Κατοικία στη Δροσιά Αττικής

Πρόκειται για μια μονοκατοικία, συνολικού εμβαδού 360 m², κτισμένη σε σχήμα Γ, σε στενόμακρο πευκόφυτο οικόπεδο, η οποία στεγάζει τετραμελή οικογένεια.
Η μελέτη έγινε με γνώμονα τη διαφύλαξη της ιδιωτικότητας των ιδιοκτητών, τη διάσωση των περισσότερων πεύκων και τη διατήρηση ενός, όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κήπου, ο οποίος αποτελεί εστιακό κέντρο.
Ένας επιμήκης όγκος με μονόριχτη στέγη, που αποτελεί τον κορμό της όλης σύνθεσης, εμφανίζεται τριώροφος στην πρόσοψη, επειδή περιέχει και το κλιμακοστάσιο. Το μέγεθός του όμως μειώνεται, εφόσον βρίσκεται σε υποχώρηση ως προς το διώροφο όγκο της κύριας εισόδου. Σ’ αυτή την οπτική μείωση του συνολικού κτιριακού όγκου συντελεί η φαινομενική “αιώρηση” του προβαλλόμενου, προκείμενου όγκου, ο οποίος αποκολλάται από το έδαφος και μέσω μιας σειράς βατών δωμάτων, που κλιμακώνονται σε ύψος, εμφανίζεται τελικά μονώροφος στον κήπο, ελαφραίνοντας το κτίριο και δημιουργώντας έτσι συνολικά την αίσθηση της μονοκατοικίας.
Η πρόσβαση στο εσωτερικό πραγματοποιείται μέσω μιας αναδιπλούμενης ράμπας, που εισχωρεί στον όγκο του κτιρίου και “παρακολουθεί” το χώρο του καθιστικού και ένα πρώτο καδράρισμα του προστατευμένου πίσω κήπου. Ο διώροφος χώρος που δημιουργείται λειτουργεί στον κατακόρυφο πλέον άξονα και κορυφώνεται με τη διαφάνεια της στέγης που επιτρέπει την απρόσκοπτη δίοδο του φωτός.
Η είσοδος στην κατοικία επενδύεται με χτυπητό μάρμαρο Μαρόκου. Tο μάρμαρο καλύπτει και την εσωτερική επιφάνεια του ίδιου τοίχου, στο κλιμακοστάσιο, δημιουργώντας έτσι ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο, το οποίο “κατοικεί” ταυτόχρονα τον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο. Αυτή η τακτική ακολουθείται και με τα δάπεδα, όπου το ίδιο υλικό –ξύλο teak– επενδύει αδιάκοπτα μια επιφάνεια από τους εσωτερικούς προς τους εξωτερικούς χώρους της κατοικίας επιτυγχάνοντας έτσι μια οπτική ενοποίηση.
Στο ισόγειο οργανώνονται οι χώροι διημέρευσης σε γραμμική αλληλουχία επιπέδων και περιοχών.
Στον πρώτο όροφο βρίσκονται οι χώροι ύπνου. Mεγάλα ανοίγματα δίνουν άμεση πρόσβαση σε μία ευρύχωρη βεράντα από το καθιστικό του ίδιου επιπέδου.