Διώροφη μονοκατοικία στην Κηφισιά

H κατοικία στην Κηφισιά μελετήθηκε σε δύο επίπεδα και υπόγειο σε ένα απλοποιημένο κέλυφος σχήματος Γ. Το κτίριο οργανώνεται γύρω από μία αυλή με τη μεγαλύτερη πλευρά του με πλάτη προς το δρόμο.
Στο επίπεδο του ισογείου και γύρω από την αυλή μελετήθηκε η ενότητα των κοινόχρηστων χώρων. Το σαλόνι, το καθιστικό, η τραπεζαρία και η κουζίνα συνθέτουν έναν ενιαίο χώρο σχήματος Γ. Το μοναδικό διαχωριστικό στοιχείο στο χώρο είναι ένα συρόμενο πέτασμα μεταξύ κουζίνας και τραπεζαρίας που απομονώνει κατά περίσταση, οπτικά και λειτουργικά, τους δύο χώρους.
Μία μεταλλική σκάλα με ελεύθερα ξύλινα πατήματα οδηγεί στο δεύτερο επίπεδο, σε ένα μικρό αίθριο, το οποίο συνδέει οπτικά τις δύο στάθμες. Περιμετρικά του αίθριου αναπτύσσεται η ζώνη των υπνοδωματίων καθώς και η πρόσβαση στη μεγάλη βεράντα του ορόφου που αποτελεί το βατό δώμα τμήματος του ισογείου. Αυτή η βεράντα, με θέα στον ελαιώνα και στην Πάρνηθα, επικοινωνεί με το ισόγειο επίπεδο της αυλής με μεταλλική σκάλα.
Στο υπόγειο μελετήθηκαν, εκτός από τους βοηθητικούς χώρους (γκαράζ, αποθήκες, λεβητοστάσιο), ένα καθιστικό, ο ξενώνας και ένα μικρό γυμναστήριο.
Επιδίωξη του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ήταν η απλότητα στην ογκοπλασία του κτιρίου. Ένα κυβιστικό, μονολιθικό λευκό κέλυφος που περικλείει τις λειτουργίες της οικίας. Ο λευκός όγκος του κτιρίου με τα μεγάλα ανοίγματα, αποπνέει δύναμη και αυστηρότητα. Η ζώνη φεγγιτών επάνω από τα ανοίγματα του ισογείου δημιουργεί μία οπτική διαπερατότητα μεταξύ εξωτερικού και εσωτερικών χώρων.
Η κεντρική είσοδος της κατοικίας τοποθετείται στη βορειοδυτική πλευρά, επί της κυρίας οδού και σηματοδοτείται από ένα τοιχίο το οποίο στηρίζει ένα μεταλλικό στέγαστρο.
Η φέρουσα κατασκευή του κτιρίου είναι από σκυρόδεμα και τα κουφώματα μεταλλικά αλουμινίου. Στα εσωτερικά δάπεδα εφαρμόστηκε λευκό μάρμαρο στους ισόγειους χώρους και ξύλινο δάπεδο δρυός στον όροφο. Τα εξωτερικά δάπεδα είναι από χτυπητό λευκό μάρμαρο και πλακίδια.