Όψη από χαλκό σε προσθήκη μουσείου στην Ζυρίχη

Χτισμένο κατά μήκος των τειχών της πόλης Rapperswil στη Ζυρίχη, το μικρό οχυρωματικό σύνολο του 1492 που λειτουργεί πλέον ως μουσείο, συγκροτείται από ένα μεσαιωνικό πύργο και μια κατοικία, τα οποία συνέδεε μεταξύ τους ένα βοηθητικό κτίσμα που καθαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε. Το νέο συνδετικό κτίριο ενσωματώθηκε με ευαισθησία στον ιστορικό τοπίο.
Η πρόσοψη και η οροφή της προσθήκης σχεδιάστηκαν με τέτοιον τρόπο, ώστε τα υπάρχοντα πλευρικά παράθυρα και οι πόρτες των παλαιών μεσοτοιχιών να μην τέμνονται πουθενά. Το αποτέλεσμα ήταν μία πολυεδρική επιφάνεια, κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα, με ένα εντυπωσιακό εξωτερικό κέλυφος από χαλκό.
Όλα τα επίπεδα του πολυεδρικού κελύφους χυτεύτηκαν σταδιακά στο εργοτάξιο με τη βοήθεια συμβατικών ξύλινων καλουπιών, όπως και οι πλάκες, οι εσωτερικές κλίμακες, οι τοίχοι και τα στηθαία. Μετά την ολοκλήρωση της δομικής κατασκευής, το σύνολο της νέας εξωτερικής επιφάνειας με τη βοήθεια μεταλλικών οδηγών επενδύθηκε με προκατασκευασμένα μεταλλικά πετάσματα. Αυτά τα πετάσματα, διάτρητα με κυκλικές, ακανόνιστες οπές, πάχους 5 mm, αποτελούνται από διπλά φύλλα ορείχαλκου εφαρμοσμένα σε πυρήνα πολυαιθυλενίου.
Η νέα προσθήκη επανασυνδέει τα δύο μισά του μουσείου της πόλης, λειτουργεί ως χωρική αναφορά και διεγείρει την περιέργεια του επισκέπτη, ο οποίος εισέρχεται στο μουσείο διαμέσω της, έτοιμος να ξεκινήσει ένα ταξίδι στο χρόνο.