των ελάχιστων ενεργειακών απαιτήσεων. Για το λόγο αυτό οι ζωτικοί χώροι διαβίωσης επιλύθηκαν σε τέσσερις συνολικά θερμικές ζώνες, κάθε μία με δυνατότητα ελέγχου θερμοκρασίας, ώστε να δύναται να επιλεγούν και διαφορετικές τελικές θερμοκρασίες σε έκαστο χώρο.
Το σύστημα κεντρικού αερισμού με ανάκτηση ενέργειας που εγκαταστάθηκε, φροντίζει τη διαρκή αντικατάσταση του εσωτερικού αέρα με φρέσκο, εξοικονομώντας ταυτόχρονα σημαντικά ποσά ενέργειας. Τα πρόσθετα ειδικά χαρακτηριστικά του συστήματος (Bypass, υδραυλικό μεταθερμικό στοιχείο) συντελούν στη διαρκή διατήρηση της θερμικής άνεσης, καθότι επιτρέπουν στο σύστημα, εκτός από φρέσκο νωπό αέρα, να παρέχει και σημαντικά ποσά θέρμανσης και ψύξης στο κτίριο.
Για την εξασφάλιση της ψύξης τους θερινούς μήνες, εγκαταστάθηκαν κλιματιστικές μονάδες, μία σε κάθε όροφο.
Επιπρόσθετα, καίρια εγκατάσταση αποτελεί το αυτόματο σύστημα ελέγχου περσίδων σκίασης, που επιτρέπει ή αποτρέπει την είσοδο ηλιακής ακτινοβολίας κατά το δοκούν, χωρίς να εμποδίζει το φυσικό φωτισμό και τη θέα από τους εσωτερικούς χώρους προς το περιβάλλον.
Η θέρμανση του νερού υποστηρίζεται από τον επίτοιχο λέβητα αερίου και από το ηλιοθερμικό σύστημα. Οι ηλιακοί συλλέκτες είναι τοποθετημένοι στην οροφή του κτιρίου και το δοχείο αδράνειας στο υπόγειο.