Συγκρότημα κατοικιών στoν Βόλο

Η μεταπολεμική οργανωμένη δόμηση στην Ελλάδα στηρίχθηκε στο γνωστό "σύστημα αντιπαροχής". Η κακή κατάσταση του αστικού χώρου στις ελληνικές πόλεις οφείλεται αφενός στην ολοκληρωτική επικράτηση του συγκεκριμένου συστήματος και αφετέρου στην αδυναμία της διοίκησης (κεντρικής και τοπικής) να επιβάλει όρους και αρχές για το σχεδιασμό και την οργάνωση του δημόσιου χώρου. Κλειστά οικοδομικά τετράγωνα με κατακερματισμένους ακάλυπτους χώρους που λειτουργούν σαν χωματερές και δοχεία απορριμμάτων των παρακείμενων πολυκατοικιών. Ουδέποτε συμμετείχαν ή έπαιξαν το ρόλο που θα μπορούσαν ως φυσικές ανάσες ανοιχτού χώρου - πλατείας - πρασίνου - παιχνιδιού κτλ.

Η ιδέα του "ενεργού οικοδομικού τετραγώνου και της ενοποίησης των ακάλυπτων χώρων" από τη δεκαετία του 1990 (νόμος του κράτους) ουδέποτε είχε στην πράξη εφαρμοστεί, σκοντάφτοντας στην απαρχαιωμένη ελληνική νομοθεσία περί της ατομικής ιδιοκτησίας.

Xωροθέτηση
Το συγκρότημα κατοικιών κτίστηκε στην επέκταση του σχεδίου πόλης (μέγιστο ύψος 7,50 m), με καταπληκτική θέα προς το Πήλιο και τον πευκόφυτο λόφο της Γορίτσας. Η συγκεκριμένη πρόταση επαναδιαπραγματεύεται τη σχέση του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου σε επίπεδο οργανωμένης δόμησης. Προτείνει μικρή ιδιωτική αυλή με υποχώρηση της κτιριακής μάζας (εν είδει πρασιάς) σε επαφή με το δημόσιο δρόμο (με τα αντίστοιχα πλεονεκτήματα καλύτερου ηλιασμού, φωτισμού, αερισμού κτλ.), καθώς και κοινόχρηστο χώρο πρασίνου στο πίσω μέρος.

Μορφολογικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά
Μορφολογικά, αποτελεί τον αντίλογο στη λογική της υποτιθέμενης ανεξάρτητης "μεζονέτας", η οποία κυριαρχεί πλέον στις επεκτάσεις των ελληνικών πόλεων με αντίστοιχους με της προηγούμενης περίπτωσης όρους δόμησης. Λιτή γραμμή, χωρίς μπαλκόνια αλλά με μεγάλους ημιυπαίθριους χώρους σε συνέχεια των αυλών και του κοινόχρηστου ακάλυπτου χώρου (πράσινου).
Λειτουργικά, οι κατοικίες χαρακτηρίζονται από την κατακόρυφη οργάνωση σε τρία επίπεδα. Στο υπόγειο αναπτύσσονται οι βοηθητικοί χώροι και κλειστός χώρος στάθμευσης.
Το ισόγειο είναι υπερυψωμένο με ανεξάρτητη είσοδο ανά κατοικία και περιλαμβάνει τους χώρους υποδοχής και διημέρευσης, χωρίς εσωτερικά χωρίσματα αλλά με τη δημιουργία γωνιών ανά λειτουργία. Στον α’ όροφο βρίσκονται τα υπνοδωμάτια και οι χώροι υγιεινής, ενώ πραγματοποιείται εσωτερική επικοινωνία με το ισόγειο μέσω αιθρίου.
Σημαντικό στοιχείο που διασφαλίζει το καλύτερο δυνατό "κλίμα", αποτελεί το διαμπερές των χώρων (αερισμός και φυσικός ελκυσμός) και η προστασία τους από τον ήλιο και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες μέσω των ενδιάμεσων ημιυπαίθριων χώρων.

Υλικά κατασκευής
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στο συγκρότημα είναι επίχρισμα τριφτό σε λευκό χρώμα, εμφανές σκυρόδεμα για τα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία (χρώμα γκρι) και ξύλινη επένδυση των προεξοχών (έρκερ), βαμμένη με βερνίκι καφέ απόχρωσης. Επιπλέον, τα κουφώματα αλουμινίου είναι γκρι χρώματος, ενώ τα κιγκλιδώματα είναι κατασκευασμένα από συμπαγείς διατομές λάμας και οι υδρορρόες είναι εμφανείς μεταλλικές. Η περίφραξη αποτελείται από εμφανή λιθοδομή με πέτρα κατεδάφισης και ξύλινες τάβλες, όμοιες με της επένδυσης των έρκερ.