Θερινή κατοικία στην Πάτμο

Ο οικισμός της Χώρας Πάτμου είναι ίσως από τους πιο σωστά διατηρημένους στον τόπο μας. Κτίστηκε περιμετρικά της Μονής Άγιου Ιωάννη του Θεολόγου, η οποία, με χρυσόβουλο του Αλέξιου Κομνηνού, κτίστηκε το 1086 στη μνήμη του Άγιου Ιωάννη που είδε και κατέγραψε σε κοντινό σπήλαιο τη συγκλονιστική Αποκάλυψη. Δίπλα στις Μικρασιατικές ακτές, με αυτοκέφαλη εκκλησία σε σχέση με το Πατριαρχείο, δεχόταν πειρατικές επιθέσεις, όπου ενώ οι άντρες έλειπαν ως ναυτικοί ή έμποροι στη Βενετία, Βιέννη, Οδησσό οι ανεξάρτητες γυναίκες σχημάτισαν κοινωνική μητριαρχία που ισχύει μέχρι σήμερα. Γονείς έφευγαν από το σπίτι τους μετά το γάμο της πρωτότοκης κόρης.
Η κατοικία, συνολικού εμβαδού 235 m², κτίστηκε σε τρία συνενωμένα οικόπεδα που οι ιδιοκτήτες κατάφεραν να αποκτήσουν. Ήταν πολλές οι συνήθεις γραφειοκρατικές δυσκολίες όσον αφορά στις εγκρίσεις της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (Ρόδου) και των οικοδομικών αδειών της Πολεοδομίας (Λέρου). Οι Δημοτικές Υπηρεσίες προσθέτουν υπομονή και επιμονή σε όσους προσπαθούν να κτίσουν, με αποτέλεσμα τη διατήρηση του πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού χαρακτήρα του οικισμού. Κάθε κάτοικος είναι αρχιτεκτονικός φύλακας.
Η περιοχή λέγεται "Καμαράκια", από τις καμάρες που συνέδεαν για λόγους αμυντικής προστασίας τα νότια σπίτια με τον περίβολο της Μονής. Έτσι στο υπάρχον  βορειοανατολικό δωμάτιο, στα ίχνη των παλιών τόξων προστέθηκαν δύο καμάρες για να επαναφέρουν την προϋπάρχουσα μορφή. Γι’ αυτό χρειάστηκε πρώτα η έγκριση του Ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής μετά το κατάλληλο αίτημα.
Στις προδιαγραφές του κατάλληλου οικοπέδου ήταν η ελεύθερη δυτική θέα για το ζεύγος της ζωγράφου και του συγγραφέα. Δεδομένα ήταν τα ανεξάρτητα δωμάτια για τις δύο κόρες και κοντινούς φίλους (επτά αφανείς κοιτώνες με διαφορά στάθμης ο καθένας) όπου η κυκλοφορία είναι πάντα υπαίθρια, μέσα από φυτεμένες αυλές με ιδιωτικές γωνιές καθιστικού ή φαγητού. Η κλίση του εδάφους (7 m ύψος σε 26 m μήκος) έδωσε στάθμες αμφιθεατρικές, νότια και δυτικά εξασφαλίζοντας απόλυτη ιδιωτικότητα για την προσπέλαση και τη διαμονή κάθε φιλοξενούμενου. Η κουζίνα (με αναγκαίο θόρυβο) είναι αποκομμένος φύλακας με ιδιαίτερη προσπέλαση δρόμου, το χειμωνιάτικο καθιστικό είναι κεντρικό, το ατελιέ ζωγραφικής όπως και ο χώρος συγγραφής απόλυτα αυτόνομος. Το σπίτι έχει τέσσερις εξωτερικές πόρτες, στοιχείο σημαντικό· μια και δύο θεωρούνταν αναγκαίες για πειρατική άμυνα "έμπαιναν απ’ τη μία, έβγαινες απ’ την άλλη". Σπαστοί όγκοι, τοίχοι σοβατιστοί ή με εμφανή λιθοδομή βοηθούν να δέσει καλύτερα η κατοικία στο πυκνό αστικό περιβάλλον χωρίς να φαίνεται το μέγεθός της στον περαστικό (μια από τις αμυντικές αρχές της Πάτμου).