"Η ΜΙΚΡΗ ΤΟΥ ΕΝΤΟΠΙΑ", κατοικία στο Απολλώνιο

"Εδώ στάθηκε και περπάτησε, τριγυρισμένος από τη θάλασσα, τα νησιά και πολλή ομορφιά και ονειρεύτηκε τη μικρή του Εντοπία", αναφέρει η Έμμα Κ. Δοξιάδη προλογίζοντας "το Χρονικό του Απολλωνίου", εξ’ ου και ο τίτλος.
Η διώροφη αυτή κατοικία, η οποία βρίσκεται στον οικισμό "Απολλώνιο" στο Πόρτο Ράφτη, έργο του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, ανακαινίστηκε με σκοπό να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας πολυμελούς οικογένειας. Ο οικισμός αυτός, το τελευταίο έργο του Δοξιάδη, σχεδιάστηκε με μέτρο τον άνθρωπο και κύρια στοιχεία την ομορφιά, τη λογική και την ανθρώπινη ευτυχία, με άλλα λόγια την αληθινή αρχιτεκτονική. Οι επεμβάσεις ανακαίνισης σκοπό είχαν να επαναφέρουν εκείνα τα στοιχεία που χαρακτήριζαν την αρχιτεκτονική του οικισμού και τα οποία είχαν χαθεί μέσα στα χρόνια.
Η κατοικία, η οποία χαρακτηρίζεται από το μεικτό φέροντα οργανισμό λιθοδομής και οπλισμένου σκυροδέματος, αποτελείται από δυο επίπεδα τα οποία εκτονώνονται στις αντίστοιχες αυλές τους. Στο ανώτερο επίπεδο, όπου βρίσκεται η κεντρική είσοδος, αναπτύσσονται το σαλόνι με την τραπεζαρία, η κουζίνα καθώς και το κυρίως υπνοδωμάτιο με το λουτρό του. Ένα εσωτερικό κλιμακοστάσιο οδηγεί στο κατώτερο επίπεδο το οποίο περιλαμβάνει τέσσερα υπνοδωμάτια και τρία λουτρά καθώς και τις βοηθητικές χρήσεις της κατοικίας.
Κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του Δοξιάδη ήταν η επιλογή φυσικών, λιτών στοιχείων, τα οποία, θα έδιναν την ιδέα ότι το "Απολλώνιο" είχε φυτρώσει μέσα από τη γη και σε συνεργασία με τη φύση εντασσόταν στο περιβάλλον του. Λόγω των διαφορετικών φάσεων κατασκευής του οικισμού, θα διακρίνει κανείς την διαφορετικής προέλευσης πέτρα σε διάφορα σημεία του οικισμού, πάντα όμως σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον.
Με τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών και του αρχιτέκτονα, συντηρήθηκε το υπάρχον δάπεδο από πλάκα Καρύστου, ενώ παράλληλα αντικαταστάθηκαν το κάγκελο του εξώστη με αυτό του αρχικού σχεδιασμού του Δοξιάδη και αυτό της εξωτερικής ευθύγραμμης σκάλας, με λιθοδομή. Πάνω σε αυτήν αποτυπώθηκε μια χαρακτηριστική αρχιτεκτονική χειρονομία του Δοξιάδη με τα μικρά τετράγωνα παράθυρα, στοιχείο το οποίο επαναλαμβάνεται σε διάφορα σημεία του οικισμού. Παράλληλα, συντηρήθηκε η υπάρχουσα πέτρινη τοιχοποιία, ενώ αντικαταστάθηκαν τα κουφώματα, τα οποία είχαν υποστεί φθορές από το χρόνο, με σύγχρονα θερμοδιακοπτόμενα προφίλ αλουμινίου, ώστε, σε συνδυασμό με τη θερμομόνωση και υγρομόνωση του δώματος, να αποκτήσει το σπίτι τις ανάλογες ιδιότητες έναντι των δυσμενών καιρικών φαινομένων του χειμώνα. Τέλος, αντικαταστάθηκε η πέργκολα της εισόδου με μια πιο σύγχρονη κατασκευή, η οποία παρέχει τη δυνατότητα να ελέγχει ο ένοικος της οικίας την ποσότητα τόσο του ηλιασμού, όσο και του αερισμού κατά τη διάρκεια της ημέρας μέσω των ηλεκτρικά κινουμένων περσίδων.
Έχοντας ως υπόβαθρα το δάπεδο από πλάκα Καρύστου αλλά και την ασβεστωμένη λιθοδομή, επιλέχθηκαν γήινα, αδρά υλικά, τα οποία, σε συνδυασμό με τη μοντέρνα επίπλωση και τους ιδιαίτερους χρωματικούς τόνους, έδωσαν την απαιτούμενη φρεσκάδα στην κατοικία. Επίσης, διατηρήθηκαν και αναδείχτηκαν παλαιά έπιπλα, πίνακες και αντικείμενα που με τόσο αγάπη και μεράκι είχε συλλέξει η ιδιοκτήτρια της οικίας η οποία είχε μια έντονη σχέση με την τέχνη γενικότερα.