Σχολή Καλών Τεχνών, Α.Π.Θ.

 _ MATRIX _ (ΜΗΤΡΑ)

Κλειστός Διαγωνισμός Ιδεών, 2011

Η μελέτη εκπονήθηκε στο πλαίσιο κλειστού διαγωνισμού ιδεών για τη Σχολή Καλών Τεχνών, που διεξήγαγε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ερωτήματα σχετικά με τη δομή μιας πανεπιστημιακής σχολής και την ταυτότητα ενός ακαδημαϊκού χώρου τέθηκαν από την αρχή. Είναι ένας χώρος για έρευνα και πειραματισμό, ελεύθερη ανταλλαγή, γέννηση της γνώσης; Μια συγκέντρωση δημόσιων κτιρίων; Ένα δοχείο ανθρωπίνων σχέσεων; Ή μήπως όλα αυτά μαζί;
Ο δημόσιος χώρος, στον οποίο αναπτύσσονται οι ανθρώπινες σχέσεις και δράσεις είναι κρίσιμος για την ταυτότητα της Σχολής. Είναι μία μήτρα που γεννάει ιδέες· όπως και η Τέχνη.
Στην πρόταση, ο βασικός δρόμος που διχοτομεί σήμερα την περιοχή μετατοπίζεται, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μεγάλο ενιαίο οικόπεδο για την εγκατάσταση των 4 Τμημάτων, με δυναμικό μέτωπο προς την κεντρική αρτηρία της πόλης.
Διακρίνονται στο πρόγραμμα δύο κατηγορίες χώρων: χώροι μοναδικοί με αυξημένες απαιτήσεις -όπως οι μάζες των θεάτρων και του κινηματογράφου– και χώροι με τυποποίηση που επαναλαμβάνονται –όπως αίθουσες, εργαστήρια, γραφεία. Οι ειδικοί χώροι τοποθετούνται σε μία στιβαρή βάση από μπετόν, που δημιουργεί στην άνω της πλευρά μια ελαφρώς κεκλιμένη πλατεία και μια δεύτερη, στεγασμένη σε μεγάλο τμήμα της, πλατεία στο κάτω της επίπεδο. Οι δύο πλατείες συνδέονται οπτικά και χωρικά μέσω μιας τεράστιας κυκλικής οπής, αποτελώντας τον κόμβο, όπου συγκεντρώνονται όλες οι κινήσεις και όπου ζει και αναπνέει η ακαδημαϊκή κοινότητα.
Οι χώροι με τυποποίηση συνθέτουν μια ευέλικτη κορδέλα πλάτους 15μ που αναπτύσσεται σε ορόφους και περιβάλλει την πλατεία. Μέρη της συνολικής αυτής μάζας αποκόπτονται και αποδίδονται σε κάθε Τμήμα ανάλογα με τις ανάγκες του.
Προτείνεται ένα μεθοδολογικό εργαλείο, το οποίο ως μήτρα -στη μαθηματική της έκφραση- θα επιτρέπει τυποποίηση και διαφοροποίηση στην εξέλιξη του χρόνου.
Το χρώμα ενσωματώνεται στην πρόταση για το διαχωρισμό των Τμημάτων. Οι λευκές περσίδες που περικλείουν τη μάζα αντανακλούν τα χρώματα, πλησιάζουν, απομακρύνονται, στρέφονται ανάλογα με τις ανάγκες του βιοκλιματικού σχεδιασμού.