Επανασχεδιασμός καταστήματος "Lousso M&W" στην Αράχωβα

Τα χαρακτηριστικά του υπάρχοντος χώρου- η επιμήκης αναλογία και ο διαχωρισμός του σε δύο υπό-χώρους- επηρέασαν άμεσα τις βασικές αρχές σχεδιασμού. Επιλέχθηκε ως βασική κατεύθυνση η "ένταση" της προοπτικής βασισμένης στον κεντρικό άξονα οπτικής διαμπερότητας που συνδέει την είσοδο με το ταμείο. Η χειρονομία αυτή εκφράζεται χωρικά μέσα από το σχεδιασμό γραμμικών επίπλων από μάρμαρο τοποθετημένων κατά τη μακρά διάσταση μήκους του χώρου, έναν μαρμάρινο τοίχο-φόντο που παραπέμπει σε "οροσειρά", γραμμικά αναρτώμενα φωτιστικά και όμοιας κατεύθυνσης κρυφό φωτισμό καθώς και από το σταθερό ρυθμό των λεπτών δομικών στοιχείων των κρεμαστρών και των επίπλων έκθεσης. Τα βασικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι το μάρμαρο Νάξου, το σίδερο σε λευκό χρωματισμό και το ξύλο. Η αυστηρή χρωματική παλέτα δύο τόνων λευκού και γκρι "σπάει" από έναν ξύλινο τοίχο έκθεσης υποδημάτων και δοκιμαστικών καθρεπτών που επαναφέρει ένα παραδοσιακό υλικό ως υπόμνηση του τόπου.

Καθώς ο επισκέπτης εισέρχεται στο χώρο, ένα αιωρούμενο τζαμένιο εκθεσιακό έπιπλο εμπνευσμένο από τις συνθετικές αρχές του Μies Van der Rohe τον καλωσορίζει. Η σχέση αιώρησης με τον μαρμάρινο τοίχο που το υποστηρίζει του προσδίδει μια ελαφρότητα ενώ παράλληλα δημιουργεί μια διπλή γραμμική πορεία γύρω του. Η μία πορεία ακολουθεί κατά μήκος τον μαρμάρινο "ορεινό" όγκο-έμμεση αναφορά στο Δελφικό Τοπίο- και η δεύτερη ένα ορθογώνιο επίμηκες έπιπλο-παράθυρο ως έμμεση αναφορά στα fenêtre en longueur του Le Corbusier. Η παραμονή του επισκέπτη στον πρώτο υπο-χώρο συνδυάζει την έκθεση ρούχου σε συνεχή εναλλαγή με αυτή του κοσμήματος και του μικρο-αντικειμένου τα οποία εναποτίθενται στα μαρμάρινα έπιπλα από ιδιοκατασκευή. Ο μαρμάρινος όγκος του ταμείου καθώς και ο κήπος άνωθεν αυτού, στοιχεία που έχουν σχεδιαστεί να είναι πάντοτε ορατά μέσω των ανεμπόδιστων οπτικών φυγών, γίνονται κάδρο-οδηγός για την κίνηση του επισκέπτη έως το βάθος του χώρου.

Έτσι ο επισκέπτης βρίσκεται να διαπερνά ένα "κατώφλι" που σχηματίζεται από δύο σιδερένιες βιβλιοθήκες έκθεσης παπουτσιών και τσαντών. Οι μαρμάρινες πλάκες που λειτουργούν ως βάσεις έκθεσης προϊόντων έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία χτυπητού λαξέματος, δίνοντας την αίσθηση αδρότητας η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις υπόλοιπες στιλπνές επιφάνειες. Οι ορθοστάτες στήριξης των βιβλιοθηκών αγκαλιάζουν τον επισκέπτη και σε συνδυασμό με το επίμηκες μαρμάρινο καθιστικό δημιουργούν ένα μεταβατικό χώρο όπου ο πελάτης μπορεί να σταθεί, να επιλέξει το προϊόν που επιθυμεί και να το δοκιμάσει.

Το σενάριο της γραμμικότητας και προοπτικής που υλοποιείται μέσα από κατακόρυφα και οριζόντια ολισθαίνοντα μαρμάρινα επίπεδα και τον γυάλινο ραδινό όγκο καταλήγει και ολοκληρώνεται καθώς ο επισκέπτης τελικά οδηγείται στο δεύτερο υποχώρο όπου "αγκαλιάζεται" από τη χειρονομία της οροφής σε Γ που καταλήγει σε ένα μεταλλικό λεπτεπίλεπτο έπιπλο-κρεμάστρα και τους κατακόρυφους καθρέπτες. Το κινητικό παιχνίδι έντασης μήκους των επιπέδων και βλέμματος έχει ως οπτικό στόχο-κατάληξη το κάδρο του μαρμάρινου ταμείου και του κήπου που στρέφονται κάθετα ως προς την αρχική αξονική διεύθυνση κίνησης.

Ο φωτισμός και η μελέτη του πραγματοποιημένη από τους ADD υποτάσσεται στις παραπάνω αρχές σχεδιασμού και τις ενισχύει καθώς εγκιβωτίζεται ως έμμεσος, ακολουθεί και αγκιστρώνεται ή αναρτάται παρακολουθώντας τη γεωμετρία του χώρου και των κατασκευών. Το γκρι βιομηχανικό δάπεδο αποτελεί τον ουδέτερο καμβά και πεδίο πάνω στο οποίο "πλέουν" τα λευκά μεταλλικά και μαρμάρινα στοιχεία.