Εξοχική κατοικία στη Σύρο

Η κατοικία βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Σύρου, στη θέση “Σκληπί” της κοινότητας Μάννα, σε υψόμετρο 50 m από τη θάλασσα. Το χαρακτηριστικό στενόμακρο, ακανόνιστο σχήμα του οικοπέδου και η θέα υπαγόρευσαν τη σχεδόν γραμμική διάταξη της κάτοψης. Οι τρεις όγκοι της κατοικίας οργανώθηκαν γύρω από τρεις τοίχους, ανά δύο κάθετους μεταξύ τους, από τοπική πέτρα, όμοιους μ’ αυτούς που συγκρατούν τα διπλανά πρανή. Τόσο τα μακρόστενα υψηλά ανοίγματα με τα ξύλινα κουφώματα, όσο και οι αναλογίες της κατοικίας παραπέμπουν στα αρχοντικά της Ερμούπολης.
Το μήκος της ανεπίχριστης λιθοδομής της πίσω όψης, η οποία οριοθετεί το χαμηλότερο όγκο, διακόπτεται κάθετα από τον τρίτο πέτρινο τοίχο, ο οποίος σηματοδοτεί την κύρια είσοδο της κατοικίας και ξεχωρίζει τον παρακείμενο, επιχρισμένο με επίστρωμα όγκο, στο χρώμα της ώχρας. Το ελεύθερο άκρο του κάθετου πέτρινου τοίχου στην αυλή φιλοξενεί στο πάχος του την ψησταριά, ενώ το μήκος του διατρέχει τον τρίτο, γκρίζο και υψηλότερο όγκο του κτιρίου. Στην όψη αυτή η σύνδεση των τριών όγκων τονίζεται με ένα γραμμικό φεγγίτη, καθ’ όλο το μήκος του υψηλότερου όγκου, ο οποίος αφήνει το φως να διεισδύσει στον κεντρικό εσωτερικό χώρο της κατοικίας. Η διαμόρφωση του εδάφους καθόρισε την ανάπτυξη των χώρων της κατοικίας σε δύο επίπεδα, με μικρή όμως υψομετρική διαφορά μεταξύ τους. Στο κέντρο σχεδόν της κάτοψης αναπτύσσονται οι χώροι διημέρευσης (το καθιστικό και η τραπεζαρία) με θέα που δεν διακόπτεται προς τη θάλασσα και πίσω η ανοιχτή προς το καθιστικό κουζίνα, στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτοί αποτελούν τον κεντροβαρικό πυρήνα της σύνθεσης, εκατέρωθεν των οποίων οργανώνονται, γραμμικά και συνεπίπεδα με την κουζίνα οι χώροι ύπνου. Στο ένα άκρο βρίσκεται ο ξενώνας και στο άλλο οι υπόλοιποι χώροι ύπνου που λειτουργούν επίσης αυτόνομα. Τα ανοίγματα και στις τρεις ελεύθερες όψεις του καθιστικού εξασφαλίζουν επιλεγμένα αποσπάσματα της θέας, άμεση πρόσβαση αλλά και οπτική ενοποίηση με τον περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος διαμορφώθηκε παράλληλα και ισότιμα με την αρχιτεκτονική του κτιρίου. Έτσι, παρά τη μικρή διαφορά στις στάθμες των επιπέδων της κατοικίας, δημιουργείται και μια φυσική ενοποίηση του εξωτερικού χώρου με τον εσωτερικό, καθώς έχει χρησιμοποιηθεί ενιαία το ίδιο αγυάλιστο μάρμαρο Αλιβερίου ως υλικό δαπεδόστρωσης.