Το iy SYNAPSIS ARCHITECTS είναι το γραφείο που δημιουργήθηκε από την Ιωάννα Πολυμενέα και τον Γιάννη Στάμου με αντικείμενο την δημιουργία αρχιτεκτονικής που απευθύνεται στον σύγχρονο τρόπο ζωής των χρηστών της.
Με εμπειρία σε μεγάλο φάσμα κτιριακών τυπολογιών, εξασφαλίζουμε μελέτες υψηλού επιπέδου που ικανοποιούν τις ανάγκες και τις προσδοκίες του έργου.
Βασικά χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής μας είναι η απλότητα των όγκων, η λειτουργικότητα των χώρων και η δημιουργία κτιρίων που σέβεται το περιβάλλον και την παράδοση.
Η Ιωάννα Πολυμενέα γεννήθηκε το 1985 και αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 2009.
O Γιάννης Στάμου γεννήθηκε το 1974, σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Πάτρας και εν συνεχεία σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων αποκτώντας bachelor από το Middlesex University του Λονδίνου.

Ο Γιάννης Κιτάνης σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Πατρών (2001-2006) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Harvard (2007-2009).
Από το 2015 έως το 2018 δίδαξε Αρχιτεκτονικό και Αστικό Σχεδιασμό στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστήμιο Πατρών.
Το 2017 ίδρυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο ΟΚΤΑΝΑ στην Αθήνα αναλαμβάνοντας αναθέσεις ιδιωτικών έργων και συμμετέχοντας ενεργά σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς δημοσίων κτιρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ύψιστη τιμή της αρχιτεκτονικής, το βραβείο αρχιτεκτονικής Pritzker, απονεμήθηκε στον Sir David Alan Chipperfield για το 2023.
Η κριτική επιτροπή των βραβείων Pritzker 2023 είπε για την απόφασή της: "Ο Sir David Chipperfield αποφεύγει τις τάσεις και διατηρεί τη δέσμευσή του σε μια αρχιτεκτονική με διακριτική αλλά και μετασχηματιστική αστική παρουσία. Μια τέτοια ικανότητα εκτέλεσης είναι μια διάσταση της βιωσιμότητας που δεν ήταν προφανής τα τελευταία χρόνια".

Turner Contemporary ©Simon Menges

Eνα από τα πρώτα μεγάλα έργα του David Chipperfield Architects ήταν το Μουσείο Ποταμού και Κωπηλασίας στον ποταμό Τάμεση, το οποίο ολοκλήρωσε το 1997. Αυτό τον καθιέρωσε ως αρχιτέκτονα για πολιτικά και πολιτιστικά κτίρια και οδήγησε το στούντιο του στη δημιουργία κτιρίων-ορόσημων, όπως το Hepworth στο Wakefield το 2011, το Saint Louis Art Museum στο Μιζούρι το 2013, το Museo Jumex στην Πόλη του Μεξικού το 2013 και η James Simon Galerie στο Βερολίνο το 2018.

River and Rowing Museum ©Richard Bryant _ Arcaid

Saint Louis Art Museum ©Simon Menges

The Hepworth Wakefield ©Iwan Baan

Γεννημένος στο Λονδίνο το 1953, ο Chipperfield ξεκίνησε την καριέρα του μετά την αποφοίτησή του από το Kingston School of Art το 1976 και αργότερα από το Architectural Association το 1977. Εργάστηκε για τους επίσης βραβευμένους με το βραβείο Pritzker, Norman Foster και Richard Rogers, πριν ιδρύσει το ομώνυμο στούντιο David Chipperfield Architects στο Λονδίνο το 1985. Σήμερα, διαθέτει γραφεία στο Βερολίνο, το Μιλάνο, τη Σαγκάη και το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Απαντώντας στην είδηση της βράβευσής του, ο Sir David Chipperfield δήλωσε ότι είναι "τόσο συγκλονισμένος που λαμβάνει αυτή την εξαιρετική τιμή και που συνδέεται με τους προηγούμενους νικητές. Εκλαμβάνω αυτό το βραβείο ως ενθάρρυνση να συνεχίσω να στρέφω την προσοχή μου όχι μόνο στην ουσία της αρχιτεκτονικής και στο νόημά της, αλλά και στη συμβολή που μπορούμε να κάνουμε ως αρχιτέκτονες για την αντιμετώπιση των υπαρξιακών προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής και της κοινωνικής ανισότητας".

