"Opening House", ένα "ανοιχτό" σπίτι για έναν ανοιχτό άνθρωπο

Χτισμένη στα βορειανατολικά προάστια της Αθήνας, η κατοικία έχει σχεδιαστεί σε κατακόρυφο άξονα λόγω της μικρής επιτρεπόμενης κάλυψης του οικοπέδου. Με αυτό τον τρόπο ο κάθε όροφος αποκτά τη δική του ταυτότητα και χρήση: το ισόγειο και ο πρώτος όροφος της κατοικίας εμπεριέχουν το σαλόνι, την τραπεζαρία και την κουζίνα και έχουν άμεση επαφή με τον εξωτερικό χώρο εξαιτίας της κλίσης του εδάφους του οικοπέδου. Τα παιδικά υπνοδωμάτια βρίσκονται στο δεύτερο όροφο μαζί με ένα μικρό playroom και το μάστερ υπνοδωμάτιο συναντάται στο δώμα όπου συνδέεται με την ταράτσα της κατοικίας. Σ’ αυτό τον τετραώροφο όγκο της κατοικίας που δημιουργείται, ο βορινός τοίχος του κτιρίου ανοίγεται και ευθυγραμμίζεται με το όριο του τριγωνικού οικοπέδου προκειμένου να μεγαλώσει η κύρια όψη της κατοικίας ώστε να εισχωρήσει άπλετο νοτιοδυτικό φώς και ταυτοχρόνως να ενσωματωθεί η κεντρική είσοδος της κατοικίας. Εσωτερικά σε αυτό το νοητό τρίγωνο που δημιουργείται χωρικά τοποθετείται η σκάλα της κατοικίας, το αναβατόριο και ένα εσωτερικό αίθριο που συνενώνει όλους τους επιμέρους ορόφους. Το εγχείρημα του «ανοίγματος» του κτιρίου υπογραμμίζεται με τη χρήση έντονου πορτοκαλί χρώματος στο εσωτερικό του τοίχου διαχέοντας μια «φλεγόμενη» αίσθηση στο χώρο. Το πορτοκαλί χρώμα μέσω του φωτός που εισέρχεται από τα ανοίγματα της όψης και τους φεγγίτες της οροφής αντανακλάται στους όμορους τοίχους δημιουργώντας ένα θερμό φίλτρο χρώματος το οποίο ταξιδεύει μέσα σε όλο το σπίτι. Αυτός ο τριγωνικός έγχρωμος ενδιάμεσος χώρος που διαμορφώνεται, συνδέει τους χώρους κυκλοφορίας με όλους τους ιδιωτικούς και κοινόχρηστους χώρους της κατοικίας και γίνεται το πιο σημαντικό μέρος του σπιτιού.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Στόχος της αρχιτεκτονικής μιας κατοικίας είναι να αφουγκράζεται τις ανάγκες και επιθυμίες του ιδιοκτήτη της, συνθέτοντας ένα μοναδικό για αυτόν σπίτι. Στην περίπτωση αυτή, ο ιδιοκτήτης είναι νέος και έτοιμος να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια. Η αγαπημένη του ταινία είναι το Star Wars και το αγαπημένο του παιχνίδι ο κύβος του Ρούμπικ. Η αρχιτεκτονική σύνθεση του σπιτιού λοιπόν όφειλε να ενσωματώσει εξωτερικά και εσωτερικά όλα αυτά τα στοιχεία. Καθώς εισέρχεται ο ιδιοκτήτης στο σπίτι του, όπως εξηγήθηκε με βαρετούς αρχιτεκτονικούς όρους παραπάνω, ανοίγεται μπροστά του σαν σε ταινία επιστημονικής φαντασίας μια πανύψηλη πύλη πλημμυρισμένη στο φως και στο χρώμα που διασχίζει κατά μήκος και καθ ’ύψος όλο του το σπίτι. Στο εσωτερικό της κατοικίας καθώς περιηγείται στο χώρο, ο ίδιος βιώνει ένα παιχνίδι εναλλαγής χρωμάτων του αγαπημένου του παιχνιδιού αφού χρώματα του κύβου του Ρούμπικ μπαίνουν διάσπαρτα σε χώρους και έπιπλα του σπιτιού. Ο νοητός αυτός πόλεμος που εκτυλίσσεται μεταξύ των έξι έντονων χρωμάτων (πορτοκαλί, κόκκινο, κίτρινο, λευκό, πράσινο, μπλε) σε συνδυασμό με αρχιτεκτονικά στοιχεία που μοιάζουν να ανοίγονται και να ξεδιπλώνονται αυτόματα, δημιουργεί μια δραματική αρχιτεκτονική εμπειρία στον ιδιοκτήτη η οποία ικανοποιεί την παιδικότητα του και διεγείρει τις αισθήσεις του συνθέτοντας μια μυθιστορηματική κατοικία, το δικό του εικονικό γαλαξία που στο μέλλον θα φιλοξενήσει τους αγαπημένους του ήρωες.