Μονοκατοικία στη Βούλα

Το Concept Studio στην πραγματικότητα είναι το δεύτερο αρχιτεκτονικό γραφείο που ασχολείται με τη συγκεκριμένη κατοικία. Παραλαμβάνοντας κάποια σχέδια ως δεδομένα, προχώρησε στη μελέτη εφαρμογής του κτιρίου και κατόπιν στην εξαρχής κατασκευή του.
Έχοντας ως αφετηρία την προνομιακή θέση του οικοπέδου με μία μοναδική θέα, η κατοικία όφειλε να αποδώσει στο μέγιστο αυτό το πλεονέκτημα τόσο μέσω του σχεδιασμού, όσο και της επιλογής υλικών.
Η προσέγγιση στην κατοικία γίνεται από την ανατολική πλευρά του οικοπέδου, ενώ η πορεία κίνησης του χρήστη διασταυρώνεται με αυτήν του υδάτινου στοιχείου, που περιβάλλει το κτίριο, καταλήγοντας στην κολυμβητική πισίνα.
Εισερχόμενοι στην κατοικία συναντάμε μια ασυνήθιστη διάταξη των χώρων. Στο ισόγειο τοποθετούνται οι χώροι "φιλοξενίας", ενώ στο πρώτο και στο δεύτερο επίπεδο βρίσκονται το καθιστικό με την κουζίνα και το κεντρικό υπνοδωμάτιο με το γραφείο αντίστοιχα. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι χώροι καθημερινής χρήσης αποκτούν αυτόματα πλεονεκτική θέση σε σχέση με τη θέα.
Το εσωτερικό της κατοικίας μοιάζει εκτεθειμένο, μιας και οι εξωτερικοί τοίχοι παραχωρούν τη θέση τους σε μεγάλα ανοίγματα, δίνοντας την δυνατότητα στους χρήστες να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε ένα "γυάλινο" κτίριο. Αυτό δεν επηρεάζει την ιδιωτικότητα, δεδομένου ότι το οικόπεδο γειτνιάζει με αδόμητο άλσος της περιοχής.
Επιλέγοντας υλικά όπως γυαλί, καθρέφτη, μάρμαρο και ανοξείδωτο χάλυβα που αντανακλούν το φως αλλά και κουφώματα με μικρή διατομή, αμβλύνεται η διαφάνεια.
Όλο το ύφος αλλά και οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες παραπέμπουν σε ένα γραμμικό, λιτό σχεδιασμό. Eσοχή από ανοξείδωτο χάλυβα στον τοίχο αντί για περιμετρικό αρμοκάλυπτρο, οροφές με διακριτικά χωνευτά φωτιστικά σώματα, σχισμές με κρυφό φωτισμό, σχισμές κλιματισμού χωρίς πλαίσια, εσωτερικά κουφώματα με κρυφό σκελετό καθώς και εξωτερικές πόρτες με άξονες περιστροφής αντί για μεντεσέδες, είναι κάποιες από τις λεπτομέρειες που επικρατούν σε όλους τους χώρους.
Όλη η φιλοσοφία της κατοικίας θέλει το "έξω" να επιβάλλεται στο "μέσα". Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να δημιουργηθεί η αίσθηση του ενιαίου χώρου του εσωτερικού με το εξωτερικό. Αυτό επιτυγχάνεται με τη λεπτομέρεια του πλωτού δαπέδου στους εξώστες, που δίνει τη δυνατότητα οι δύο χώροι να μην έχουν ανισοσταθμία, επιτυγχάνοντας το αποτέλεσμα της συνέχειας.
Τέλος, έμφαση δίνεται στην εσωτερική σκάλα. Τη θέση του μαρμάρου παίρνει ένα πιο εύπλαστο υλικό, το πατητό τσιμεντοκονίαμα, ενώ η σκάλα μοιάζει να χαράζει τον τοίχο με λεπτομέρεια ανοξείδωτου χάλυβα σ' αυτόν. Τα συρματόσχοινα που βρίσκονται σε όλο το μήκος της μοιάζουν να ακολουθούν το φως που προέρχεται από το φεγγίτη στην οροφή.