Κατοικία στην Κρήτη

Η κατοικία βρίσκεται κάτω από τα όρια της κορυφογραμμής, εκτός  του αστικού ιστού  και τοποθετείται στην επίπεδη επιφάνεια ενός οικοπέδου που διαθέτει περιορισμένη οπτική της θέας στη θάλασσα βορειοδυτικά, με τα γειτονικά κτίρια να φράσσουν το νότο και μέρος του βορρά.
Αρχική πρόθεση ήταν να δημιουργηθεί ένας κτιριακός όγκος, κύρια στραμμένος προς τη μοναδική οπτική φυγή στη θάλασσα, με συνεχή διάλογο του εξωτερικού στοιχείου, με το κατοικείν. Η κατοικία αρθρώνεται σε ένα αρχετυπικό "Γ", στο οποίο οι εξωτερικές πλευρές του, περισσότερο αυστηρές και κλειστές, προστατεύουν την ιδιωτική ζωή, ενώ η εσωτερική γωνία περικλείει την καθημερινότητα.

Επιχειρήθηκε μέσα από ογκοπλαστικά κενά, σε συνδυασμό με το στοιχείο της διαφάνειας, να αμβλυνθεί η διάκριση εσωτερικού- εξωτερικού και να γίνει το τοπίο μέρος του χώρου διαβίωσης. Οι επιφάνειες σκίασης χρησιμοποιούνται ως "φίλτρα" που ελέγχουν τη "ροή" του ήλιου στη ζώνη κατοίκησης, δημιουργώντας μια συνεχή εναλλαγή φωτός και σκιάς στις όψεις και στο εσωτερικό. Το υγρό στοιχείο, στο εσωτερικό της αυλής που δημιουργεί το σχήμα του κτιρίου, παρεμβάλλεται μεταξύ εδάφους και θέας και δείχνει να ενώνεται με τη θάλασσα. Το κτίριο αποτελείται από δύο όγκους που συνθέτουν τυπολογικά το σχήμα "Γ". Ο πρώτος και περισσότερο επιμήκης, τοποθετείται σχεδόν παράλληλα στον άξονα βορρά - νότου και περιλαμβάνει τους χώρους διημέρευσης, σε επαφή με την αυλή και την πισίνα που ακολουθεί τον ίδιο άξονα, ενώ ο δεύτερος όγκος προσανατολίζεται στον άξονα ανατολής - δύσης, με τα υπνοδωμάτια στραμμένα στο νότο και τους βοηθητικούς χώρους στο βορρά.
Τα μεγάλα ανοίγματα επιτρέπουν στο φως να διεισδύσει, προσφέροντας θερμικά στην κατοικία το χειμώνα, και τα προστεγάσματα, κινητά και σταθερά, συμβάλλουν στην προστασία από το δυτικό φως τους θερινούς μήνες. Στη βόρεια πλευρά σχηματίζεται με την πάροδο του χρόνου ένα δασύλλιο, με στόχο να περιορίσει τον κρύο αέρα και να προσθέσει στο δροσισμό της κατοικίας το καλοκαίρι.

Στην ένωση των δύο όγκων, τοποθετείται ως σημείο αναφοράς, ένα ανοικτό αίθριο, επιτυγχάνοντας καλύτερο φωτισμό και αερισμό των χώρων διημέρευσης με τους οποίους εφάπτεται, αλλά και την αίσθηση ότι η φύση παρεμβαίνει στο εσωτερικό, καθώς από κάθε σημείο του μπορεί να εστιάσει κανείς στη θέα.
Επιδίωξη του σχεδιασμού ήταν η οργάνωση των χώρων του κτιρίου μέσα από την επαφή με τη φύση αλλά και η αξιοποίηση του τοπικού κλίματος. Η ενσωμάτωση βιοκλιματικών στοιχείων όπως το αίθριο, τα σκίαστρα , η χρήση θερμομόνωσης και άλλων δομικών υλικών, ο προσανατολισμός, η χρήση γεωθερμίας, συμβάλλουν στη μείωση του ενεργειακού φορτίου της κατοικίας . Η σύνθεση χαρακτηρίζεται από αυστηρές γραμμές και γεωμετρική καθαρότητα. Κυριαρχεί το λευκό χρώμα, που σε συνδυασμό με τη χρήση σύγχρονων υλικών ενισχύει την ανάδειξη των σχηματικών δομών και της σχεδιαστικής λιτότητας.