Museo Jumex ©Simon Menges

Morland Mixité ©Simon Menges

Παράλληλα με το βραβείο αρχιτεκτονικής Pritzker, ο Chipperfield έχει λάβει πολλές άλλες διακρίσεις και τιμές, όπως το χρυσό βασιλικό μετάλλιο RIBA το 2010, το βραβείο Mies van der Rohe το 2011 και το Praemium Imperiale για την αρχιτεκτονική της Japan Art Association το 2013. Το 2004, διορίστηκε Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αργότερα, χρίστηκε ιππότης το 2010, προτού διοριστεί στο Τάγμα των Companions of Honour το 2021.
Παράλληλα με την αρχιτεκτονική, ο Chipperfield είναι συγγραφέας και καθηγητής σε διάφορα ινστιτούτα, όπως η Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Στουτγκάρδης και το Πανεπιστήμιο Yale. Εχει επίσης επιμεληθεί την 13η Μπιενάλε Architettura το 2012. Το ότι το βραβείο θα του απονεμηθεί στην τελετή απονομής του βραβείου Pritzker 2023 στην Αθήνα τον Μάιο, είναι μια πράξη τυχαία, αλλά δεν στερείται παρόλα αυτά συμβολισμών αφού γίνεται στην πόλη που ανέλαβε την επέκταση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της.
Φωτογραφίες: pritzkerprize.com

Κατά την αναμόρφωση του διατηρητέου πρώην πολυκαταστήματος "UK House" στην Oxford Street, προστέθηκε ένα λόμπι σε μπαρόκ στυλ με φουτουριστικά στοιχεία, σε άμεση επαφή με την ιστορία του κτιρίου. Χαρακτηριστικά στοιχεία του αποτελούν το ασπρόμαυρο μαρμάρινο δάπεδο που καλύπτει όλο τον εσωτερικό χώρο, αλλά και η διάτρητη μεταλλική οροφή σε μορφή πλέγματος, αντικατοπτρίζοντας το καρό σχέδιο του δαπέδου. Γραμμικά φωτιστικά στοιχεία ενισχύουν τις μορφές και τους σχηματισμούς στον χώρο.
Φωτογραφίες: Thomas Adank

Η ειδική κατασκευή βρίσκεται στο χώρο εισόδου και στο lobby του ξενοδοχείου "Antigoni Beach Resort", στη χερσόνησο της Σιθωνίας Χαλκιδικής. Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού αποτέλεσε η αίσθηση διείσδυσης του φυσικού φωτισμού στο χώρο της υποδοχής και του καθιστικού, με τη διαμόρφωση ελαστικών οροφών. Διαμορφώθηκαν φατνώματα από κοιλοδοκούς αλουμινίου, τετραγωνικής διατομής 50 x 50 (mm), τα οποία επενδύθηκαν με ένα φύλλο ανθυγρής γυψοσανίδας. Κατόπιν τοποθετήθηκαν στην οροφή ταινίες φωτοδιόδων (LED) σε απόσταση μεταξύ τους όσο και το ύψος της κατασκευής (x = h), για τη σωστή διάχυση του φωτός και διαμορφώθηκε η ελαστική οροφή από εξειδικευμένο συνεργείο. Επάνω στο μεταλλικό σκελετό, βιδώθηκαν πλαίσια από μασίφ ξύλο φλαμουριάς με επένδυση καπλαμά δρυός. Η επιλογή του ξύλου φλαμουριάς, έγινε για λόγους εξοικονόμησης βάρους της κατασκευής, καθώς το φλαμούρι ανήκει στην πιο ελαφριά ξυλεία. Τα ξύλα διαμορφώθηκαν σε ειδικές διατομές, ώστε να ακουμπήσουν επάνω τους οι ιστοί μπαμπού Φ16 mm, οι οποίοι τοποθετήθηκαν ανά 30 mm, ώστε να αφήνουν διακριτικά το φως να διαχέεται. Τοποθετήθηκαν ξύλινες ροζέτες, για να καλύψουν τις ξυλόβιδες στα διάφορα σημεία στήριξης. Τέλος, όλη η κατασκευή περάστηκε με διάφανο ακρυλικό βερνίκι.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Taka + Partners
Φωτογραφία: Kim Powell Photography

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ, ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ & ΕΠΙΛΟΓΗ ΦΩΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΥΛΙΚΟ, ΤΗΝ ΥΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ.
Κάθε μελέτη φωτισμού οφείλει να εξετάζει τους βασικούς παράγοντες σχεδιασμού και να προσδιορίζει τα δεδομένα που απαιτούνται σε κάθε περίπτωση. Η ολιστική αντιμετώπιση των παραμέτρων κατά το σχεδιασμό προσδίδει συνοχή σε ένα πάρκο, το οποίο όμως αποτελεί ταυτόχρονα και πρόκληση λόγω των διαφορετικών λειτουργιών, περιοχών, χρήσεων και εξοπλισμού που μπορεί να ενσωματώνει. Ο φωτισμός ενός πάρκου απαιτεί τη σύνθεση τεχνικών φωτισμού για διαφορετικές καταστάσεις. Αλλιώς θα φωτισθεί ένα δέντρο, αλλιώς μία διαδρομή και αλλιώς μία κατασκευή, όπως για παράδειγμα μια πέργκολα. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και οι επιλογές μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το υλικό, την υφή ή το χρώμα του κάθε στοιχείου.

