Κατοικία στην Αττική

Η κατοικία βρίσκεται σε μεσαίο οικόπεδο περιοχής με πυκνό δομημένο ιστό και μικρές κλίσεις. Κύρια συνθετική ιδέα ήταν η συγκρότηση της κατοικίας σε δυο όγκους. Ο ένας όγκος είναι στενός και επιμήκης, με επίπεδο δώμα και εφάπτεται στο γειτονικό κτίριο. Ο άλλος ανάγεται σε κύριο όγκο της κατοικίας και έχει δίκλινη στέγη με φεγγίτη στο σημείο ένωσης των τμημάτων της που φέρουν διαφορετικές κλίσεις. Ο επιμήκης όγκος με την απλή πρισματική συγκρότησή του λειτουργεί ως μεταβατική ζώνη μεταξύ του εφαπτόμενου γειτονικού κτιρίου και του κύριου όγκου της κατοικίας, ενώ λειτουργεί υποστηρικτικά προς την υπόλοιπη κατοικία, δεδομένου ότι σ’ αυτόν εντάσσονται κυρίως βοηθητικές λειτουργίες όπως ανελκυστήρες, κουζίνα, W.C. κτλ.
Ο κύριος όγκος αναπτύσσεται επάνω από τη βασική στάθμη σε τρία επίπεδα. Διατηρεί κλίμακα συμβατή με αυτή των κτιρίων της περιοχής και επιτρέπει με τον τρόπο που χωροθετείται στο οικόπεδο την εξασφάλιση διαμπερούς αερισμού και ικανοποιητικού ηλιασμού στο σύνολο του κτιρίου. Στο ισόγειο εντάσσονται οι χώροι καθημερινής χρήσης, όπως το πρόχειρο καθιστικό, μια γωνία φαγητού και η κουζίνα, ενώ όλοι οι χώροι περιμετρικά έχουν άμεση λειτουργική σχέση με τους υπαίθριους χώρους. Στον πρώτο όροφο είναι οι κοινόχρηστοι χώροι με το καθιστικό, την τραπεζαρία και τους αντίστοιχους εξώστες, εκεί όπου υπάρχει και η καλύτερη θέα για υπαίθρια εκτόνωση. Στο δεύτερο όροφο είναι οι χώροι ύπνου με τους αναγκαίους βοηθητικούς χώρους. Αυτοί οι χώροι αποκτούν ιδιαίτερο χαρακτήρα κάτω από τις κεκλιμένες στέγες, ενώ το κεντρικό καθιστικό του ορόφου φωτίζεται από το φεγγίτη.
Καθοριστική παράμετρος ήταν η βιοκλιματική αντιμετώπιση του κτιρίου. Αυτό έχει επιτευχθεί με κατάλληλους προσανατολισμούς των χώρων, ανάλογα με τις λειτουργίες τους, με κατάλληλες αναλογίες ανοιγμάτων σε σχέση με τον προσανατολισμό, με την ένταξη στοιχείων σκίασης στις όψεις, με την εξασφάλιση διαμπερούς αερισμού στους κυριότερους χώρους αλλά και κατάλληλες φυτεύσεις στους υπαίθριους χώρους. Παράλληλα, η ύπαρξη ενότητας και συνέχειας στους κοινόχρηστους χώρους της κατοικίας εξασφαλίζει και καλύτερο αερισμό και φωτισμό αλλά και σημαντική ευελιξία και προσαρμοστικότητα σε πιθανές αλλαγές αναγκών.