''Antiparos Villa 2'' Υπόσκαφη κατοικία σε τρία επίπεδα στην Αντίπαρο

Το έργο αποτελεί μία εξοχική υπόσκαφη κατοικία, που αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, σε μια περίοπτη πλαγιά με έντονη κλίση, στο νησί της Αντιπάρου. Έχει ανατολικό προσανατολισμό και λόγω της τοποθεσίας του γηπέδου, έχει θέα προς το κανάλι Πάρου - Αντιπάρου, όπως και ορατότητα σε γειτονικά νησιά των Κυκλάδων.
Η διάσπαση ενός κτιριακού όγκου σε 3 επιμέρους υπόσκαφα τμήματα έχει σκοπό την πλήρη ένταξη του κτιρίου στην τοπογραφία της περιοχής. Έτσι, δημιουργούνται αποσπάσματα κτιρίων, ήπιας επέμβασης, δίνοντας έμφαση στο μετασχηματισμό του εδάφους. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η επιβάρυνση ενός τόσο ιδιαίτερου τοπίου με μεγάλους κτιριακούς όγκους. Μέσα από τη συνθετική διαδικασία προκύπτουν τρία υπόσκαφα κτίρια και δύο κολυμβητικές δεξαμενές.
Η διαμόρφωση της όψης του υπόσκαφου κτιρίου έχει διττή αντιμετώπιση, του "φυσικού" και του "γεωμετρικού". Το "φυσικό" αντιμετωπίζεται μέσω της χρήσης της πέτρας ως στοιχείου ενσωμάτωσης στο τοπίο και το "γεωμετρικό" μέσω της αποτύπωσης του γεωμετρικού αναλόγου του βράχου, με τα λευκά πρίσματα της όψης. Περαιτέρω, η εναλλαγή της τοπικής πέτρας και του άσπρου σοβά δίνει την αίσθηση μιας επέμβασης στο τοπίο, η οποία είναι μικρής κλίμακας, διατηρώντας της αίσθηση της παραδοσιακής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη χωροθέτηση των λειτουργιών του συγκροτήματος. Οι ιδιωτικοί χώροι των δωματίων εντοπίζονται στο άνω και μεσαίο επίπεδο, με τους κοινόχρηστους χώρους του καθιστικού και τραπεζαρίας, να παρεμβάλλονται ενδιάμεσα, καθώς οι κολυμβητικές δεξαμενές βρίσκονται στο μεσαίο και το κάτω επίπεδο. Ένας διάδρομος κατάβασης αποτελεί το συνεκτικό όριο ανάμεσα στα επίπεδα, αποτελώντας όμως συγχρόνως, μέσω του σχεδιασμού του, ένα φίλτρο ιδιωτικότητας ανάμεσα στους χρήστες και τις διαφορετικές λειτουργίες. Μέσω ενιαίων χαράξεων και περιπατητικών διαδρομών στο συγκρότημα τονίζονται καίρια σημεία θέασης, στα οποία χωροθετούνται καθιστικοί χώροι.
Σημαντική παράμετρος στο σχεδιασμό είναι η αίσθηση της ενοποίησης των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Η κατασκευή εσωτερικών αιθρίων, η χρήση σύγχρονων συρόμενων κουφωμάτων, όπως και η ενιαία χρήση υλικών δαπέδου εξαφανίζουν το όριο του μέσα με το έξω.
Τα εσωτερικά αίθρια αποτελούν επίσης μια βιοκλιματική προσέγγιση στο κτίριο καθώς συμβάλλουν στη διοχέτευση φυσικού φωτισμού και αερισμού παρέχοντας συνθήκες άνεσης στους χρήστες. Μακρόστενες σχισμές στο έδαφος, δημιουργούν μία σκηνογραφική ατμόσφαιρα στο εσωτερικό της κατοικίας. Πέργκολες και δομικά στοιχεία, πλήρως ενταγμένα στο περιβάλλον, καλούνται να προστατέψουν το χρήστη από τον ήλιο και τους έντονους ανέμους των Κυκλάδων. Με αυτόν τον τρόπο το χωρικό μοντέλο αποτελεί το υπόβαθρο της μέγιστης εμπειρίας του χρήστη στο φυσικό τοπίο της Αντιπάρου.