"Nana beach" Ανακαίνιση χώρων υποδοχής και ανασχεδιασμός πρόσοψης ξενοδοχείου στην Κρήτη

Το ξενοδοχειακό συγκρότημα Nana Beach απλώνεται σε έκταση 90 στεμμάτων, στα βόρεια παράλια της Κρήτης, στην περιοχή της Χερσονήσου, μιας άκρως τουριστικής περιοχής. Πρόκειται για ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1985, και αποτέλεσε κατόπιν το πρώτο "all inclusive resort hotel" της Κρήτης, με καινοτόμους παροχές στο χώρο της φιλοξενίας. Στη διάρκεια της λειτουργίας του το ξενοδοχείο προχώρησε σε σταδιακές επεκτάσεις και ανακαινίσεις, που στόχο έχουν την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών και επιθυμιών των επισκεπτών του, καθώς και την ποιοτική αναβάθμιση των λειτουργιών του.
Το 2016 ανατέθηκε, η ανακαίνιση των χώρων υποδοχής με τη ρεσεψιόν, το χώρο υποδοχής και το κεντρικό μπαρ, η ανάπλαση των όψεων του κεντρικού κτιρίου και ο πλήρης ανασχεδιασμός δύο α λα καρτ εστιατορίων και της ντισκοτέκ. Στόχος της μελέτης ήταν η δημιουργία, μέσω της σύγχρονης σχεδιαστικής προσέγγισης, μιας ιδιαίτερης ταυτότητας με συμβολισμούς και αναφορές στην ιστορία του τόπου, που να ξυπνάει μνήμες και να αναπαράγει εικόνες.
Αντλώντας έμπνευση από τις βενετσιάνικες επιρροές στη ντόπια αρχιτεκτονική κληρονομιά, ο ανασχεδιασμός των εσωτερικών κοινόχρηστων χώρων και των όψεων του ξενοδοχείου έχει σκοπό να αναπαραγάγει την ατμόσφαιρα των κρητικών, φιλόξενων αλλά και επιβλητικών αρχοντικών.
Η πρόσοψη του κεντρικού κτιρίου (πυρήνας ξενοδοχείου) υποδέχεται τον επισκέπτη με μεγαλοπρέπεια. Το σκηνικό συνθέτουν το πέτρινο τείχος από τοπική πέτρα Μιλάτου, με τα κατακόρυφα σαν πολεμίστρες ανοίγματα και τη διάτρητη λαμαρίνα, η καμάρα με τη διπλή είσοδο, τα μαρμάρινα σκαλοπάτια και το αναρτημένο μεταλλικό σκέπαστρο. Το ανάγλυφο φωτιζόμενο σήμα του ξενοδοχείου διακοσμεί τον τυφλό τοίχο της ανατολικής πτέρυγας και παράλληλα συμβάλλει στην οπτική διάσπαση του όγκου.
Ο προθάλαμος της εισόδου λειτουργεί ως ανεμοφράκτης. Διασχίζοντάς τον, βρίσκεται κανείς στη σάλα υποδοχής, με τον ειδικά σχεδιασμένο οβάλ πολυέλαιο, το ξύλινο σε γραμμική διάταξη εντοιχισμένο καθιστικό με τις μαξιλάρες, τη μεταλλική σιδεριά και φωτεινή πλάτη και, τέλος, το έπιπλο της υποδοχής να κυριαρχεί σαν κάδρο στο χώρο. Ακολουθώντας τους περιορισμούς της υπάρχουσας διάταξης, ο χώρος της υποδοχής παραμένει σε αμβλεία εσωτερική γωνία ως προς τη σάλα. Προκειμένου να αναδειχθεί, το έπιπλό της παίρνει τη μορφή ξύλινου κάδρου από δρυ ρουστίκ με διττό ρόλο. Αφενός πλαισιώνει και σηματοδοτεί την υποδοχή, αντιμετωπίζοντας το χαμηλό της ύψος και την εσωτερική γωνία και αφετέρου στηρίζει τη γυάλινη κουπαστή του παταριού. Έμφαση δόθηκε στο σχεδιασμό της ψευδοροφής με ελλειπτικές χαράξεις και κρυφούς φωτισμούς να προβάλλουν μία ξύλινη οβάλ οροφή με παλαιωμένα δοκάρια και σανίδωμα, από το μέσο της οποίας κρέμεται ο επιβλητικός πολυέλαιος.
Απέναντι από την είσοδο ξεκινάει ένας νοητός κλιμακούμενος διαμπερής διάδρομος, που οδηγεί στο εξωτερικό αίθριο και στις δύο πτέρυγες του κεντρικού κτιρίου. Δεξιά του διαδρόμου, στην ανατολική πτέρυγα, αναπτύσσεται το χρυσοχοείο και το κεντρικό εστιατόριο, ενώ αριστερά του, στη δυτική πτέρυγα, ο χώρος υποδοχής με το καθιστικό, το κεντρικό μπαρ, την αίθουσα μπριτζ και στο τέλος οι στεγασμένες βεράντες. Εδώ, οι χώροι με τη βοήθεια αναδιπλούμενων υαλοπετασμάτων μεταβάλλονται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Γύρω από το τζάκι διατάσσονται τέσσερα αναπαυτικά καθιστικά, ενώ διάτρητα ξύλινα διαχωριστικά σε γεωμετρικά μοτίβα ορίζουν τους επί μέρους χώρους, χωρίς να παρεμποδίζουν τη θέα προς τη θάλασσα.
Το κεντρικό μπαρ είναι σχεδιασμένο στην ίδια φιλοσοφία από ξύλο δρυ ρουστίκ σε φυσικές αποχρώσεις και μεταλλικές λεπτομέρειες. Ξύλινες κονσόλες, που θυμίζουν φουρούσια με αντικέ καθρέπτες, διακοσμούν τους τοίχους, ενώ φωτιστικές μπάλες κρέμονται σε τυχαία ύψη και αποστάσεις. Τα δάπεδα στρώθηκαν με γρανιτοπλακάκια και μάρμαρα σε μπεζ τόνους και τα ειδικά σχεδιασμένα έπιπλα και οι ειδικές κατασκευές είναι από ξύλο δρυός ρουστίκ με ειδική επεξεργασία - βούρτσισμα. Οι τοίχοι και οι οροφές βάφτηκαν σε υπόλευκες αποχρώσεις, ενώ διατηρήθηκαν οι πέτρινες καμάρες από τοπική πέτρα. Ο φωτισμός των χώρων ακολουθεί την κεντρική ιδέα του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Πολυέλαιοι, σε συνδυασμό με διακριτικές απλίκες που "σχίζουν" τους τοίχους και κρυφούς φωτισμούς, δημιουργούν αίσθημα χαλάρωσης.