"Casa Coo" ανακαίνιση πετρόχτιστης κατοικίας κατασκευής του ‘30

Το έργο αφορά την μελέτη ανακαίνισης και εν συνεχεία την εφαρμογή της σε υφιστάμενη πετρόχτιστη οικία κατασκευής του 1931 στο χωριό Δαφνέδες στον ορεινό Μυλοπόταμο Κρήτης. Η οικία αποτελείται από δύο ορόφους, έναν ισόγειο με βεράντα και έναν υπόγειο, διπλάσιο σε μέγεθος χώρο, που εκτείνεται τόσο στο εμβαδόν της κύριας χρήσης της οικίας, όσο και στο μέρος της βεράντας, δημιουργώντας έναν μακρόστενο χώρο, χωρίς φυσικό φωτισμό και αερισμό.

Στον χώρο του ισογείου, έγινε αντικατάσταση του παλιού μπάνιου που υπήρχε και εμπόδιζε την άμεση εκτόνωση προς την βεράντα, με τον χώρο της τραπεζαρίας. Στο σημείο αυτό, αφαιρέθηκε η πλάκα με αδιατάρακτη κοπή και δημιουργήθηκε πάτωμα από μεταλλικές λάμες, όπου σε συνδυασμό με την χειροποίητη μεταλλική τζαμαρία, εισρέει άπλετο φως στην μέση του χώρου του υπογείου. Το μπάνιο μεταφέρθηκε εσωτερικά, ανάμεσα στον χώρο του καθιστικού και του υπνοδωματίου. Στον διάδρομο που ενώνει τους δύο αυτούς χώρους, βρίσκεται και η νέα κουζίνα.
Η στέγη αποσυναρμολογήθηκε και επανατοποθετήθηκε πάνω στο κρυφό μπετονένιο πρέκι που δημιουργήθηκε για στατικούς λόγους, προσθέτοντας θερμομόνωση και αντικαθιστώντας τα φθαρμένα δοκάρια με μεταχειρισμένα, ίδιας χρονολογίας και από σπίτι της ίδιας περιοχής.
Αφαιρώντας την πλάκα που βρίσκονταν στον χώρο παλιού μπάνιου, έγινε πλέον ορατό μέσω του πατώματος της τραπεζαρίας, ο παλιός φούρνος και το πατητήρι. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται πλέον και η σκάλα που συνδέει τους κύριους χώρους του κτιρίου με το υπόγειο.
Στην προσπάθεια να γίνουν βιώσιμοι οι χώροι του υπογείου, δημιουργήθηκαν στο νέο ξύλινο πάτωμα της οικίας, τρεις μεγάλες τρύπες με γυαλί, που βοηθούν τόσο στον φυσικό φωτισμό του υπογείου, όσο και στην οπτική σύνδεση των δύο χώρων.
Στους χώρους του υπογείου, η είσοδος εξωτερικά γίνεται από το επίπεδο ενός σοκακιού που βρίσκεται στο πλάι της οικίας. Εκεί βρίσκεται το δεύτερο υπνοδωμάτιο. προχωρώντας συναντάμε τον χώρο με τον φούρνο και το πατητήρι και μέσο της μεταλλικής σχάρα, βλέπουμε το διπλό ύψος του κτιρίου. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και η σκάλα. Περνώντας μέσα από την προγενέστερη θολωτή πόρτα, βρισκόμαστε στον χώρο του playroom - σάουνας. Σε αυτό τον χώρο συναντάμε το πρώτο γυάλινο άνοιγμα που επιτρέπει στο φως να περάσει κατά μήκος της μεγάλης πλευράς του χώρου. Στον τελευταίο χώρο του υπογείου, βρισκόταν μία φυσική υποβάθμιση στον βράχο, όπου ήταν και η σιταποθήκη. Εκεί πλέον βρίσκεται η θερμαινόμενη πισίνα. Από πάνω της, υπάρχει το δεύτερο γυάλινο άνοιγμα όπου επιτρέπει στο ανάγλυφο του φωτισμένου νερού της, να επαναλαμβάνεται στον τοίχο του υπνοδωματίου του πάνω ορόφου. Μεταξύ των δύο γυάλινων ανοιγμάτων, ακριβώς κάτω από την πισίνα, βρίσκεται το τρίτο γυάλινο άνοιγμα όπου αποκαλύπτει στο υπόγειο, το κελάρι των κρασιών.
Η φιλοσοφία που ακολουθήθηκε στην ανακαίνιση του χώρου, ανέδειξε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του κτιρίου, εμφανίζοντας την παραδοσιακή λιθοδομή, τους λαϊνοστάτες και άλλα παραδοσιακά στοιχεία του προηγούμενου αιώνα. Έχει γίνει επανάχρηση των υλικών της οικίας σε συνδυασμό με σύγχρονα υλικά και μοντέρνες υφές, κρατώντας στοιχεία μνήμης στο κτίριο. Τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, ο φωτισμό είναι έμμεσος, αναδεικνύοντας την πέτρα που ήταν κρυμμένη σε πολλές στρώσεις επιχρίσματος και ασβέστη. Η προσθήκη με το παλιό κτίριο έγινε με τρόπο που την κάνει ξεκάθαρη, χωρίς να προκαλεί με τον νεωτερισμό της.