Κατοικία στη Λευκωσία

Η αρχιτεκτονική μελέτη της συγκεκριμένης κατοικίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στη βάση των απαιτήσεων και αναγκών των χρηστών της, αποτελείται από ενιαίο χώρο σαλονιού – τραπεζαρίας – κουζίνας και από ένα πιο ιδιωτικό-απομακρυσμένο γραφείο στο ισόγειο. Στο επίπεδο του ορόφου, είναι χωροθετημένα τρία en Suite υπνοδωμάτια, τα οποία έχουν την ελάχιστη δυνατή επαφή μεταξύ τους, για λόγους ηχομόνωσης και ιδιωτικότητας.
Το οικόπεδο έχει ήπια κλίση καθώς και θέα προς τη δύση και πιο συγκεκριμένα προς το σπήλαιο που βρίσκεται η Μονή της Χρυσοσπηλιώτισσας, ένα από τα αρχαιότερα μνημεία της Κύπρου. Το κτίριο εντάσσεται στις υψομετρικές του τεμαχίου, οι οποίες βοήθησαν αφενός στη λιγότερη δυνατή εκσκαφή του και αφετέρου στη δημιουργία της πισίνας τύπου infinity edge. Στη χαμηλή πλευρά του οικοπέδου η οποία είναι και η πλευρά της κύριας όψης, δημιουργήθηκε ένας φυσικός φράχτης, με σκοπό την ενίσχυση της ιδιωτικότητας των ενοίκων.
Η ανάπτυξη του κτιρίου είναι γραμμική καθώς απλώνεται στο σχήμα του οικοπέδου. Η σύνθεσή του πραγματοποιείται μέσω μικρότερων όγκων οι οποίοι ταυτόχρονα διαχωρίζουν τις επί μέρους χρήσεις του, κάτι που γίνεται αντιληπτό τόσο στην κάτοψη όσο και στις όψεις του οικοδομήματος.
Η είσοδος στην κατοικία πραγματοποιείται κλιμακωτά· η πύλη της κύριας όψης υποδέχεται το χρήστη, ενώ η κύρια είσοδος αποκαλύπτεται μετά από μία μικρή περιδιάβαση στον μεσογειακό κήπο και καθώς το κτίριο υποχωρεί σε αυτό το σημείο, δημιουργείται ένα δεύτερο πλάτωμα υποδοχής. Στο βάθος του πλατώματος αυτού, ο χρήστης συναντά τη γυάλινη πόρτα εισόδου της οικίας, όπισθεν της οποίας κυριαρχεί ως φόντο η προβολική κρεμαστή ξύλινη σκάλα.
Ο χώρος εισόδου που οργανώνεται κεντροβαρικά του κτιρίου, έχει διπλό ύψος και λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των τριών όγκων της όψης. Στο σημείο αυτό, συγκεντρώνονται οι χώροι κίνησης του κτιρίου: ο διάδρομος σύνδεσης των χώρων διημέρευσης με το γραφείο στο ισόγειο, το κλιμακοστάσιο καθώς και η γέφυρα σύνδεσης των τριών όγκων του κτιρίου στον όροφο. Τα μεγάλα υαλοστάσια στο πάνω μέρος του εσωτερικού αυτού αίθριου, εξυπηρετούν τόσο το φυσικό φωτισμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, όσο και την απαγωγή του θερμού αέρα κατά τους θερινούς μήνες.
Στο επίπεδο του ισογείου, οι χώροι διημέρευσης εκτονώνονται προς την αυλή του οικήματος, με θέα προς τη δύση. Κατά το άνοιγμα των συρόμενων θυρών, οι εσωτερικοί χώροι αυτού του επιπέδου ενοποιούνται με τους αντίστοιχους εξωτερικούς. Το υγρό στοιχείο της πισίνας λειτουργεί ευεργετικά στο μικροκλίμα που δημιουργείται, καθώς συντελεί στη φυσική ψύξη του δυτικού αέρα πριν αυτός εισέλθει στο κτίριο. Οι γραμμικοί φεγγίτες που έχουν τοποθετηθεί ψηλά στη νότια πλευρά του κτιρίου, επιλέχθηκαν αφενός για να συμβάλλουν στην άμεση απαγωγή του θερμού αέρα και στον διαμπερή αερισμό,
και αφετέρου ώστε να επιτύχουν τον έμμεσο φωτισμό της οροφής. Με την κίνηση αυτή, δημιουργείται η αίσθηση μεγαλύτερου ύψους στο χώρο του ισογείου καθώς επίσης βελτιώνεται η οπτική άνεση των χρηστών του, μέσω της μείωσης του φαινομένου της θάμβωσης.
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι μεταλλικός, ενώ οι τοιχοποιίες πλήρωσης έχουν πραγματοποιηθεί από ξηρά δόμηση.
Στο πλαίσιο της βιοκλιματικής προσέγγισης του έργου, πέρα από την εσωτερική θερμομόνωση των τοιχοποιιών αλλά και το εγκατεστημένο σύστημα εξωτερικής θερμοπρόσοψης, σε όλους τους κύριους χώρους της κατοικίας έχει προβλεφθεί φυσικός φωτισμός και διαμπερής αερισμός. Επιπροσθέτως, έχει εγκατασταθεί φωτοβολταϊκό σύστημα στην οροφή του κτίσματος, για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Η υλικότητα του κτιρίου έχει ήπια παλέτα, χρησιμοποιώντας τέσσερα βασικά υλικά, το λευκό σοβά, υλικά τσιμεντοειδούς βάσης, μεταλλικά στοιχεία σε μαύρο χρώμα καθώς και το υλικό του ξύλου με σκοπό την επίτευξη της αίσθησης του οικείου.