Ξενοδοχείο "Perianth": ανακαίνιση και μετατροπή χρήσης ιστορικού κτιρίου

Στη μελέτη του ξενοδοχείου "Perianth" η κύρια πρόκληση ήταν η αναδιαμόρφωση της κάτοψης του κτιρίου, το οποίο κτίστηκε αρχικά για να στεγάσει αποθήκες, χώρους λιανικής πώλησης, γραφεία και διαμερίσματα. Η ακανόνιστη αρχική διάταξη απαιτούσε μια καινοτόμο προσέγγιση για την αναδιοργάνωση των χώρων, ώστε να εξυπηρετούν τη νέα χρήση. Οι εσωτερικές διαμορφώσεις είχαν πρόσφατα αποξηλωθεί, αφήνοντας μόνο τις όψεις και το σκελετό να μαρτυρούν την ιστορία του κτιρίου.
Τα δωμάτια των κατώτερων ορόφων αξιοποιούν το μεγάλο ύψος οροφής. Ανεβαίνοντας, ο αριθμός των δωμάτιων ανά όροφο μειώνεται, καθώς αυξάνεται η επιφάνεια τους, αντισταθμίζοντας το μικρότερο ύψος οροφής. Ο τελευταίος όροφος είναι σε υποχώρηση, επιτρέποντας μεγαλύτερους εξώστες και ανεμπόδιστη θέα προς την Ακρόπολη.
Οι αρχιτέκτονες επανασχέδιασαν την κάτοψη των ορόφων, παρακάμπτοντας, όσο αυτό ήταν δυνατό, την αυστηρότητα του συστήματος υποστυλωμάτων και ανοιγμάτων. Στόχος ήταν η δημιουργία ενός μη συμβατικού δικτύου δωματίων και κοινόχρηστων χώρων, το οποίο να μεγιστοποιεί τις θετικές ποιότητες του κτιρίου και να ελαχιστοποιεί τους περιορισμούς. Δεδομένου ότι οι παλαιότερες διαρρυθμίσεις είχαν σε μεγάλο βαθμό αποξηλωθεί, έγινε προσπάθεια να διατηρηθεί ό,τι είχε απομείνει από το εσωτερικό και να αναδειχθεί ως ιστορική μνήμη του χώρου. Επιπλέον, τα διατηρημένα στοιχεία αξιοποιήθηκαν ως οδηγός για το συνολικό σχεδιασμό. Έτσι, το κεντρικό σύστημα κυκλοφορίας σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να αντανακλά την καμπύλη της όψης του κτιρίου. Η κεντρική ιδέα, με έμπνευση από την πόλη της Αθήνας, δημιουργεί μια πλατιά κεντρική "λεωφόρο" και μικρότερες παράπλευρες "οδούς", κάθε μια εκ των οποίων οδηγεί σε 2 ή 3 δωμάτια, εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα και ακουστική μόνωση. Αυτοί οι κοινόχρηστοι χώροι εξυπηρετούν χρήσεις, όπως τραπεζαρίας, καθιστικού, κέντρου ευεξίας και σταθμού εργασίας.
Οι περιορισμοί του ακανόνιστου κατασκευαστικού καννάβου οδήγησαν στη δημιουργία δωμάτιων με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Κεκλιμένοι τοίχοι, απομεινάρια χώρων και διαφορετικά ύψη οροφών αποτέλεσαν αφορμές για δημιουργικούς σχεδιαστικούς χειρισμούς. Τα δωμάτια είναι ευρύχωρα, με ευρηματικές διατάξεις των λουτρών και των αποθηκευτικών χώρων. Ο σχεδιασμός εσωτερικών χώρων αντλεί άμεση έμπνευση από τις καμπύλες και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα των όψεων και των κιγκλιδωμάτων στους εξώστες.
Η παραδοσιακή επεξεργασία της πρόσοψης του κτιρίου εισάγεται στους τοίχους των δωμάτιων με στόχο τη μεταφορά της ιδιαίτερης ταυτότητας στο εσωτερικό. Το χαρακτηριστικό γκρι χρώμα του λαξευτού επιχρίσματος αποτελεί αφορμή για την επιλογή της παλέτας χρωμάτων και υλικών. Το μωσαϊκό δάπεδο δημιουργεί μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα, η αμερικανική καρυδιά προσδίδει μια αίσθηση ζεστασιάς και το βελούδο στα υφάσματα επίπλωσης προσδίδει ένα στιλ πολυτέλειας. Αυτές οι επιλογές συνδυάζονται με τολμηρά μινιμαλιστικά στοιχεία επίπλωσης και ειδικές μπρούντζινες κατασκευές.