Παθητικός σχεδιασμός εκθεσιακού περιπτέρου στην Κίνα

Χωροθετημένο στο πάρκο Ziquanhe, στην πόλη Gaobeidian της Κίνας, το εκθεσιακό περίπτερο Longfor Sundar σχεδιάστηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο SUP Atelier, ακολουθώντας μια ολιστική προσέγγιση περιβαλλοντικού σχεδιασμού. Το κτίριο, που κατασκευάστηκε με τη χρηματοδότηση της κτηματομεσιτικής εταιρείας Longfor Real Estate και της Orient Sundar, μιας εκ των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιρειών ενεργειακών κουφωμάτων στην Κίνα, θα λειτουργήσει ως εκθεσιακός χώρος, προκειμένου το κοινό να έρθει σε άμεση επαφή με βιώσιμες αρχιτεκτονικές στρατηγικές και κατασκευαστικές τεχνολογίες αιχμής. 

Στόχοι σχεδιασμού
Για την ανέγερση του περιπτέρου επιλέχθηκε μια καταπράσινη περιοχή κατά μήκος της ό­χθης του ποταμού, που χρησιμοποιείται ως αστικό πάρκο. Θέλοντας να διατηρήσει τη φυσική ομορφιά του τοπίου και να τονίσει το εντυπωσιακό παιχνίδισμα φωτός και σκιάς ανάμεσα στα δέντρα, η ομάδα έθεσε ως πρωταρχικό στόχο σχεδιασμού την ομαλή ένταξη του κτιρίου στο περιβάλλον.
Επιπλέον, το κτίριο σχεδιάστηκε με σκοπό να λάβει το σήμα του παθητικού κτιρίου, μιας από τις πιο αναγνωρισμένες περιβαλλοντικές πιστοποιήσεις που εισήχθη στα τέλη της δεκαετίας του ’80 από το Ινστιτούτο Παθητικής Κατοικίας (Insttut fur Passivehaus) στη Γερμανία. Σύμφωνα με το Πρότυπο Σχεδιασμού Παθητικής Κατοικίας (PHPP), για την απόκτηση του σήματος υπάρχουν ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις, με σημαντικότερη τη μειωμένη ετήσια ζήτηση κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση, που δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 15 kWh/m²/έτος. Το σύνολο των προδιαγραφών σε συνδυασμό με την τοπογραφία της περιοχής ήταν οι μεταβλητές, που καθόρισαν το σχήμα και το προσανατολισμό του κτιρίου, την επιφάνεια των ανοιγμάτων, την αεροστεγανότητα των κουφωμάτων, τη μόνωση αλλά και τη χωροθέτηση των λειτουργιών. Παρά τους περιορισμούς, η αρχιτεκτονική ομάδα δεν εστίασε την προσοχή της τόσο στις τεχνικές παραμέτρους, όσο στη δημιουργία ενός πρότυπου βιοκλιματικού χώρου με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, επιτυγχάνοντας να λάβει την πρώτη πιστοποίηση Passivehaus για κτίριο εκθεσιακής αρχιτεκτονικής στην Ασία.    

Παθητικός σχεδιασμός κτιρίου
Το περίπτερο συγχωνεύεται άριστα με την τοπογραφία της περιοχής, με τη βόρεια όψη να ενσωματώνεται στην κλίση του εδάφους για προστασία από τις καιρικές συνθήκες και τη νότια να "ανοίγεται" με μια γυάλινη πρόσοψη, λειτουργώντας ως ηλιακός συλλέκτης το χειμώνα. Αυτή η έξυπνη τοποθέτηση, που χρησιμοποιεί το έδαφος ως καταφύγιο, λειτουργεί πολύ πιο αποτελεσματικά από την κλασική λύση της μόνωσης και έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των θερμικών απωλειών και ως εκ τούτου τη μείωση της ετήσιας ζήτησης για θέρμανση. Ταυτοχρόνως, για καλύτερη ένταξη στο τοπίο, οι υαλοπίνακες της νότιας πρόσοψης λειτουργούν ως καθρέφτες, α­ντανακλώντας καθαρά το γειτονικό περιβάλλον, και μπλέκοντας τα όρια του τεχνητού και φυσικού τοπίου ακόμη περισσότερο.
Για την προστασία του κτιρίου από την ηλιακή ακτινοβολία τους θερινούς μήνες, τοποθετήθηκε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα ηλιοπροστασίας στην πρόσοψη, που ανιχνεύει την κίνηση του ήλιου και προσαρμόζεται για να εμποδίσει την υπερθέρμανση των εσωτερικών χώρων. Ο δροσισμός βασίζεται κατά πολύ στο φυσικό αερισμό, που ενισχύεται χάρη στην ιδιαίτερη μορφολογία της κατασκευής και στη χωροθέτηση κατάλληλων ανοιγμάτων. Ο δροσερός αέρας εισέρχεται από τα χαμηλότερα σημεία, όπως από το βορινό διάδρομο και το κάτω τμήμα των σκαλοπατιών του αμφιθεάτρου, ενώ ο ζεστός αέρας εξέρχεται από θυρίδες στα υψηλοτέρα σημεία της κατασκευής. Παράλληλα, στο εσωτερικό διαμορφώνεται στεγασμένο αίθριο με ανοιγόμενη οροφή, που κάνει ακόμη πιο αποδοτικό το διαμπερή νυκτερινό δροσισμό και την ίδια στιγμή ενισχύει το φυσικό φωτισμό κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Λειτουργική διαμόρφωση κτιρίου   
Η διαρρύθμιση των εσωτερικών λειτουργιών ακολουθεί τη μορφολογία της κατασκευής, με τους υπερυψωμένους χώρους να προορίζονται για τη φιλοξενία εκθέσεων και τους υπόσκαφους για βοηθητικές χρήσεις. Στον καθαρό γεωμετρικό όγκο της κατασκευής εισάγεται ένα σφηνοειδές αίθριο, που συνδέει τους εσωτερικούς με τους εξωτερικούς χώρους, μπλέκοντας τα όρια τους, ενώ για τη δημιουργία μιας ακόμη πιο ενδιαφέρουσας εμπειρίας προστίθενται φυσικά στοιχεία, εμπνευσμένα από τους παραδοσιακούς κινεζικούς κήπους.  
Η είσοδος στην έκθεση γίνεται μέσω του χώρου υποδοχής στη νοτιοδυτική γωνία του περιπτέρου, από όπου ξεκινάει μια δεξιόστροφη πορεία ανάμεσα στα εκθέματα. Εκτός από τη βασική είσοδο, οι επισκέπτες μπορούν να εισέλθουν και μέσω του αιθρίου, βιώνοντας ακόμη παραπάνω την επαφή με το φυσικό τοπίο. Σε πολλά σημεία της διαδρομής τοποθετούνται στοιχεία που προσελκύουν το ενδιαφέρον, όπως κήποι και εναλλασσόμενες οπτικές, που παρακινούν τους επισκέπτες να συνεχίσουν την εξερεύνηση του χώρου. Τα μεγάλα σκαλοπάτια που στεγάζουν το αμφιθέατρο, αποκρύπτουν τη θέα προς τον εξωτερικό χώρο, παρακινώ­ντας τους χρήστες να τα ανέβουν και είτε να ξαποστάσουν, κοιτάζοντας τη θέα του δάσους προς το νότο είτε να συνεχίσουν ως το τέρμα της διαδρομής και να εξέλθουν στο πάρκο, μέσω ενός μονοπατιού, που ενσωματώνεται πλήρως στην τοπογραφία του εδάφους.