Κάτω από το φυτώριο του Δήμου Αθηναίων διέρχεται αποχετευτικό δίκτυο, από το οποίο τα λύματα μπορούν να εξαχθούν, να υποβληθούν σε επεξεργασία και να χρησιμοποιηθούν για άρδευση στο σημείο ζήτη¬σης, στο πλαίσιο μιας βιώσιμης κυκλικής οικονομίας. Το πιλοτικό πρό¬γραμμα του Δήμου Αθηναίων για την επαναχρησιμοποίηση νερού από λύματα του δικτύου αποχέτευσης για την άρδευση πρασίνου αναδείχθηκε ως επιτυχία του ευρωπαϊκού προγράμματος "H2020 NextGen: Towards a next generation of water systems and services for the circular economy", το οποίο υποστηρίζει τεχνολογικές λύσεις κυκλικής οικονομίας νερού σε 10 ευρωπαϊκές πόλεις. Η λύση "sewer mining (SM)" που αξιοποίησε ο Δήμος Αθηναίων έχει αναπτυχθεί από την ερευνητική ομάδα του κυρίου Μακρόπουλου στο Ε.Μ.Π. μαζί με την Ε.Υ.Δ.Α.Π., τον Δήμο Αθηναίων και την εταιρεία Chemitec και έχει εφαρμοστεί στο πλαίσιο του NextGen, μαζί με την εταιρεία Biopolus, στο φυτώριο της Διεύθυνσης Πρασίνου και Αστικής Πανίδας, στου Γουδή.
Η εξόρυξη λυμάτων, ως σύστημα ανάκτησης νερού αποτελεί μια λύση κυκλικής οικονομίας, η οποία επιτρέπει σε μεσογειακές πόλεις, όπως στην Αθήνα, να αυξήσουν σημαντικά τους αρδευόμενους χώρους αστικού πρασίνου και ως εκ τούτου να μειώσουν τις επιπτώσεις από τα κύματα καύσωνα, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα των πόλεων σε κλιματικές πιέσεις.

Το πρώτο κτίσμα με τη μέθοδο της τρισδιάστατης εκτύπωσης πρόκειται να ανεγερθεί στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

Η τρισδιάστατη εκτύπωση αποτελεί μία νέα μέθοδο στις κατασκευές, με την οποία κατασκευάζονται αντικείμενα μέσω της διαδοχικής πρόσθε¬σης επάλληλων στρώσεων υλικού. Χαρακτηριστικό είναι πως παρά το γεγονός ότι στα πρώτα βήματα της μεθόδου χρησιμοποιούταν ως πρώτη ύλη κυρίως το πλαστικό, έχουν προστεθεί πλέον στη διαδικασία διάφορα μέταλλα αλλά και τσιμέντο για την κατασκευή κτιρίων.

Η κατασκευή ενός τέτοιου κτιρίου μπορεί να γίνει μέσα σε λίγες ώρες, ενώ τα τρισδιάστατα εκτυπωμένα κτίρια θεωρούνται πολύ πιο οικονομικά λόγω του μειωμένου προσωπικού και της μείωσης κόστους από τη χρήση υλικών. Η τεχνολογία κατασκευής του εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με υψηλό βαθμό ψηφιοποίησης και αυτοματοποίησης.
Το κτίριο θα κατασκευαστεί και θα λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να έχει το ελάχιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα στον κύκλο ζωής του. Για την κατασκευή θα χρησιμοποιηθούν σύγχρονα υλικά δόμησης χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος με υψηλό περιεχόμενο ανακυκλώσιμων, δομικά υλικά υψηλής ενεργειακής εξοικονόμησης και υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Η τεχνολογία κατασκευής του, εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ο υψηλός βαθμός ψηφιοποίησης και αυτοματοποίησης επιτρέπει:

✓ Ευελιξία σχεδιασμού – Η κατασκευή πολύπλοκων δομών υψηλής καμπυλότητας γίνεται εφικτή
✓ Ταχύτητα κατασκευής – Ο χρόνος κατασκευής μειώνεται τουλάχιστον στο ήμισυ, γεγονός που επιβεβαιώνεται από πιλοτικές και εμπορικές εφαρμογές (ταχ. διάστρωσης πάνω από 0,3 μέτρα/δευτερόλεπτο)
✓ Μειωμένα απόβλητα – Μειώνεται η απόρριψη υλικών λόγω αστοχίας, επιτρέποντας έτσι την βελτίωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της κατασκευής
✓ Μείωση εργατικού κόστος

Η σχεδίαση και ανέγερση μιας σύγχρονης και αειφόρου κατασκευής στο Πανεπιστήμιο Πατρών έχει σκοπό να υποστηρίξει τους νέους επιστήμονες στο καινοτόμο έργο τους και τη νεοφυή επιχειρηματικότητα της χώρας μας.

