Αρχιτεκτονικό studio "Path" σε ημιυπόγειο χώρο στη Θεσσαλονίκη

Αντικείμενο της μελέτης αποτέλεσε η μεταμόρφωση ενός ημιυπόγειου και της ανεκμετάλλευτης πρασιάς του σε αρχιτεκτονικό γραφείο, που συνδυάζει και αναδεικνύει όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τόπου στον οποίο βρίσκεται.
Οι οδοί Σπετσών και Βαφοπούλου στην περιοχή Ντεπώ της Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζονται από τις ψηλές και πυκνές δεντροστοιχίες κατά μήκος των πεζοδρομίων και τις πρασιές των κτιρίων. Οι δρόμοι δημιουργούν την αίσθηση μιας δενδρόφυτης στοάς με το δικό της μικρόκλιμα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι που το φύλλωμα των δέντρων δεν επιτρέπει την είσοδο στο φως του ήλιου.
Το γραφείο χωρίζεται σε τρεις ζώνες: στον υπαίθριο χώρο, στον κύριο χώρο του γραφείου και στις βοηθητικές χρήσεις.
Η διαμόρφωση της πρασιάς λειτουργεί ως μέσο ομαλής μετάβασης από το δημόσιο στο ιδιωτικό, δημιουργεί έναν χώρο εκτόνωσης για τους εργαζομένους και οριοθετείται από περιμετρική φύτευση. Μια ράμπα ενώνει το επίπεδο του πεζοδρομίου με την είσοδο, που βρίσκεται σε χαμηλότερη στάθμη.
Η πλήρης εκμετάλλευση των ανοιγμάτων της πρόσοψης για τη μέγιστη αξιοποίηση του περιορισμένου φυσικού φωτός, ενισχύει την αλληλεπίδραση με το αστικό περιβάλλον και εντείνει την εξωστρέφεια του γραφείου, κάνοντας τον υπαίθριο χώρο αναπόσπαστο μέρος του.
O σχεδιασμός του εσωτερικού σε μια ανοικτή κάτοψη στοχεύει στην ενίσχυση της συνεργατικότητας, της επικοινωνίας και της διαρκούς ανταλλαγής ιδεών. Το κεντρικό υποστύλωμα από σκυρόδεμα στην αρχική ανεπεξέργαστη μορφή του αποτελεί συνδετικό στοιχείο του παλαιού με το νέο και γύρω του διατάσσονται οι κύριες λειτουργίες του γραφείου.
Τα συρόμενα διαχωριστικά πολυκαρβονικά φύλλα οριοθετούν τον χώρο συναντήσεων - συνεργασίας, αναδεικνύουν την πολυμορφικότητά του και διαφοροποιούν την ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανάλογα με την οπτική γωνία, τις διαθλάσεις και τις αντανακλάσεις του φωτός. Κλειστά, αγκαλιάζουν το κεντρικό υποστύλωμα προσφέροντας ένα φίλτρο ιδιωτικότητας για τις συναντήσεις, ενώ ανοικτά επιτρέπουν τη ροή των κινήσεων και τον μετατρέπουν σε εξωστρεφή χώρο συνεργασίας, που αλληλοεπιδρά με τις θέσεις εργασίας και το εξωτερικό.
Όλα τα υλικά που συνθέτουν το γραφείο, οι λευκές επιφάνειες, η σημύδα, τα πολυκαρβονικά φύλλα, τα μαύρα μεταλλικά στοιχεία, το ανοιχτόχρωμο ξύλινο δάπεδο και το εμφανές σκυρόδεμα, συνεργάζονται αρμονικά στη διαμόρφωση των επιφανειών του χώρου συναντήσεων.
Στο βάθος του γραφείου ένας ξύλινος αυστηρός όγκος από κόντρα πλακέ σημύδας στη φυσική της μορφή στεγάζει όλες τις βοηθητικές λειτουργίες.
Κυρίαρχο συνθετικό και ενοποιητικό στοιχείο αποτελεί το φως. Μία φωτεινή διαδρομή - "path", που συμβολίζει τη διαδικασία σχεδιασμού, ξεκινάει από το βάθος του διαδρόμου, τρέχει σε όλο το μήκος του, διέρχεται από την αίθουσα συναντήσεων και καταλήγει σε έναν μεγάλο λευκό καμβά στον μπροστινό χώρο της εισόδου. Η ιδέα γεννιέται ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε αφορμή, εξ ου και η αλληγορική τοποθέτηση μίας ντουζιέρας στην αρχή της διαδρομής, περνάει από το στάδιο της ζύμωσης και της συνεργασίας και έρχεται να γεμίσει σε κάθε έργο ένα λευκό χαρτί.