"Ο λόφος" κατοικία στην Κρήτη, με αβίαστη ένταξη στο άγριο τοπίο

Το καταπράσινο, άγριο κρητικό τοπίο, ο πλούτος και η κληρονομιά των παραδοσιακών τεχνών καθορίζουν το έργο "ο Λόφος". Τοποθετημένη στους βόρειους πρόποδες του βουνού Θρυπτή στην ανατολική πλευρά του ελληνικού νησιού, η κατοικία 280 m² συμπεριλαμβάνει το κύριο κτίσμα, δύο ξενώνες και γενναιόδωρους εξωτερικούς χώρους.
Η εξισορρόπηση των αναγκών με το φυσικό περιβάλλον, που συνδυάζει θέα προς τα βουνά, τις πεδιάδες και τη θάλασσα, ήταν κρίσιμη στη σχεδιαστική λύση των αρχιτεκτόνων. Βασικός στόχος ήταν η αβίαστη ένταξη του αρχιτεκτονικού κελύφους στο άγριο γεωφυσικό υπόβαθρο, η βέλτιστη αξιοποίηση της θέας, η διαμόρφωση χώρων με διαφορετική ποιότητα, αλλά και η δημιουργία δυνατών "κάδρων", τα οποία σε συνδυασμό με τα στοιχεία της φύσης, το φως, τη σκιά, τον αέρα και το νερό, θα ανήγαγαν την καθημερινότητα των χρηστών σε τελετουργικό. 
Ένα μονοπάτι, που κατεβαίνει την πλαγιά από τον κεντρικό δρόμο, οδηγεί τους επισκέπτες στην είσοδο της κατοικίας. Το κτίσμα αρθρώνεται σε τέσσερις όγκους, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους μέσω ενδιάμεσων χώρων μερικοί των οποίων βρίσκονται στο εσωτερικό και μερικοί στο εξωτερικό του σπιτιού. Η κύρια κατοικία χωρίζεται σε δύο χαμηλούς όγκους, που συνδέονται μεταξύ τους με έναν ημίκλειστο χώρο, στον οποίο κυριαρχεί το υδάτινο στοιχείο. Ο σχεδιασμός συνδυάζει φυσικά υλικά, που χρησιμοποιούνται συχνά στην τοπική λαϊκή παράδοση, όπως το ξύλο και η πέτρα. Ταυτοχρόνως, η ατμόσφαιρα είναι σύγχρονη, συνδυάζοντας την έμφυτη σκανδιναβική ευαισθησία και τον οργανικό μινιμαλισμό των block722 με επιρροές από την ιαπωνική αρχιτεκτονική. Αυτό διαφαίνεται μέσα από την αναζωογονητική απλότητα του σχεδιασμού με τις καθαρές, σχεδόν αυστηρές γραμμές, που εξισορροπούν τη φυσική, απτική αίσθηση των υλικών και την πλούσια χειροτεχνία.
Το ισχυρό ελληνικό φως βοηθά στον καθορισμό των σχημάτων και των επιφανειών. Παίζοντας με τα υλικά, οι αρχιτέκτονες βασίστηκαν στην αίσθηση και στον ρυθμό του περιβάλλοντος, τόσο για τους εσωτερικούς, όσο και για τους εξωτερικούς χώρους. Το ταξίδι του φωτός και οι συνήθειες των πελατών κατά τη διάρκεια της ημέρας οδήγησαν τη χωροταξική διάταξη στο εσωτερικό. Κάθε τμήμα και διαδρομή έχουν σχεδιαστεί προσεκτικά, για να υποστηρίζουν τη λειτουργικότητα και να πλαισιώνουν μέσα από οπτικά ταξίδια και χωρικές αφηγήσεις, που συνδυάζουν το εσωτερικό και το εξωτερικό, το φυσικό και το ανθρώπινο δημιούργημα. Ο σχεδιασμός επιδιώκει να ενισχύσει την αργή διαβίωση, λαμβάνοντας στοιχεία από τον τρόπο ζωής του νησιού. 
Οι αρχιτέκτονες συνεργάστηκαν με ντόπιους τεχνίτες καθ' όλη τη διάρκεια της κατασκευής, εφαρμόζοντας εξειδικευμένες κατασκευαστικές τεχνικές σε μια μεγάλη ποικιλία στοιχείων της κατοικίας. Αυτό ισχύει τόσο για τις υψηλής ποιότητας αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, όσο και για τα έπιπλα, η πλειονότητα των οποίων είναι κατά παραγγελία και δημιουργήθηκαν ειδικά γι’ αυτό το έργο, χρησιμοποιώντας μάρμαρο, ξύλο, πέτρα και terrazzo. Η συλλογή επίπλων ονομάστηκε "Anata" από το ιαπωνικό "εσύ" ή "για σένα". 
Τα έργα τέχνης ήταν επίσης σημαντικά στη συνολική σύνθεση και το σπίτι φιλοξενεί τώρα ένα εντυπωσιακό γλυπτό 2,8 x 1,5 μέτρων από τον Έλληνα καλλιτέχνη Παντελή Χανδρή. Το έργο ως αναπόσπαστο κομμάτι τόσο της ιστορίας του σπιτιού, όσο και της ίδιας πια της κατασκευής ονομάστηκε "Post-Landscape". Το βουνίσιο "φόντο" και ο κάμπος στους πρόποδες αποτέλεσαν κεντρική έμπνευση και θεματολογία του έργου, μεταμορφώνοντας τα χρώματα, τους ήχους και την ατμόσφαιρα σε υλικά και χώρο.