Ερευνητικό κέντρο για τη λειτουργία του εγκέφαλου στην Ιερουσαλήμ

Τοποθετημένο στην καρδιά του εβραϊκού πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, το ερευνητικό κέντρο "Edmond and Lily Safra Center" αποτελεί μια πρωτοποριακή εγκατάσταση για την επιστημονική εξερεύνηση του εγκεφάλου. Το κτίριο θα λειτουργεί ως κεντρική είσοδος του πανεπιστημίου, μόλις ανοίξει η νέα σύνδεση του τραμ με το κέντρο της πόλης. Οι κοινόχρηστοι χώροι και οι εργαστηριακές εγκαταστάσεις του έχουν σχεδιαστεί για να προσελκύουν τους φοιτητές - μελλοντικούς επιστήμονες, καθώς και να ενθαρρύνουν το ενδιαφέρον για τις ερευνητικές δραστηριότητες του κέντρου. Το έργο είναι ένα από τα πιο καινοτόμα του είδους του, με πολλά εργαστηριακά συγκροτήματα που είναι εξαιρετικά ευέλικτα, έτσι ώστε να μπορούν να προσαρμοστούν στις εκάστοτε μελλοντικές αλλαγές.
Η διάταξη του κτιρίου αποτελείται από δύο παράλληλες πτέρυγες, τοποθετημένες γύρω από μία κεντρική αυλή. Τα ανώτερα επίπεδα στεγάζουν 28 εργαστήρια, τα οποία συνδέονται με κοινόχρηστους κόμβους, έτσι ώστε να ενθαρρύνεται η αλληλεπίδραση και η ανταλλαγή ιδεών μεταξύ φοιτητών και προσωπικού. Στο ισόγειο υπάρχουν οι χώροι διδασκαλίας, ένα αμφιθέατρο 200 θέσεων, μία βιβλιοθήκη, μία καφετέρια και μία γκαλερί, προσβάσιμη στο κοινό για την προβολή της τέχνης που σχετίζεται με τον εγκέφαλο. Η κεντρική αυλή ενώνει αυτές τις διαφορετικές λειτουργίες, καθιερώνει νέες διαδρομές κυκλοφορίας μέσα στην πανεπιστημιούπολη, αξιοποιώντας το πράσινο του γύρω τοπίου. Στο χώρο κυριαρχούν ένα τεχνητό ρυάκι και φυτεύσεις εσπεριδοειδών σε όλο το μήκος της, σχηματίζοντας έτσι έναν ήσυχο χώρο και ένα δροσερό μικρόκλιμα, το οποίο διαχέεται περαιτέρω από μια αναδιπλούμενη οροφή.
Το έργο έχει εφαρμοστεί σε αστική κλίμακα, με την κύρια πρόσοψή του να προσκαλεί τους ενδιαφερόμενους για εξερεύνηση, προσελκύοντας τους στο εσωτερικό. Στο πλαίσιο της πανδημίας Covid-19, πραγματοποίηθηκε βιοφιλικός σχεδιασμός, προωθώντας τη σημασία της υγείας και της ευημερίας. Η κεντρική αυλή, τα ανοιχτά μπαλκόνια και η κυκλοφορία συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας υγιούς πανεπιστημιούπολης. Η προοδευτική περιβαλλοντική στρατηγική του επιστημονικού κέντρου χρησιμοποιεί παθητικές τεχνικές για τη φυσική μείωση χρήσης της ενέργειας. Τοπικά υλικά, όπως η πέτρα της Ιερουσαλήμ, χρησιμοποιούνται όπου είναι δυνατόν, ενώ το κτίριο έχει έναν καθαρό προσανατολισμό -απευθείας στους άξονες ανατολής - δύσης- για επίτευξη της ηλιοπροστασίας. Τα τρία ανώτερα επίπεδα σκιάζονται από ένα ιδιαίτερο πλέγμα αλουμινίου, με ένα μοτίβο αναπαράστασης των σχεδίων των αρχών του 20ου αιώνα από τον Ισπανό νευροεπιστήμονα Santiago Ramon y Cajal, τα οποία απεικονίζουν τη νευρολογική δομή του εγκεφάλου. Περαιτέρω παθητική ψύξη του κτιρίου παρέχεται από ημιδιαφανή στέγαστρα στα δυτικά και ανατολικά, τα οποία διαμορφώνουν και τις κύριες εισόδους του κτιρίου.