Επέκταση και επανασχεδιασμός δημοτικού σχολείου στο Μαρούσι

Το κτίριο αποτελεί τμήμα ενός σχολικού συγκροτήματος, που διακρίνεται για τη διαχρονικότητα της αρχιτεκτονικής του. Η ανάθεση του έργου ήταν αποτέλεσμα αρχιτεκτονικού διαγωνισμού με πρόσκληση. Αντικείμενο ήταν η επέκταση του κτιρίου του δημοτικού σχολείου. Το αρχικό κτίριο κτίστηκε το 1988, επεκτάθηκε καθ’ ύψος το 2001 και το 2009 ενισχύθηκε ο φέρων οργανισμός του. Αυτές οι πολλαπλές προσθήκες δημιούργησαν μία μορφολογική πολυπλοκότητα στο κτίριο. Πρόθεση των μελετητών ήταν μαζί με τη νέα προσθήκη να δημιουργηθεί ένα μορφολογικά ενιαίο κτίριο, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κτιριακές προδιαγραφές και θα αφήνει μικρότερο ενεργειακό αποτύπωμα.
Επιλέχθηκε η προσθήκη να γίνει κυρίως καθ’ ύψος με δύο μόνο μικρές προσθήκες κατ’ επέκταση, για να απλοποιηθεί το σχήμα του κτιρίου, έτσι ώστε να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερος ελεύθερος ακάλυπτος χώρος προς χρήση φύτευσης και εκτόνωσης των μαθητών. Η συνολική επιφάνεια του κτιρίου έφτασε έτσι τα 2.822 m2 σε τρεις ορόφους.
Μέλημα του σχεδιασμού ήταν το κτίριο, παρά το μέγεθός του:
• να είναι φιλικό και οικείο για τους μαθητές,
• οι κοινόχρηστοι χώροι να αποτελούν το κέντρο του σχολείου,
• να έχει το μικρότερο δυνατό ενεργειακό αποτύπωμα,
• να έχει ένα διαχρονικό σχεδιασμό.
Κέντρο του σχολείου έγινε η είσοδος και η αυλή του. Ο χώρος της εισόδου μεγάλωσε για να αναλογεί καλύτερα στη νέα κλίμακα του κτιρίου και μεταφέρθηκε για να έχει άμεση επαφή με την αυλή. Δημιουργήθηκε μία κατακόρυφη διαμπερής ζώνη, που ενώνει την είσοδο με την αυλή, ένας χώρος διώροφος, φωτεινός και ευχάριστος για την υποδοχή των μαθητών. Στους δύο υπερκείμενους του ισογείου ορόφους δημιουργήθηκε ένας μικρός υπαίθριος χώρος εκτόνωσης σε άμεση οπτική επαφή με την αυλή.
Η νεά αίθουσα πολλαπλών χρήσεων χωροθετήθηκε δίπλα στην είσοδο, σε άμεση επαφή με την αυλή και τον κήπο, ώστε να έχει τη δυνατότητα εκτόνωσης τόσο στον υπαίθριο χώρο, όσο και στην είσοδο. Η διάρθρωση του νέου ορόφου, λόγω της δεδομένης θέσης των κλιμακοστασίων και των χώρων υγιεινής ακολούθησε εκείνη των υφιστάμενων.
Οι όψεις επανασχεδιάστηκαν στο σύνολό τους, επενδύθηκαν εξωτερικά με μία ξύλινη αεριζόμενη όψη και μπροστά από τα νέα ενεργειακά κουφώματα αλουμινίου τοποθετήθηκαν μεταλλικές έγχρωμες κινητές περσίδες, που ελέγχουν τη διείσδυση του ηλιακού φωτός στις αίθουσες.
Η χρήση οριζόντιων ξύλινων δοκίδων κόκκινου κέδρου στις όψεις του κτιρίου προσδίδουν μία μικροκλίμακα στον όγκο του κτιρίου και μία φιλικότητα υλικού, η οποία είναι επιθυμητή στα κτίρια διδασκαλίας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι μεταλλικές περσίδες με το παιχνίδισμα των χρωμάτων και την κίνησή τους, ανάλογα με την πορεία του ήλιου και την ώρα της ημέρας ζωντανεύουν το κτίριο. Το σχολείο διαρθρώνεται σε δύο πτέρυγες. Κάθε πτέρυγα έχει αντιμετωπιστεί με διαφορετικούς χρωματικούς τόνους. Στην πτέρυγα που είναι παράλληλη με το δρόμο της εισόδου στο κτίριο έχουν χρησιμοποιηθεί αποχρώσεις του μπλε χρώματος και στην κάθετη προς αυτήν πτέρυγα αποχρώσεις του κόκκινου - πορτοκαλί χρώματος.
Οι επιλογές των υλικών και ο τρόπος δόμησής τους έγινε με βάση τον πολύ καθοριστικό παράγοντα της κατασκευαστικής ταχύτητας. Εντός των τριών καλοκαιρινών μηνών έπρεπε να κατασκευαστεί το μεγαλύτερο τμήμα της προσθήκης και αναδιαρρύθμισης των υφιστάμενων ορόφων.
Η μετακίνηση του χώρου της εισόδου, καθώς και η δημιουργία αίθουσας πολλαπλών χρήσεων στο ισόγειο, εντός του υφιστάμενου περιγράμματος του κτιρίου προϋπέθετε την απομάκρυνση υποστυλωμάτων και την καθαίρεση δοκών. Η στατική λειτουργία της περιοχής αποκαταστάθηκε με την κατασκευή νέων μεταλλικών υποστυλωμάτων και δοκών, που τοποθετήθηκαν κάτω από τις υφιστάμενες πλάκες από σκυρόδεμα σε κατάλληλες θέσεις, καθώς και με την ενίσχυση κάποιων από τα υφιστάμενα υποστυλώματα.
Τα φωτιστικά σε όλους τους χώρους έχουν συνδεθεί σε τρεις ζώνες, εκ των οποίων η εξωτερική (παράθυρα) ελέγχεται αυτόματα από αισθητήρα φυσικού φωτισμού με σύστημα ελέγχου της στάθμης φωτός έως και 0%.
Για τη μείωση των θερμικών απωλειών το χειμώνα εγκαταστάθηκαν στους ορόφους μονάδες αερισμού - εξαερισμού με δυνατότητα ανάκτησης θερμότητας. Στο ισόγειο, στο οποίο οι μαθητές είναι προσχολικής ηλικίας, έχουν τοποθετηθεί ανεμιστήρες οροφής. Ψύξη προβλέπεται μόνο για τους χώρους διοίκησης μέσω ημικεντρικού συστήματος μεταβλητής παροχής ψυκτικού μέσου (VRF).