Το διαμέρισμα βρίσκεται ακριβώς στα όρια της πόλης του Αγίου Νικολάου και η συνολική του επιφάνεια είναι 120 m². Βασικό χαρακτηριστικό του σχεδιασμού είναι η χρήση του ξύλου (δρυς) στο φυσικό του χρώμα σε πολλές από τις επιφάνειες του διαμερίσματος. Μοναδική εξαίρεση, η μπλε ultramarine κουζίνα, η οποία δεσπόζει σαν ξεχωριστό αντικείμενο στη μία πλευρά του καθιστικού. Η επιλογή των επίπλων, όπως επίσης και ο σχεδιασμός πολλών από αυτών έγινε από τους αρχιτέκτονες του έργου. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για τον σχεδιασμό των επίπλων ήταν το σίδερο, ο μαύρος γρανίτης και το ξύλο. Η συλλογή έργων τέχνης του ιδιοκτήτη, η οποία αποτελείται κυρίως από μεταλλικά γλυπτά διαφόρων μεγεθών, καθόρισε εκτός από την οργάνωση των επιμέρους χώρων και την επιλογή των υλικών του έργου. Το φινιστρίνι του μπάνιου, το μαντεμένιο τζάκι, η βιβλιοθήκη της εισόδου και το τραπέζι της βεράντας βρήκαν την υλικότητά τους από τα γλυπτά αυτά.

Πρόκειται για έργο ολικής ανακαίνισης και επανασχεδιασμού υφιστάμενου κτιρίου, που ανήκει στο κτιριακό συγκρότημα του Ο.Τ.Ε. στην Πάρνηθα. Η μελέτη εστιάζει στην ανασύσταση των χώρων εργασίας και στην αναβάθμιση αυτών σε ένα σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον δημιουργίας.
Τα υψηλά τεχνικά standards της Germanos Service (ειδικά αντιστατικά δάπεδα και πάγκοι εργασίας, έλεγχος στατικότητας φορτίου εισερχομένων στα εργαστήρια, έλεγχος πρόσβασης και κυκλοφορίας με διαχωρισμό επισκεπτών και τεχνικών) σε συνδυασμό με την ανάγκη δημιουργίας ενός σύγχρονου και φιλικού εργασιακού χώρου, οδήγησε σε μια νέα, διαφορετική προσέγγιση της μέχρι τότε εργασιακής συνθήκης.
Χάρη στο μεγάλο διαθέσιμο εσωτερικό ύψος (άνω των 6 m) υπήρξε η δυνατότητα διαμόρφωσης των χώρων εργασίας σε δύο επίπεδα με την προσθήκη παταριού. Ο φυσικός φωτισμός και αερισμός υπήρξε πρωταρχικό ζητούμενο κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού και εξασφαλίστηκε μέσα από την οργάνωση των κατόψεων.
Οι λειτουργικοί χώροι σχεδιάζονται ενιαίοι, σε λογική "open space" προωθώντας τη συνεργασία. Οι βοηθητικοί χώροι χρήσης, π.χ. κουζίνα προσωπικού ή ειδικά εργαστήρια εκπαίδευσης, αποκτούν πλέον ταυτότητα και ενδιαφέρον χάνοντας το διαδικαστικό τους χαρακτήρα.
Ο φυτεμένος τοίχος, οι διαφορετικές ματιέρες αλλά και η χρήση ειδικών ηχοαπορροφητικών υλικών προσδίδουν μια επιπλέον ποιότητα, που αφορά σε αρκετές αισθήσεις. Η χάρτινη οροφή του meeting room, όπως και οι διάφορες γραφιστικές εφαρμογές στα κρύσταλλα και τις τοιχοποιίες αποτελούν με τη σειρά τους, σημεία αναφοράς.
Η ισορροπία μεταξύ των εργαστηριακών χώρων με εκείνων των γραφείων και των χώρων κοινού διατηρείται, καθώς έχει δοθεί ισόποση προσοχή στο σχεδιασμό και την αισθητική