"M41" συγκρότημα κατοικιών στον Άλιμο Αττικής

Το συγκρότημα κατοικιών M41 βρίσκεται στον ιστορικό λόφο Πανί, στον Άλιμο Αττικής. Σε υψόμετρο 50 m από την επιφάνεια της θάλασσας και δίπλα σε αυτή, η νότια όψη του κτιρίου ανοίγεται στην απρόσκοπτη θέα του Αργοσαρωνικού.
Αναπτύσσεται σε 4 βασικά επίπεδα και αποτελεί τέσσερις διαφορετικές κατοικίες. Χαρακτηριστικό αποτελεί η διαφορετική ανάπτυξη της κάτοψης κάθε ιδιοκτησίας, με οροφοδιαμερίσματα και μεζονέτες.
Το κτίριο, ως προς την αρχιτεκτονική σύνθεση, με εμφανείς τις επιρροές του κινήματος De Stijl, δομείται ογκοπλαστικά με βάση το σχήμα του τετραγώνου και κατ’ όγκο του κύβου αντίστοιχα, τα οποία διαμορφώνουν τα πλήρη, τα κενά, τα ανοίγματα, καθώς και τα υπόλοιπα μορφολογικά στοιχεία του κτιρίου, όπως οι εξώστες, τα στέγαστρα (πέργκολες) και οι διαμορφώσεις στον ακάλυπτο χώρο (επίπεδα, βαθμίδες). Εμφανές σκυρόδεμα και μέταλλο προσδίδουν την μπρουταλιστική προσέγγιση και βιομηχανική αισθητική, αναδεικνύοντας τα υλικά κατασκευής του κτιρίου, από την εξωτερική πρόσοψη έως το εσωτερικό των διαμερισμάτων.
Το πλατωνικό στερεό και ορόσημο του κτιρίου, ο κύβος, αποτελεί το σχήμα των εξωστών, ως προεξοχές κλειστών χώρων (υπνοδωμάτια), στη βόρεια, δυτική και ανατολική πλευρά, με βασικό στόχο την πλήρη ιδιωτικότητα. Ενώ στη νότια πλευρά μεγάλα ανοίγματα προσφέρουν τη μέγιστη θέα προς τη θάλασσα.
Μοντέρνος σχεδιασμός με αποχρώσεις του γκρι βοηθούν την αποκοπή αρχιτεκτονικών προεξοχών, έρκερ και διάφορων επιπέδων από το λευκό βασικό όγκο του κτιρίου .
Ιδιαίτερες αισθητικές πινελιές αποτελούν o εξοπλισμός των κοινόχρηστων χώρων, όπως τα γραμμικά φωτιστικά και το καθιστικό της κεντρικής εισόδου.
Βάση δόθηκε και στην περίφραξη του κτιρίου, η οποία μελετήθηκε με οργανική προσέγγιση, χρησιμοποιώντας παραμετρικά εργαλεία σχεδιασμού. Η διάτρηση των μεταλλικών πανέλων εναρμονίζεται με το φυσικό περιβάλλον, προσφέροντας διαπερατότητα στους ακάλυπτους χώρους. Το διάτρητο κυβικό φωτιστικό λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος της γραμμικότητας και του οργανικού διαμπερούς σχεδίου.
Η επιλογή της μη εξάντλησης της κάλυψης του οικοπέδου, δίνει έμφαση στη δημιουργία ποιοτικού υπαίθριου χώρου, βελτίωσης του μικροκλίματος (φυτεύσεις, υγρό στοιχείο πισίνας) και απομάκρυνσης από τα όμορα κτίρια.